Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Δεν κρατιέται ο Θεοδωράκης: Ψηφίστε με, για να μπω κι εγώ στην κυβέρνηση


Δεν κρατιέται ο Θεοδωράκης: Ψηφίστε με, για να μπω κι εγώ στην κυβέρνηση
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει ο Σταύρος Θεοδωράκης, με το μιντιακό του δημιούργημα «Το Ποτάμι».
Μιλώντας σε ανοιχτή συγκέντρωση στην Θεσσαλονίκη, η οποία παρέπεμπε στο γνωστό ρητό «τρεις κι ο κούκος», ο νέος επίδοξος «σωτήρας» του Τόπου είπε πως θα καταθέσει «κυβερνητική πρόταση» στις 21 Σεπτεμβρίου, ενώ προέβλεψε ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Χειμώνα και όχι το Φθινόπωρο. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε ότι σκοπός του είναι να συμμετέχει οπωσδήποτε σε μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας.

«Αν ο ψηφοφόρος ενισχύσει “το ποτάμι”, θα συνέλθουν και αυτά τα δύο μεγάλα κόμματα, οι δύο διεκδικητές της εξουσίας» είπε, ενώ στη συνέχεια τόνισε ότι «το ποιος θα συνεργαστεί με “το ποτάμι” εξαρτάται από το εκλογικό αποτέλεσμα». Πιο σαφής δεν μπορεί να γίνει ο αγαπημένος (και προωθημένος) από τους μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες δημοσιογράφος, ο οποίος «αποφάσισε» να γίνει πολιτικός.
Συνεργασία με κάθε τρόπο, έχοντας φυσικά ως δικαιολογία το ότι «ο τόπος και ο κόσμος δεν αντέχουν την ακυβερνησία». Ενώ, προφανώς, ο Τόπος και ο Ελληνικός Λαός θα αντέξουν μια νέα διευρυμένη συγκυβέρνηση, σε μορφή «μεγάλου συνασπισμού», η οποία θα έχει ως δικαιολογία το αθροιστικό αποτέλεσμα τριών ή και τεσσάρων κομμάτων του «συνταγματικού τόξου».
Έτσι η νέα αυτή κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει θεσμικά την συνεργασία αυτή προκειμένου να συνεχίσει το έργο του ξεπουλήματος των πάντων που θα διεξάγουν οι σημερινοί κυβερνώντες. Η μόνη αγωνία του Θεοδωράκη είναι κατά πόσο ενισχυμένη θα είναι μετεκλογικά η δύναμη του μορφώματός του, έτσι ώστε να παζαρέψει ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο στη νομή της εξουσίας.
Πίσω από το «νέο», «ελπιδοφόρο», «άφθαρτο» πρόσωπο του εκδοτικού αυτού κατασκευάσματος κρύβεται η γνωστή σαπισμένη νοοτροπία, που χρόνια τώρα καταδυναστεύει την Χώρα μας. Το μόρφωμα αυτό αποτελεί ένα ακόμη πολιτικό κατασκεύασμα του συστήματος για να μαντρώσει την Λαϊκή οργή και να την κατευθύνει προς ακίνδυνα γι’ αυτό μονοπάτια.
Γιώργος Μάστορας