Γιώργος Μάστορας
Την πρωτοείδαμε στο … μαθουσαλικό (1991-2004) σήριαλ του Αντ1 «Η λάμψη», όπου ο μετρ του εγχώριου τηλεοπτικού δράματος Νίκος Φώσκολος της έδωσε τον συγκλονιστικό ρόλο της μικρής καθυστερημένης «Σελήνης». Η ερμηνεία της ως «παρτσακλό» της άνοιξε τον δρόμο για νέους υποκριτικούς ρόλους, αυτή την φορά στον χώρο της πολιτικής, καθώς «διέπρεψε» με την βουλευτική της θητεία στο ΠΑΣΟΚ.
Για καιρό είχαμε χάσει τα ίχνη της, για να την δούμε ξανά να δίνει συνέντευξη σε προοδευτική φυλλάδα, δηλώνοντας επακριβώς ότι «Μη σας φανεί ακραίο, αλλά μήπως ο κάθε Έλληνας δεν ήταν ένας μικρός, μικρός, μικρός Τσοχατζόπουλος;»! Στην απλή λαϊκή γλώσσα αυτό λέγεται επίδειξη θράσους, καθώς αποκαλεί στην ουσία ως διεφθαρμένο κάθε Έλληνα και Ελληνίδα ταυτίζοντάς τους με τον Τσοχατζόπουλο.
Η γινόμενη ευρύτερα γνωστή στο πανελλήνιο ως «Σελήνη» είχε βρεθεί στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο (επί κυβερνήσεως Σημίτη) με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, όταν αυτός ήταν Υπουργός Ανάπτυξης και εκείνη υφυπουργός Παιδείας. Η προσπάθειά της να δώσει ένα «άλλοθι» στην περίπτωση του κλέφτη Τσοχατζόπουλου, με το να δημιουργεί σύνδρομα συνενοχής στους υπόλοιπους Έλληνες, είναι προφανώς κατάπτυστη. Η μόνη διαφορά, σύμφωνα με την Κούρκουλα, είναι ότι ο Τσοχατζόπουλος ήταν «μεγάλος» κλέφτης, ενώ όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες «μικροί».
Η φράση αυτή αποτελεί μια άλλη εκδοχή του «μαζί τα φάγαμε», που είχε ειπωθεί από τον Πάγκαλο, και αν μη τι άλλο δείχνει ότι το DNA του «πασοκισμού» δεν αρκείται στο να κάνει ειδικότητα την λαμογιά και τα σκάνδαλα, αλλά επιχειρεί να κατασκευάσει και συνενόχους από το πουθενά. Και όμως βρέθηκε κάποιος, που κόντρα στην γενική κατακραυγή πήρε το μέρος της. Ποιος; Μα, εννοείται, ο ωρυόμενος φωνακλάς, εξαρτημένος μιντιομανής και τηλεπωλητής καφενειοπολιτικής ανάλυσης και βιβλίων Σπύρος-Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος (ω, ναι!) έγραψε: «Μεγάλες αλήθειες από την κα Ελένη Κούρκουλα»!
Όταν η επιδοκιμασία της πολιτικής αλητείας, ανηθικότητας και ανοησίας βαφτίζεται εντελώς αυθαίρετα ως «Μεγάλες αλήθειες» τότε είναι φανερό ότι ο «πασοκισμός» χτυπάει ως κοινωνική ασθένεια και μη υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ. Ακούγοντας τα υπερασπιστικά λόγια του επονομαζόμενου και ως «Μπουμπούκου» από την σύζυγό του, μου ήρθαν στο νου τα παρακάτω λόγια του Νίτσε: «Το να έχει ο καθένας το δικαίωμα να μάθει ανάγνωση, τούτο καταστρέφει όχι μόνο τη γραφή, μα και τη σκέψη. Άλλοτε το πνεύμα ήταν θεός, έπειτα έγινε άνθρωπος, τώρα κατάντησε όχλος»…
Γιώργος Μάστορας
Την πρωτοείδαμε στο … μαθουσαλικό (1991-2004) σήριαλ του Αντ1 «Η λάμψη», όπου ο μετρ του εγχώριου τηλεοπτικού δράματος Νίκος Φώσκολος της έδωσε τον συγκλονιστικό ρόλο της μικρής καθυστερημένης «Σελήνης». Η ερμηνεία της ως «παρτσακλό» της άνοιξε τον δρόμο για νέους υποκριτικούς ρόλους, αυτή την φορά στον χώρο της πολιτικής, καθώς «διέπρεψε» με την βουλευτική της θητεία στο ΠΑΣΟΚ.
Για καιρό είχαμε χάσει τα ίχνη της, για να την δούμε ξανά να δίνει συνέντευξη σε προοδευτική φυλλάδα, δηλώνοντας επακριβώς ότι «Μη σας φανεί ακραίο, αλλά μήπως ο κάθε Έλληνας δεν ήταν ένας μικρός, μικρός, μικρός Τσοχατζόπουλος;»! Στην απλή λαϊκή γλώσσα αυτό λέγεται επίδειξη θράσους, καθώς αποκαλεί στην ουσία ως διεφθαρμένο κάθε Έλληνα και Ελληνίδα ταυτίζοντάς τους με τον Τσοχατζόπουλο.
Η γινόμενη ευρύτερα γνωστή στο πανελλήνιο ως «Σελήνη» είχε βρεθεί στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο (επί κυβερνήσεως Σημίτη) με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, όταν αυτός ήταν Υπουργός Ανάπτυξης και εκείνη υφυπουργός Παιδείας. Η προσπάθειά της να δώσει ένα «άλλοθι» στην περίπτωση του κλέφτη Τσοχατζόπουλου, με το να δημιουργεί σύνδρομα συνενοχής στους υπόλοιπους Έλληνες, είναι προφανώς κατάπτυστη. Η μόνη διαφορά, σύμφωνα με την Κούρκουλα, είναι ότι ο Τσοχατζόπουλος ήταν «μεγάλος» κλέφτης, ενώ όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες «μικροί».
Η φράση αυτή αποτελεί μια άλλη εκδοχή του «μαζί τα φάγαμε», που είχε ειπωθεί από τον Πάγκαλο, και αν μη τι άλλο δείχνει ότι το DNA του «πασοκισμού» δεν αρκείται στο να κάνει ειδικότητα την λαμογιά και τα σκάνδαλα, αλλά επιχειρεί να κατασκευάσει και συνενόχους από το πουθενά. Και όμως βρέθηκε κάποιος, που κόντρα στην γενική κατακραυγή πήρε το μέρος της. Ποιος; Μα, εννοείται, ο ωρυόμενος φωνακλάς, εξαρτημένος μιντιομανής και τηλεπωλητής καφενειοπολιτικής ανάλυσης και βιβλίων Σπύρος-Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος (ω, ναι!) έγραψε: «Μεγάλες αλήθειες από την κα Ελένη Κούρκουλα»!
Όταν η επιδοκιμασία της πολιτικής αλητείας, ανηθικότητας και ανοησίας βαφτίζεται εντελώς αυθαίρετα ως «Μεγάλες αλήθειες» τότε είναι φανερό ότι ο «πασοκισμός» χτυπάει ως κοινωνική ασθένεια και μη υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ. Ακούγοντας τα υπερασπιστικά λόγια του επονομαζόμενου και ως «Μπουμπούκου» από την σύζυγό του, μου ήρθαν στο νου τα παρακάτω λόγια του Νίτσε: «Το να έχει ο καθένας το δικαίωμα να μάθει ανάγνωση, τούτο καταστρέφει όχι μόνο τη γραφή, μα και τη σκέψη. Άλλοτε το πνεύμα ήταν θεός, έπειτα έγινε άνθρωπος, τώρα κατάντησε όχλος»…
Γιώργος Μάστορας
