ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Εν όψει της πολυαναμενόμενης δίκης
της Χρυσής Αυγής, όλοι οι «δημοκράτες», «πλουραλιστές» και «υπέρμαχοι
της ελεύθερης διακίνησης ιδεών» καλούν καθημερινά και εναγώνια σε
συστράτευση και μαζική σταυροφορία, έτσι ώστε να
επισημάνουν με την καταγγελία τους στους δικαστές ότι αν κρίνουν βάσει
συνειδήσεως, αποδεικτικών στοιχείων και επιβεβαιωμένων μαρτυριών με
αποτέλεσμα να απαλλάξουν τους κατηγορούμενους θα έχουν το αιώνιο
ανάθεμα, ενώ εάν κρίνουν με κύρια παράμετρο την επιθυμία
και το γούστο της Jail Golden Down, του
δημοτικού σύμβουλου Κορυδαλλού Γιώργου Μακρινού, του γνωστού άεργου,
αργόσχολου και συντηρούμενου ποιος ξέρει από ποιόν φορέα, Πέτρου
Κωνσταντίνου, καθώς και του προέδρου της Πακιστανικής κοινότητας
ο οποίος το 2006 είχε συλληφθεί βάσει διεθνούς εντάλματος της Ιντερπόλ
για δουλεμπορία, Τζαβέντ Ασλάμ και καταδικάσουν τους κατηγορούμενους θα
αποθεωθούν.
Ακόμη και αν εκεί, που όχι μόνο δεν υπάρχουν επιβαρυντικά
στοιχεία, αλλά ούτε καν μπορεί να στοιχειοθετηθεί
ποινικό αδίκημα η ετυμηγορία είναι καταδικαστική, δεν υπάρχει περίπτωση
να θιχθεί το κύρος της δικαιοσύνης, λόγω του αυτοί που θα συγκεντρωθούν
εκτός των δικαστηρίων θα έχουν δημιουργήσει με το έτσι θέλω εγώ, ένα
κλίμα αποδοχής της απόφασης.
Αλήθεια πότε έχει ξαναγίνει αυτό
στην Ελλάδα; Να δικάζονται βουλευτές και διάφοροι πολιτικοί και
κοινωνικοί φορείς να καλούν τον κόσμο σε συλλαλητήριο για να επιβάλουν
τη δικαστική απόφαση; Πού βρίσκονταν όλοι αυτοί οι
εύθικτοι με τους δημοκρατικούς θεσμούς και τη δημοκρατία, όταν
δικάζονταν οι δολοφόνοι της 17Ν;
Αλλά ας έρθουμε σε συγκεκριμένα σχόλια.
«Βασικός παράγοντας για να φτάσουμε
μέχρι εδώ ήταν η για πρώτη φορά αφύπνιση μίας οιονεί συλλογικής
συνείδησης σε ένα τμήμα του ελληνικού λαού. Είναι μία μεγάλη ευκαιρία
για την ελληνική κοινωνία να συναντηθούν για πρώτη
φορά και για έναν κοινό σκοπό άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν τις ίδιες
απόψεις, είναι διαφορετικοί, έχουν διαφορετικές κοσμοθεωρίες και
ιδεολογία. Ο σκοπός είναι αυτή η δίκη να ξεκινήσει και να αποκαλύψει
ό,τι ακριβώς έχει γίνει στην ελληνική κοινωνία εδώ και
πάρα πολλά χρόνια και τα θύματα να βρουν μία ύστατη δικαίωση». Αυτά
είπεε ο Ανδρέας Τζέλης, δικηγόρος οικογένειας Παύλου Φύσσα.
Σαφώς διακρίνουμε εκ μέρους του
κυρίου δικηγόρου, μια σαφή προσπάθεια γενίκευσης και ταύτισης του
τραγικού συμβάντος του θανάτου του Παύλου Φύσσα με άτομα που όπως ο
ίδιος χαρακτηρίζει έχουν διαφορετικές κοσμοθεωρίες και
ιδεολογία και θα συναντηθούν να διαδηλώσουν από κοινού, καθώς και
προβολής της μεμονωμένης εγκληματικής πράξης, ως επιχείρημα καταδίκης
ανθρώπων που δεν εμπλέκονται με κανένα τρόπο φυσικά και ηθικά στην
δολοφονία. Τελικά το συλλαλητήριο δεν γίνεται εναντίον
προσώπων, αλλά εναντίον ιδεών και πιστεύω.
«Αν δεν υπάρξει καταδίκη εφ' όλων
των κατηγοριών όπως ακριβώς εισέρχονται με το βούλευμα, εάν ο αγώνας δεν
είναι τέτοιος ώστε να γίνει πιστευτός στον ελληνικό λαό, τότε θα είναι
μία δίκη παρωδία. Αυτή η δίκη πρέπει να ξεκινήσει
και μη διανοηθούν να τη ρίξουν πίσω, με διάφορα νομικά τερτίπια,
δικονομικές υπεκφυγές και διάφορα σχεδιαζόμενα», συμπλήρωσε ο δεύτερος
δικηγόρος της οικογένειας Γ. Μαραγκός.
Δηλαδή τι μας λέει εδώ ο έτερος
δικηγόρος; Τι προσπαθεί να περάσει; Ότι πρέπει απαραίτητα να υπάρξει
καταδίκη και μάλιστα εφ όλων των κατηγοριών και ο «αγώνας», δηλαδή ο
στυγνός εκβιασμός και η πίεση που θα ασκήσουν διάφοροι
και καλά «κοινωνικοί» φορείς στη δικαιοσύνη με διαδηλώσεις, ουρλιαχτά,
συνθηματολογία, ακόμη μπορεί και τη συνήθη τακτική που ισχύει τώρα
τελευταία, όπου ακροαριστερές συμμορίες με καταλήψεις και βανδαλισμούς
επιβάλουν πολιτική, να είναι τέτοιος ώστε να επιβάλλει
στην κοινή γνώμη την αντίληψη, ότι η δίκη παρωδία που καταδίκασε τους
κατηγορούμενους ήταν δίκαιη, διαφορετικά αν υπάρξει αθωωτική απόφαση
είναι παρωδία.
Για να γίνουν τα πράγματα πιο κατανοητά.
Ο πρώτος δικηγόρος ακολουθώντας
πιστά τα βήματα της σκευωρίας που στήθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά
προβάλει μια μεμονωμένη εγκληματική πράξη
ως συλλογική ευθύνη ενός πολιτικού
και ιδεολογικού χώρου, ενώ ο δεύτερος υποδεικνύει τη μεθοδευμένη δήθεν
λαϊκή αντίδραση, ως απαραίτητο μέσο πίεσης και εκβιασμού της
δικαιοσύνης, για την επιτυχία καταδικαστικού αποτελέσματος.
Είναι πασιφανές ότι και οι δυο περιφρονούν εκ βαθέων τον θεσμό της δικαιοσύνης.
«Το αντιφασιστικό κίνημα θα είναι
παρόν, ώστε η φωνή του να ακουστεί μέσα στην αίθουσα. Η ΑΔΕΔΥ, η ΠΟΕ
ΟΤΑ, η ΕΙΝΑΠ, η ΟΕΝΓΕ και άλλα σωματεία έχουν προκηρύξει τη Δευτέρα
στάση εργασίας για τη συμμετοχή στη συγκέντρωση στο
γήπεδο της Προοδευτικής και στην πορεία στις φυλακές Κορυδαλλού»,
δήλωσε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της Κίνησης Ενωμένοι εναντίον
της Φασιστικής Απειλής.
Κατά αρχάς το να αναφέρει ο κύριος
Κωσταντίνου, ένας εκ πεποιθήσεως αργόσχολος, εργατικά σωματεία και να
συστρατεύεται μαζί τους, είναι τουλάχιστον φαιδρό. Απλά και μόνο θα του
επισημάνουμε, ότι αν το βίντεο που περιφέρεται
έξω από τη φλεγόμενη Marfin με τους τέσσερεις
νεκρούς, είχε αξιοποιηθεί νομικά από μια Πολιτεία που σέβεται τη
δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και πρωτίστως τον εαυτό της, τώρα θα
αντιμετώπιζε τα πράγματα πίσω από μια διαφορετική «οπτική γωνία»
και δεν θα χρειάζονταν να μετέχει στο συλλαλητήριο, αφού ήδη θα
βρίσκονταν στις κτηριακές εγκαταστάσεις του Κορυδαλλού.
Φυσικά σε δηλώσεις προέβη και ο
πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας. Και γιατί να μην προβεί άλλωστε.
Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ένας
τριτοκοσμικός μετανάστης θα είχε το δικαίωμα να συκοφαντεί, να καθυβρίζει και να σχολιάζει ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα;
Τέλος από πού
έως πού και με ποια λογική εργατικά σωματεία προκηρύσσουν στάση εργασίας
για να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο απαιτώντας να καταδικαστούν Έλληνες
βουλευτές; Πού ήταν όλοι αυτοί όταν τα οικονομικά
σκάνδαλα έσκαγαν το ένα πίσω από το άλλο και τέως υπουργοί και ανώτερα
κυβερνητικά στελέχη της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που καταχράστηκαν και
χρηματίστηκαν σέρνονταν στα δικαστήρια; Πού είναι όλοι αυτοί, όταν η
λίστα Λαγκάρντ παραμένει ακόμη θαμμένη αλλάζοντας
συρτάρια και κανείς δεν πρόκειται να την αξιοποιήσει; Γιατί εδώ λοιπόν
καλούν σε συλλαλητήριο, σε τι τους έβλαψε οικονομικά, εργασιακά και
προσωπικά η Χρυσή Αυγή; Η απάντηση είναι μια. Οι άνθρωποι εκτελούν
διατεταγμένη υπηρεσία. Σε ποια πολιτισμένη χώρα οργανώνονται
συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις έξω από τους δικαστικούς χώρους με
απαίτηση την καταδίκη των κατηγορουμένων; Πού έχει συμβεί κάτι
παρόμοιο, εκτός από τα Σταλινικά καθεστώτα;
Ειλικρινά
πάντως είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε μετά από τις συνεχείς προσκλήσεις
και προπαγάνδα από τα διάφορα μπλοκ κοινωνικής δικτύωσης, από Δήμους,
από εργατικά σωματεία, από τη Σάρα και τη Μάρα,
την Δευτέρα πόσοι θα είναι οι «αντιφασίστες» και «δημοκράτες» που θα
συμμετέχουν στο συλλαλητήριο;
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
