Ο καπετάν Άγρας (ή Τέλλος Άγρας) ήταν Έλληνας στρατιωτικός. Υπήρξε μια από τις πιο ηρωικές μορφές του αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Σαράντος Αγαπηνός.
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Το 1901 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και με το βαθμό του υπολοχαγού υπηρέτησε στη φρουρά της Αθήνας. Μετά από λίγο καιρό κατετάγη εθελοντής στα απελευθερωτικά σώματα της σκλαβωμένης Μακεδονίας μας. Παρακινημένος από την αγάπη του για την Πατρίδα, θεωρούσε ότι η στρατιωτική δραστηριότητα θα μπορούσε μόνο να παρασύρει τους υπόδουλους Έλληνες της περιοχής σε ένα γενικότερο ξεσηκωμό εναντίον των κατακτητών αλλά και των Βουλγάρων σφετεριστών.
Το 1906 ήταν πλέον αρχηγός σώματος. Πολέμησε κυρίως στο Βέρμιο καθώς και στα Γιαννιτσά, συγκεκριμένα στη λίμνη την οποία οι ντόπιοι αποκαλούσαν Βάλτο. Η περιοχή εκείνη ήταν φρούριο των Βούλγαρων κομιτατζήδων.
Το Νοέμβριο του 1906 τραυματίσθηκε καθώς με την ομάδα του αμυνόταν απέναντι στο σώμα του κομιτατζή Πετκόφ. Επέστρεψε το 1907, όμως η υγεία του επιδεινώθηκε. Πριν αντικατασταθεί από τον καπετάν Αμύντα, θέλησε να έρθει σε επαφή με Βούλγαρους κομιτατζήδες με σκοπό τον από κοινού αγώνα κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στη συνάντηση μετέβη με τη συνοδεία ενός έμπιστου άνδρα του. Όμως οι δύο Βούλγαροι, Κασάπσκι και Ζλάταν, αθέτησαν τη συμφωνία -κατά τα ήθη των βάρβαρων λαών- τον συνέλαβαν και κατόπιν διαπομπεύσεως τον απαγχόνισαν στις 7 Ιουνίου 1907.
Η αντίδραση για την ανέντιμη αυτή ενέργεια ήταν άμεση. Πέρα από το φανατισμό των Ελλήνων, οι δύο Βούλγαροι που δολοφόνησαν τον καπετάν Άγρα σκοτώθηκαν από Έλληνες Μακεδονομάχους αργότερα. Προς τιμήν του Άγρα, υπάρχει σήμερα το χωριό Καρυδιά (κρεμάστηκε σε δέντρο Καρυδιάς) και το χωριό Άγρας στο νομό Πέλλης.
Πιτσάκης Γεώργιος-Τ.Ο. Ν. Μηχανιώνας
Το Νοέμβριο του 1906 τραυματίσθηκε καθώς με την ομάδα του αμυνόταν απέναντι στο σώμα του κομιτατζή Πετκόφ. Επέστρεψε το 1907, όμως η υγεία του επιδεινώθηκε. Πριν αντικατασταθεί από τον καπετάν Αμύντα, θέλησε να έρθει σε επαφή με Βούλγαρους κομιτατζήδες με σκοπό τον από κοινού αγώνα κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στη συνάντηση μετέβη με τη συνοδεία ενός έμπιστου άνδρα του. Όμως οι δύο Βούλγαροι, Κασάπσκι και Ζλάταν, αθέτησαν τη συμφωνία -κατά τα ήθη των βάρβαρων λαών- τον συνέλαβαν και κατόπιν διαπομπεύσεως τον απαγχόνισαν στις 7 Ιουνίου 1907.
Η αντίδραση για την ανέντιμη αυτή ενέργεια ήταν άμεση. Πέρα από το φανατισμό των Ελλήνων, οι δύο Βούλγαροι που δολοφόνησαν τον καπετάν Άγρα σκοτώθηκαν από Έλληνες Μακεδονομάχους αργότερα. Προς τιμήν του Άγρα, υπάρχει σήμερα το χωριό Καρυδιά (κρεμάστηκε σε δέντρο Καρυδιάς) και το χωριό Άγρας στο νομό Πέλλης.
Πιτσάκης Γεώργιος-Τ.Ο. Ν. Μηχανιώνας
