Στην «αντιφασιστική» και «αντιρατσιστική» Καθημερινή και στην μόνιμη στήλη «80 χρόνια πριν» υπό τον τίτλο: «Ο Dr Γκαίμπελς εις τας Αθήνας», γράφονται τα εξής:
«Τον Δρα Γκαίμπελς τον γνωρίζουν οι δημοσιογράφοι όσον ελάχιστες φυσιογνωμίες του Τρίτου Ράιχ. Είναι από τους μεγαλύτερους αν μη ο μεγαλύτερος των ρητόρων της συγχρόνου Γερμανίας και είναι ο άνθρωπος που διαφωτίζει και (sic) τα εβδομήντα εκατομμύρια των Γερμανών και ολόκληρον την διεθνήν κοινήν γνώμην περί της ιστορίας, των προθέσεων, των σκοπών, των σχεδίων του Τρίτου Ράιχ. Είναι διανοούμενος που εζυμώθη με τας σοσιαλιστικάς θεωρίας και που κυρίως αντελήφθη ότι αι θεωρίαι οιαιδήποτε και αν είναι απαιτούν μίαν βασικήν προϋπόθεσιν διά ν΄αποδώσουν καρπούς: Τους καταλλήλους και τους τιμίους ανθρώπους. […] Και επειδή εις τας τάξεις των ηγετών του Εθνικοσοσιαλισμού εύρε φιλοδίκαια προ παντός πνεύματα έγινε και αυτός στρατιώτης της ιδέας και συντομώτατα κατέστη ένας από τους πολυτιμοτέρους συνεργάτας του Χίτλερ. […] Φιλόλογος ο ίδιος και άνθρωπος που προέρχεται από τον λαόν και ευρίσκεται εις διαρκή επαφήν μαζί του, αποτελεί την ενσάρκωσιν των λαϊκών απόψεων μέσα εις τα σπλάχνα της κυβερνήσεως. Όταν τον συναντήση κανείς δεν πιστεύει ποτέ, ότι αυτός ο μικρόσωμος και λεπτοκαμωμένος άνθρωπος, που θυμίζει παιδί, πρωτοετή φοιτητή μάλλον, παρά σχηματισμένο άνδρα είναι [ο] άνθρωπος που τόσα έχει έως τώρα επιτελέσει και [η] προσωπικότης του παίζει τέτοιον πρωτεύοντα ρόλον εις ένα λαόν εβδομήντα εκατομμυρίων[…]».
Ούτε ο πιο ένθερμος οπαδός του Εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος της Γερμανίας δεν θα έγραφε τέτοιο υμνολόγιο για τον Γιόζεφ Γκαίμπελς, όπως έκανε η «Καθημερινή». Και όμως, συχνά-πυκνά, στην εφημερίδα αυτή βλέπουμε να δημοσιεύονται άρθρα εναντίον του φασισμού, του ναζισμού και του ρατσισμού, ενώ δεν λείπουν και οι ευθείες επιθέσεις εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, όχι με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία, αλλά με χολερικά κείμενα και υβριστικά σκίτσα, των οποίων η αθλιότητα φτάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε να προσβάλλεται με τον πλέον βάναυσο και χυδαίο τρόπο η ανθρώπινη ιδιότητα των στελεχών, των βουλευτών και των ψηφοφόρων της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Από ποιους; Απ΄αυτούς που η εφημερίδα στην οποία δουλεύουν υμνούσε τον Γκαίμπελς «στα ντουζένια του» και την περίοδο της κατοχής συνέχισε να εκδίδεται, συνεργαζόμενη σε ολοκληρωτικό βαθμό με τους Γερμανούς κατακτητές.
Από τους «νεοναζί» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ χαιρετίσματα στους… παλαιοναζί της «Καθημερινής».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
