Μόνο ως τραγέλαφος μπορεί να χαρακτηριστεί η ομιλία του Τσίπρα στην Βουλή για την «επέτειο» του Πολυτεχνείου. Μπορεί ο Τσίπρας να μας έχει συνηθίσει (και εμάς και τον υπόλοιπο πλανήτη) σε μπαρούφες ολκής, όπως τότε που πήγε τον Σουλτς στη Λέσβο, την Μυτιλήνη και τα... άλλα νησιά, όμως η ομιλία του για το Πολυτεχνείο πέρασε τον πρωθυπουργό μας σε... άλλο επίπεδο.
Ο πρωθυπουργός των Μνημονίων περιόρισε την «δημοκρατία» στην υπογραφή μνημονίων, στο σύμφωνο συμβίωσης, στην απόδοση ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες και σε άλλες αντεθνικές ρυθμίσεις που καταστρέφουν το Έθνος.
Επιπλέον αυτού έδωσε το μήνυμα συνασπισμού του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» κοινώς των δυνάμεων που επικροτούν και προωθούν την παγκοσμιοποίηση (από ψευτοδεξιά μέχρι τρομοκρατική αριστερά) να αγωνιστούν ενάντια στο εθνικό κράτος, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα Έθιμα του Ελληνικού Λαού.
Συγκεκριμένα είπε: «Το μήνυμα που με τους αγώνες και τη στάση μας στέλνουμε στην παγκόσμια κοινότητα είναι ότι δεν μπορούμε να αφεθούμε σε έναν δρόμο που μας οδηγεί στην κοινωνική οπισθοδρόμηση, στην εθνική αναδίπλωση, στην ακροδεξιά περιχαράκωση. Ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει προς το μέλλον μόνο με περισσότερη δημοκρατία, με περισσότερη αλληλεγγύη και με κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και αυτό το μήνυμα, αν θέλετε, το αποδεικνύουν διαχρονικά και οι αγώνες του λαού μας, με σύγχρονο ορόσημό τους τον αγώνα ενάντια στη χούντα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου.»
Όντως σε κάτι είχε δίκιο: τα λαμόγια της 17ης Νοεμβρίου του 1973 ακόμα και σήμερα στέλνουν το μήνυμα εξέγερσης κατά του Ελληνικού Λαού από τους θώκους τους στην Παγκόσμια Τράπεζα και άλλα οφίτσια στην παγκόσμια αντεθνική διακυβέρνηση.
