Με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση που έγινε χθες εναντίον του πρώην πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, δεν μπορεί κανείς παρά να παρατηρήσει πως η καταδίκη της βίας από πλευράς των πολιτικών παραγόντων της χώρας είναι επιλεκτική, αλά κάρτ που θα λέγανε και εις τας Ευρώπας.
Ο Λουκάς Παπαδήμος δέχτηκε ένα εκρηκτικό δέμα, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο. Όλα τα κόμματα καταδίκασαν την επίθεση, ενώ αρκετοί πολιτικοί αρχηγοί έσπευσαν να τον επισκεφτούν ακόμα και στο νοσοκομείο, για να του μεταφέρουν προσωπικά τις ευχές τους.
Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στο κοινοβούλιο εδώ και πέντε χρόνια, χρονικό διάστημα αρκετό ώστε να μετρά δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις εναντίον των γραφείων της, αλλά και δολοφονικές επιθέσεις κατά των στελεχών της.
Ενδεικτικά αναφέρουμε την βόμβα στα γραφεία της Τ.Ο. Δυτικής Αττικής στις 5 Δεκεμβρίου 2012, την βόμβα στα γραφεία της Τ.Ο. Πειραιώς στις 13 Φεβρουαρίου 2013, την δολοφονική επίθεση μέρα – μεσημέρι από παρακρατικούς κατά του Συναγωνιστή Γεωργίου Γερμενή στις 19 Νοεμβρίου 2016, την πρόσφατη βομβιστική επίθεση κατά της Τ.Ο. Βορείων Προαστίων, φυσικά την άνανδρη δολοφονία των Συναγωνιστών μας Γεωργίου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη την 1η του Νοέμβρη 2013, και αναρίθμητα άλλα περιστατικά που θα χρειάζονταν τόμοι για να καταγραφούν.Κοινός παρανομαστής σε όλα αυτά τα περιστατικά είναι ότι δεν υπήρξε καμία καταδίκη από πλευράς των κομμάτων και των «αρχόντων» αυτού του τόπου. Μάλιστα, την μη καταδίκη σε πολλά από αυτά τα περιστατικά υπήρχε και η σιωπηρή συμφωνία του συστήματος για την βία κατά της Χρυσής Αυγής.
Εν αντιθέσει με τους υποκριτές, Γραμματείς και Φαρισαίους, η Χρυσή Αυγή σε κάθε περίπτωση καταδικάζει, μέσω δελτίων Τύπου, ανακοινώσεων, αλλά κυρίως εμπράκτως κάθε πράξη βίας, αναγνωρίζοντας ότι δεν συντελεί στην πραγματική απόδοση δικαιοσύνης για τα όσα έχουν γίνει κατά των Ελλήνων ή απάντηση στα προβλήματα του τόπου.
