Μόνο ως κακόγουστο αστείο ηχεί πλέον η γνωστή προεκλογική υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, καθώς η πραγματικότητα αντιστοιχεί πια μόνο στα περιεχόμενα ενός σκληρού εφιαλτικού ονείρου.
Οι εργαζόμενοι με αμοιβές 200-300 ευρώ τον μήνα είναι το νέο απογοητευτικό φαινόμενο που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Πρόκειται για τη νέα τάση που εξαπλώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την χώρα και με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην εποχή της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπου οι προσλήψεις με «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» έχουν σπάσει όλα τα κοντέρ. Δίπλα στους φτωχούς συνταξιούχους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους μια νέα γενιά εργαζομένων διαμορφώνεται με κοινά χαρακτηριστικά την «ευέλικτη σχέση απασχόλησης» και μισθούς, οι οποίοι στην πραγματικότητα αποτελούν χαρτζιλίκι. Το εντυπωσιακό είναι ότι πρόκειται για εργαζόμενους κυρίως μεταξύ 20 και 29 ετών, κατηγορία στην οποία η ανεργία φθάνει το 37, 7%! Μάλιστα, το ποσοστό ανεργίας στη συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία είναι στο δεύτερο υψηλότερο στην Ευρώπη με πρωταθλήτρια την Ισπανία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας περισσότερο από 50% των νέων προσλήψεων αφορά εργασιακές σχέσεις με εκ περιτροπής απασχόληση, ωράρια-λάστιχο και μισθούς πείνας. Το τρίπτυχο «μισή δουλειά-μισός μισθός και σύνταξη 500 ευρώ» είναι ο κανόνας που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα ο μέσος μισθός για πάνω από 100.000 εργαζομένους μερικής απασχόλησης διαμορφώνεται στα 393,79 ευρώ, ενώ ο ένας στους δύο εργαζομένους λαμβάνει μισθό κάτω των 800 ευρώ. Από την σύγκριση των ευρημάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού των ετών 2009 και 2016 παρατηρείται ότι στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων με πολύ χαμηλές καθαρές μηνιαίες αποδοχές.
Η νέα ομάδα των εργαζομένων-φτωχών έρχεται να προστεθεί στους συνταξιούχους και στους κοινωνικά αποκλεισμένους ανέργους που όλοι μαζί συνθέτουν την οικογένεια των νεόπτωχων στην Ελλάδα των Μνημονίων. Επισημαίνεται ότι τα τελευταία στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2016, της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), αναφέρουν ότι το 35, 6% του πληθυσμού, ήτοι 3.789.300 άτομα, βρίσκεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας ή τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Όπως σημειώνει η ΕΛΣΤΑΤ, το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.500 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 9.450 για νοικοκυριά με δύο ενηλίκους και δύο εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών. Ορίζεται στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 7.500 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών σε 14.932 ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η Ελλάδα τείνει να γίνει Βουλγαρία και Ρουμανία, καθώς κατέχει την τρίτη χειρότερη θέση για τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Επτά χρόνια στυγνής μνημονιακής πολιτικής οδήγησαν στις φρικτές καταστάσεις που περιγράφηκαν παραπάνω, με τα δεδομένα για το άμεσο μέλλον να φαντάζουν ακόμη χειρότερα, καθώς τα Μνημόνια ήρθαν για να μείνουν μόνιμα, καταστρέφοντας κάθε ζωτική ικμάδα σ’ αυτόν τον τόπο. Κι όλα αυτά με την πολιτική νομιμοποίηση όλου του «συνταγματικού τόξου», το οποίο κινείται κυριολεκτικά με ευλάβεια μέσα στην θανατηφόρο οδό της μνημονιακής διαδρομής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
