Παίρνοντας την σκυτάλη από την δέσμευση υποτέλειας του Τσίπρα απέναντι στο ΔΝΤ, ότι θα υπογράψει οποιαδήποτε άλλα μέτρα χρειαστούν, η επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα Ντέλια Βελκουλέσκου προκρίνει την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις.
Κυρίως, όμως, ζητά «το συντομότερο δυνατό», όπως χαρακτηριστικά λέει, την μείωση του στόχου τον οποίο «η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι της» συμφώνησαν για το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2022. Απορρίπτει δε το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι το αποτέλεσμα του 2016 ήταν κατά βάση διαρθρωτικό, καθώς προέκυψε με «εξαιρετική συμπίεση» των δαπανών, «πέρα από τα ποσά που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό» και με άλλα «ad-hoc μέτρα».
Παρουσιάζοντας, μάλιστα, αναλυτικά τις προτεραιότητες ενόψει της γ’ αξιολόγησης του προγράμματος, εστίασε στους συμβασιούχους και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, την κεφαλοποίηση των τραπεζών και τα capital controls, καθώς επίσης και στην λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και την απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων!
Για την Βελκουλέσκου «οι ελληνικές αρχές έχουν ακόμη μια φουλ ατζέντα μπροστά τους. Η σταθερή εφαρμογή των πολιτικών θα είναι καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία του προγράμματος και την επιστροφή της εμπιστοσύνης, της ανάπτυξης και της πρόσβασης στη χρηματοδότηση από τις αγορές». Όσο για την δοκιμαστική έξοδος στις αγορές «θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τους στόχους του προγράμματος, και τους στόχους βιωσιμότητας του χρέους».
Ως προς το ασφαλιστικό, η επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα επισημαίνει ότι «οι εισφορές που επιβάλλονται στις γενιές της εργασίας δεν επαρκούν για να πληρώνουν τις τρέχουσες συντάξεις», σημειώνοντας ότι το έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα είναι «σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ». «Παρά τους διάφορους γύρους μεταρρυθμίσεων, το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας παραμένει μη βιώσιμο και μη προσιτό» τόνισε μεταξύ άλλων η Βελκουλέσκου.
Αναφορικά με το Ελληνικό «χρέος», διευκρίνισε ότι το πρόβλημα αφορά τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα και ουσιαστικά προκύπτει όταν η Ελλάδα θα σταματήσει να δανείζεται με τα ευνοϊκά επιτόκια του ESM και θα χρηματοδοτείται με τα σαφώς υψηλότερα επιτόκια των αγορών.
Όσο για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης; «Έγκειται στην ΕΚΤ να αποφασίσει για την πρόσβαση στο QE. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ενώ η πρόσβαση στο QE θα μπορούσε να είναι επωφελής για την ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης, δεν είναι ουσιώδης για την βιώσιμη επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές». Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι η επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα λειτουργεί ως η αυστηρή και ανάλγητη εντολέας των απόλυτα ελεγχόμενων κινήσεων που θα πρέπει να κάνει η υποτελής στους διεθνείς τοκογλύφους κυβέρνηση της Χώρας.
Μπορεί η κυβέρνηση να… πανηγυρίζει για την «δοκιμαστική έξοδο στις αγορές», αλλά τα αφεντικά της είναι ξεκάθαρα -όσο και αμείλικτα- ως προς το τι επιζητούν από τους εντολοδόχους τους. Νέα δυσβάσταχτα μέτρα βρίσκονται στον ορίζοντα, με ένα Μνημόνιο να φαντάζει προ των πυλών, ακόμη πιο αντεθνικό, ακόμη πιο αντιλαϊκό, ακόμη πιο καταστροφικό.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
