Η είδηση που ακολουθεί είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στους επιλεκτικά «αντιρατσιστές», «δικαιωματιστές», «φεμινίστριες» κτλ.
Την παρουσιάζουμε όπως ακριβώς δημοσιεύθηκε στην φυλλάδα των συντακτών, όπου υπό τον τίτλο: «Δεν θέλουν να βλέπουν γυναίκες ούτε στα χαρτονομίσματα» διαβάζουμε τα εξής:
«Μπορεί η θέα ενός γυναικείου πορτρέτου να σοκάρει; Για τους υπερορθόδοξους Εβραίους η απάντηση είναι «ναι». Γι’ αυτό και έχουν ξεσηκωθεί επικρίνοντας την κυβέρνηση του Ισραήλ που έθεσε σε κυκλοφορία δυο καινούρια χαρτονομίσματα που φέρουν τα πορτρέτα διάσημων Ισραηλινών ποιητριών. Γιατί όπως πιστεύουν «είναι αμαρτία» να κοιτάζεις την εικόνα μιας γυναίκας: στα έντυπά τους δεν επιτρέπονται τέτοιες αναπαραστάσεις και όταν αυτές περιλαμβάνονται σε αφίσες και ταμπλό σε δημόσιους χώρους, τις καταστρέφουν.
Βέβαια, πιο δύσκολα καταστρέφεις χαρτονομίσματα των 20 και 100 σεκέλ (πέντε και 25 ευρώ αντίστοιχα). Αλλά όπως διαβάζουμε βρήκαν εναλλακτική: μόλις δυο εβδομάδες αφότου τέθηκαν σε κυκλοφορία τα νέα χαρτονομίσματα, στην συνοικία Μέα Σαρίμ της Ιερουσαλήμ πολλά από αυτά έχουν μουντζουρωθεί στο σημείο όπου φέρουν τα πορτρέτα των ποιητριών Ραχήλ Μπλόσουταϊν και Λία Γκόλντμπεργκ για να μην «προσβληθούν τα βλέμματα» των υπερορθόδοξων.
Πρόκειται για την πρώτη φορά από το 1985, όταν κυκλοφόρησε χαρτονόμισμα με το πορτρέτο της πρωθυπουργού Γκόλντα Μέιρ, που η Κεντρική Τράπεζα του Ισραήλ τιμά γυναίκες. Αλλά πολλοί υπερορθόδοξοι δεν συμμερίζονται αυτήν την πρωτοβουλία και δηλώνουν πως δεν θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα χαρτονομίσματα για τα δώρα της Χανουκά (εβραϊκή γιορτή που διεξάγεται τον Δεκέμβριο σε ανάμνηση της επανάκτησης του Ναού του Σολομώντος τον 2ο π.Χ. αιώνα).
Σύμφωνα με τον Γιοέλ Κρόις, της κοινότητας των υπερορθόδοξων Χαρεντί, πολλοί από τους ομόθρησκούς του έχουν πάψει να παίρνουν χρήματα από τα αυτόματα μηχανήματα και πηγαίνουν στα ταμεία των τραπεζών ζητώντας αναλήψεις σε παλαιά χαρτονομίσματα. Αλλά, όπως αναγνωρίζει, είναι μια προσωρινή λύση γιατί κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Πάντως ο ραβίνος Μπεντζιόν Μουτζαφί βρήκε μια πιο μόνιμη λύση: να τα πιάνουν με προσοχή και να τα διπλώνουν έτσι ώστε να καλύπτεται η εικόνα και να μην αναγκάζονται να τη βλέπουν».
Γιατί, άραγε, οι γνωστοί «δικαιωματάκηδες», που χλευάζουν την θρησκεία του Ελληνικού Λαού με το παραμικρό, δεν μιλούν για «αναχρονισμό», «μεσαίωνα», «πνευματικό σκοτάδι», «θρησκοληψία» κτλ. Αλήθεια, ο Δημήτρης Ψαρράς τι γνώμη έχει επ’ αυτού; Γιατί άραγε έχουμε την εντύπωση ότι μια έκφραση δυσαρέσκειας καλύπτει το (έτσι κι αλλιώς) πολύ άσχημο πρόσωπό του όταν ακόμη και η φυλλάδα του δημοσιεύει τέτοιες ειδήσεις που αφορούν το κράτος του Ισραήλ; Μήπως ανήκουν κι αυτές στην κατηγορία του «αντισημιτισμού»; Γιατί τηρεί επί πολλά χρόνια «σιγή ιχθύος» και δεν καταγγέλλει τα όσα φρικαλέα διαπράττει το ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ;
Τι ρωτάμε, ε; Αντί αυτού, ας ετοιμαστούμε σε σύντομο χρονικό διάστημα για ένα ακόμη φτηνό και γελοίο κείμενο κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, μαζί ή χωρίς τον έχοντα προβλήματα άρθρωσης λόγου (στην δίκη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ τουλάχιστον) δημοσιογραφικό κλώνο του…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
