Με “συνθήματα” δεν γράφουνε τα Έθνη Ιστορία - Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Άρθρο του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Νικόλαου Μιχαλολιάκου, στην εθνική εφημερίδα "Εμπρός"

“Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα, όχι. Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί...”    ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Την Κυριακή που πέρασε, 17 Ιουνίου 2018, γράφτηκε μια μαύρη σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Το ψευτορωμαίικο με μία πράξη απόλυτης υποταγής στην ξενοκρατία χάρισε κυριολεκτικά το όνομα Μακεδονία, αυτήν την ίδια την Ελληνική Ιστορία. Το γεγονός αυτός δεν χρεώνεται μόνον σε αυτούς που το αποφάσισαν και το έπραξαν, αλλά σε ολόκληρο το λαό, χρεώνεται σε όλους μας εάν δεν επιτύχουμε αυτή η συμφωνία να καταλήξει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας!

Όταν στα 1950 η Ελλάδα άρχισε να μαζεύει τα συντρίμμια της μετά από δέκα χρόνια ενός σκληρού και ανελέητου πολέμου πίστεψε πως ήταν με τους νικητές. Το πίστεψε αυτό διπλά γιατί δεν ήταν απλά και μόνο στην πλευρά αυτών που νίκησαν στον μεγάλο πόλεμο, αλλά και στο στρατόπεδο της Δύσης, που ήταν αντικειμενικά το ισχυρότερο.

Εβδομήντα σχεδόν χρόνια πέρασαν από τότε και ο απολογισμός μόνο πίκρα, θλίψη, οργή και απογοήτευση μπορεί να φέρει. Βόρειος Ήπειρος, Κύπρος, Αιγαίο και τώρα Μακεδονία και Θράκη. Παντού όπου δοκιμάζεται και προκαλείται ο Ελληνισμός υποχώρηση, ηττοπάθεια, «σύνεση» και όσο για τους μεγάλους μας «συμμάχους» μας έχουν εγκαταλείψει κυριολεκτικά.

Εβδομήντα σχεδόν χρόνια διωγμών και πικρής δοκιμασίας του Ελληνισμού, όπου Γη και Πατρίδα Ελληνική. Οι Άγγλοι κρεμούσαν στην Κύπρο δεκαοχτάχρονα παιδιά και στην Πόλη οι Τούρκοι ξερίζωναν τον προαιώνιο Ελληνισμό. Το Αιγαίο, το Ελληνικό Αρχιπέλαγος έχει γίνει αντικείμενο διεκδικήσεως, με τις ευλογίες ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, η Βόρειος Ήπειρος εγκαταλελειμμένη, η Θράκη σε κίνδυνο και η Μακεδονία στόχος κάποιων τυχοδιωκτών της Ιστορίας.

Εβδομήντα σχεδόν χρόνια «σύνεσης» και «σωφροσύνης» είναι αρκετά για να θυμηθούμε την μεγαλοσύνη των λόγων (πάντα επίκαιρων…) του μεγάλου Εθνικιστή Δραγούμη, που λένε: “Η «φρονιμάδα» είναι των πολλών αυτή που μάς έφαγε και μας τρώει. Την «τρέλλα» θέλω, αυτή με καθαρίζει από τα τρις βαριά και βρώμια κατακαθίσματα που αφίνει μέσα μου περνώντας ή συγκαιρινή, ταπεινωμένη ελληνική ζωή και με φαρμακώνει. Η τρέλλα έχει μάτια και βλέπει. Η φρονιμάδα είναι τύφλα... Τον Ασυμβίβαστο ζητώ και το Σκληρό, γυρεύω τον Τρελλό, το Σιδερένιο, τον Αλύγιστο.” (Ίων Δραγούμης, «Για το βιβλίο του Γιαννόπουλου», 15-10-1906)

Ήλθε ο καιρός να αναλογισθούμε, τι μας ωφέλησαν εβδομήντα σχεδόν χρόνια ταπεινής και μίζερης “σωφροσύνης”. Και τι κάναμε σαν λαός απέναντι στις προσβολές και τις «ήττες»; φωνάξαμε... «συνθήματα»! «Η Κύπρος είναι Ελληνική», «Το Αιγαίο είναι Ελληνικό», «Η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελληνική», «Η Μακεδονία είναι Ελληνική», «Η Θράκη είναι Ελληνική».

Συνθήματα, Συνθήματα, Συνθήματα... “έπεα πτερόεντα”, λόγια φτερωτά, που σκορπίζουνε χρόνια τώρα στους πέντε ανέμους. Επιτέλους ας σταματήσουν τα λόγια τα «μεγάλα» και ας αναλάβει ο Λαός μας και ο καθένας από εμάς ξεχωριστά τις ευθύνες του απέναντι στην Ιστορία, απέναντι σε αυτούς που έφυγαν και σε αυτούς που θα έλθουν, γιατί κριτές θα μας δικάσουν και οι αγέννητοι και οι νεκροί!