Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Η Ελλάς δεν χρειάζεται άλλους διαπραγματευτές αλλά έναν Ηγέτη

Η Ελλάς δεν χρειάζεται άλλους διαπραγματευτές αλλά έναν Ηγέτη

«Διαπραγματεύονται» στην οικονομία και παίρνουμε Μνημόνια. «Διαπραγματεύονται» στο «προσφυγικό» και παίρνουμε περισσότερους λαθρομετανάστες. «Διαπραγματεύονται» με τους Σκοπιανούς και χάνουμε την Μακεδονία… Στο τέλος θα χάσουμε την πατρίδα μας στις διαπραγματεύσεις…
Μάλλον κανένας δεν έγινε σοφότερος, εξ όσων είχαν την υπομονή να παρακολουθήσουν την προ ημερησίας διατάξεως «συζήτηση» που διεξήχθη στην Ολομέλεια της Βουλής την Πέμπτη. Εναλλάξ σκιαμαχίες, αλήθειες καλυμμένες με ψεύδη και χαμηλότατου επιπέδου αντιπαράθεση. Ένας επικοινωνιακός διαγωνισμός των επιτελείων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς νικητή αλλά κυρίως χωρίς ενδιαφέρον για την λαϊκή μάζα και τα υπαρκτά προβλήματά της.

Ναι, χρειάζεται πολιτικό θράσος για να επικαλείται ο Τσίπρας τις αντιστάσεις του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα. Δεν του λείπει, αντιθέτως έχει πλεόνασμα. Χρειάζεται θράσος να αναφέρεσαι στον εαυτό σου σε τρίτο πρόσωπο και να λες ότι δεν υπήρξε ευκαιρία σε άλλο πρωθυπουργό να σημειώνει τόσες πολλές μαζεμένες επιτυχίες στην οικονομία. Πόσες ακόμα «επιτυχίες» να αντέξει ο ελληνισμός;
Άλλο τόσο θράσος χρειάζεται για να μιλήσει ο πρόεδρος της ΝΔ για… αξιοκρατία. Θέλει θράσος να λέει ότι δεν συνάντησε ποτέ την Μέρκελ ή να «οργίζεται» για την διαπλοκή. Θέλει επίσης θράσος να παριστάνεις τον όψιμο «Μακεδονομάχο» όταν το κόμμα του οποίου ηγείται έχει προσφέρει τα μέγιστα εδώ και δεκαετίες για να ανοίξει ο δρόμος για τις Πρέσπες του Τσίπρα.
Λόγια κενά, λόγια του αέρα. Με κοινά σημεία αναφορά όμως. Για παράδειγμα την περίφημη «διαπραγμάτευση». Διεκδίκησαν αμφότεροι τον ρόλο του «ικανότερου διαπραγματευτή», για το καλό της πατρίδας βεβαίως… Όμως η Ελλάς δεν χρειάζεται άλλους διαπραγματευτές αλλά έναν Ηγέτη. Κάποιον που καταρχήν θα πει με ειλικρίνεια που βρισκόμαστε σήμερα. Κάποιον που θα προετοιμάσει την χώρα για την επόμενη ημέρα. Κάποιον που θα εργαστεί πάνω σε ένα ΕΘΝΙΚΟ πρόγραμμα και δεν θα παρεκκλίνει από αυτό για κανέναν λόγο.
Για παράδειγμα: Είναι ωφέλιμο ή έστω βιώσιμο για την Οικονομία μας να παραμένουμε στην ζώνη του Ευρώ; Ποιος από αυτούς έχει το ανάστημα να πει την αλήθεια; Κι όμως εκεί βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος στην οικονομία.
Ποιος τολμάει να πει ότι από μια οποιαδήποτε λύση στο Μακεδονικό, καλύτερη είναι η ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ; Πλην του Ν. Μιχαλολιάκου, όλοι έσπευσαν να μιλήσουν για «πιέσεις» των ξένων. Εξυπηρετούν αυτοί το Εθνικό Συμφέρον;
Ποιος τολμάει (και πάλι πλην Χρυσής Αυγής) να καταγγείλει την επιχείρηση αντικατάστασης του Ελληνικού λαού; Όταν μισό εκατομμύριο Έλληνες έχουν ξενιτευτεί στην παραγωγική τους ηλικία και την ίδια στιγμή, εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες διαμένουν στην ελληνική επικράτεια;
Είναι άτολμοι γιατί δεν είναι Ηγέτες. Είναι ΛΑΪΚΙΣΤΕΣ και κρύβουν την δειλία τους και την ανικανότητά τους πίσω από την νέα «μεγάλη ιδέα» της… διαπραγμάτευσης. Η Ελλάς όμως χρειάζεται Ηγέτη. Διαφορετικά θα χάσουμε την Πατρίδα μας στις διαπραγματεύσεις.
ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ