Σε ανάρτηση μας στις 10 Μαΐου 2017, αναφερόμενοι στην επικείμενη ολική ήττα των ισλαμοσυμμοριτών στην Συρία, είχαμε τονίσει ότι στόχος των Κούρδων της Συρίας «είναι η δημιουργία ενός ημιαυτόνομου ομοσπονδιακού κράτους στην βόρεια Συρία, κάτι για το οποίο δεν έχει αντίρρηση ο Άσαντ αφού έτσι εξασφαλίζεται μια «buffer zone» στα σύνορα με την Τουρκία, με προοπτική αυτό το κρατίδιο να ενωθεί με την αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ και επιπροσθέτως να αποκτήσει πρόσβαση στην Μεσόγειο. Αυτές οι προσδοκίες και τα σχέδια των Κούρδων βέβαιο είναι ότι θα αντιμετωπιστούν από την Άγκυρα με βίαιη αντίσταση, αφού η υλοποίηση τους βάζει επί τάπητος την δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν και την απορρέουσα εξ αυτής της οντότητας απόσπαση εδαφών από την νοτιοανατολική Τουρκία».
Στις 4 Ιουλίου 2018 αναφερόμενοι στην εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στην βόρεια Συρία είχαμε αναλύσει ότι «τα κουρδικά εδάφη στα βόρεια σύνορα στα οποία έχουν εισβάλλει οι Τούρκοι θα είναι η τελευταία προτεραιότητα του Άσαντ, καθώς αυτή την στιγμή ουδόλως τον συμφέρει στρατιωτικά να αντιπαρατεθεί με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, εξ άλλου η προσωρινή του αποστασιοποίηση εξυπηρετεί και τα σχέδια της συμμάχου του Ρωσίας» και ότι «οι Κούρδοι διεξάγουν εμπιστευτικές συνομιλίες με τον Άσαντ για το μέλλον των κουρδικών εδαφών της βόρειας Συρίας», με την Ρωσία «να διαθέτει πολλά «μέσα» για να επαναφέρει την Άγκυρα στην τάξη αν απαιτηθεί».
Στις 25 Ιουλίου μια κουρδική αντιπροσωπεία έφτασε στην Δαμασκό για συνομιλίες με το καθεστώς Άσαντ για το μέλλον της βόρειας και ανατολικής Συρίας. Στην αντιπροσωπεία περιλαμβάνονται και μέλη των κουρδικών οργανώσεων που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, ενώ όπως επεσήμαναν οι επικεφαλής της αντιπροσωπείας, η έναρξη των συνομιλιών-διαπραγματεύσεων αφορά την «πολιτική συμφωνία για την κουρδική αυτονομία». Ο Άσαντ διαπραγματεύεται με τους Κούρδους έχοντας προφανώς την στήριξη της βασικής του συμμάχου Ρωσίας και γνωρίζοντας ότι το αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό που βρίσκεται σε θύλακες της βόρειας Συρίας, με πρόσχημα την υποστήριξη των Κούρδων από τις τουρκικές δυνάμεις, αργά ή γρήγορα θα εγκαταλείψει την περιοχή. Η έναρξη των συνομιλιών μεταξύ Κούρδων και Άσαντ δημιουργεί σαφέστατα επιπλοκές για την Άγκυρα, η οποία αντιτίθεται σθεναρά σε οποιαδήποτε αναγνώριση αυτονομίας για το κουρδικό κόμμα PYD που αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία των Κούρδων και το οποίο είναι παρακλάδι του PKK της Τουρκίας.
Είναι σαφές ότι η έναρξη των διαπραγματεύσεων στις 25 Ιουλίου στην Δαμασκό παράγει έναν «οδικό χάρτη» για την αυτονομία των Κούρδων, οι λεπτομέρειες αυτής της αυτονομίας θα διευκρινιστούν αργότερα και μέσα στο πλαίσιο του νέου Συντάγματος της αποκεντρωμένης Συρίας (κατά πάσα πιθανότητα θα έχει ως βάση το καθεστώς των Κούρδων στο Ιράκ). Σημαντική εξέλιξη στο όλο θέμα αποτελεί ότι η Ουάσιγκτον μέχρι στιγμής δεν έχει εκφράσει οποιαδήποτε αντίρρηση στην έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Κούρδων και Άσαντ.
Οι Κούρδοι ήταν και παραμένουν ένας σημαντικός παράγοντας για κάθε στρατηγική εκτίμηση των υποθέσεων της Μέσης Ανατολής, ενώ είναι γνωστό ότι η ιστορία δεν ψιθυρίζει καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις σε αυτό τον κατατρεγμένο λαό. Η προδοσία μεγάλων δυνάμεων έναντι των Κούρδων έχει μακρά ιστορία. Από την συνθήκη των Σεβρών του 1920 με την οποία οι Κούρδοι αποκτούσαν ανεξάρτητο κράτος στην Ανατολία μέχρι της ευάλωτης θέσης που βρίσκονται σήμερα διασκορπισμένοι στην Τουρκία, στην Συρία, στο Ιράκ και στο Ιράν, υπάρχει μια αδιάκοπη σειρά γεγονότων που κυρίως η Δύση χρησιμοποίησε και μετά εγκατέλειψε τους Κούρδους ως πιόνια του γεωπολιτικού της παιγνίου.
Οι Κούρδοι στο σκακιστικό παιχνίδι των ισχυρών χωρών έπαιζαν μέχρι των ημερών μας τον ρόλο του πιονιού, τουτέστιν ενώ έκαναν την σκληρή και επικίνδυνη δουλειά, στο τέλος του γεωπολιτικού παιγνίου θυσιάζονταν για τον λευκό ή μαύρο βασιλιά. Οι γεωστρατηγικές ενδείξεις μαρτυρούν ότι πλέον τα πράγματα άλλαξαν.
Γ. Λιναρδής
