Ο Χάρρυ Κλυν, γνωστός κωμικός αριστερών πεποιθήσεων, μέσα από την ενημερώσεις του στο γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης Facebook, τα "βάζει" με τα κόμματα της Αριστεράς και καταθέτει την πεποίθηση πως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα ξεπεράσει το 5% που της δίνουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις...
"Μούγκα στη στρούγκα επί το γενικότερο. Δεν είναι δε λίγοι εκείνοι, επαΐοντες, δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές, που λένε ότι το ποσοστό της Χρυσής Αυγής θα είναι μεγαλύτερο του 5%!!!
Καλώς να τα δεχτείτε και να τα λουστείτε, πουλάκια μου! ....
"Μούγκα στη στρούγκα επί το γενικότερο. Δεν είναι δε λίγοι εκείνοι, επαΐοντες, δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές, που λένε ότι το ποσοστό της Χρυσής Αυγής θα είναι μεγαλύτερο του 5%!!!
Καλώς να τα δεχτείτε και να τα λουστείτε, πουλάκια μου! ....
Σκέπασε, μάνα σκέπασε, γαλανομάτα κόρη!
Σκέπασε, ανάθρεψε και ανέδειξε!
Τα αίτια, όμως, του φαινομένου δε θα την χρεώσω ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στη δεξιά, θα τα χρεώσω κατά 80% στην αδύναμη, διαιρεμένη και κατατεμαχισμένη αριστερά, που δε στάθηκε ικανή να ερμηνεύσει τα μηνύματα της εποχής και να πάρει έγκαιρα ρεαλιστικές θέσεις, προτείνοντας λύσεις στα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός.
Οι αριστεροί βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι για το οποίο σχεδόν αδιαφορούσαν στην πολιτική τους σκέψη, την κυκλοφορία του κεφαλαίου και μάλιστα στη μορφή μη υλικών αξιών.
Το μεγάλο κόμμα της αριστεράς, η μήτρα όλων των αριστερών κινημάτων, παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (αρνούμενο πεισματικά να αποδεχτεί και να αναλύσει τα πραγματικά πολιτικά και οικονομικά δεδομένα) και μιας δογματικά απολυταρχικής μορφής κομματικής νοοτροπίας.
Είναι απορίας άξιο πως το κόμμα της εργατικής τάξης και της κοινωνικής επανάστασης, αποδεικνύεται ανίκανο να εκπροσωπήσει την (άνεργη) εργατική τάξη ή να προωθήσει την κοινωνική επανάσταση.
Η «άλλη» αριστερά όσο και αν επιθυμεί να εμφανίζεται «σύγχρονη» και «προοδευτική» παραμένει καθηλωμένη στα παρωχημένα «ευρωκομουνιστικά» και «ευρωαριστερά» κλισέ του περασμένου αιώνα.
Η συναίνεση που παρείχαν οι αδύνατες αλλά καλά οργανωμένες κοινωνικές κατηγορίες στην κλασική μεταρρυθμιστική πολιτική της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στηρίζονταν στην ισχύ του εθνικού κράτους : λογική αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος, δημοκρατικές ελευθερίες και ιδίως σταθερή απασχόληση.
Η έννοια του «εθνικού κράτους» όπως αυτό διαμορφώνεται με την καθιέρωση της «ορθής οικονομικής σκέψης» που έχει ήδη επιβληθεί από την Γερμανία της Μέρκελ, είναι έννοια άγνωστη, έως «απωθητική» για το «Συνασπισμό» και τον «ΣΥΤΡΙΖΑ», που άγεται και φέρεται από «παιδαριώδεις» έως «αντεθνικές» «διεθνιστικές» τακτικές και άγονες «λαθρομεταναστευτικές» παρεμβάσεις.
Για την Κουβέλειο αριστερά καλύτερα να μη γίνεται λόγος. Μόνο τον ρόλο του Δούρειου Ίππου δεν είχε παίξει μέχρι τώρα η προδομένη «αυτοτραυματική» αριστερά…
Ήττα, λοιπόν, του κοινοβουλευτισμού και κυρίως της αριστεράς θα είναι η ισχυρή παρουσία της ΧΑ στη Βουλή, αφού η ΧΑ σε καμιά περίπτωση ψήφους από τους «κεφαλαιούχους» τους «οικονομικά ισχυρούς» και τους «τακτοποιημένους» δεν πρόκειται να πάρει…"
Καίτοι ο γνωστός κωμικός και σατυρικός ηθοποιός αντιμετωπίζει το ζήτημα από την σκοπιά του αριστερού που ενδιαφέρεται για το μέλλον της παράταξής του, οι ομολογίες και οι διαπιστώσεις στις οποίες προβαίνει διέπονται από οξυδέρκεια κσι συνειδητοποίηση της καθολικής αδυναμίας της αριστεράς να εκφράσει τα γνήσια λαϊκά αιτήματα και τις ανάγκες των καιρών, χαμένη στην παραζάλη των πλανεμένων ιδεολογικών της αγκυλώσεων.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον ίσως έχει το γεγονός ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους τα σχόλια των αναγνωστών της συγκεκριμένης ανάρτησης τάσσονται υπέρ της Χρυσής Αυγής και εγκαλούν τον καλλιτέχνη που την αντιμετωπίζει ως πιθανό κίνδυνο αντί για μια πιθανή λύση.
Τα κοιμώμενα εθνικά αντανακλαστικά έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται στο λαϊκό ασυνείδητο που έστω και ενστικτωδώς μπαίνει στην διαδικασία να αντιληφθεί ποιοί πραγματικά το εξαπάτησαν (ή και κατέκλεψαν) με κούφια λόγια και υποσχέσεις και ποιοί διατηρούν έντιμη, συνεπή και πολλά θετικά υποσχόμενη στάση για την διάσωση και το μέλλον του Ελληνισμού.
