Ο Ελληνικός λαός υποβάλλεται εσχάτως σε κοινωνιολογικά πειράματα
εμπέδωσης στους πολίτες,της αμφιβολίας ως προς την ικανότητά του να
αυτοδιαχειρίζεται τις τύχες του και της παράλληλης αποδόμησης των
αξιακών ιδεών που νοηματοδοτούν την ύπαρξη και την ενότητά του........Εχοντας
μάλιστα διολισθήσει η πολιτική μας ηγεσία στα έσχατα επίπεδα
αξιοπρέπειας και υψηλοφρόνων αισθημάτων ευθύνης,με τη πνευματική ηγεσία
σε μακράς διαρκείας "χειμερία νάρκη" και με την Εκκλησία χωρίς
εθνεγέρτες κληρικούς με κοινωνικοπολιτικό λόγο όπως ήταν ο Διονύσιος
φιλόσοφος,ο Παπαφλέσας,ο Διάκος, ή ακόμη και ερχόμενοι στα σύγχρονα
μεγέθη και μέτρα ο μακαριστός Χριστόδουλος (που ξαφνικά μυστηριωδώς
ησθένησε και ταχύτατα απεβίωσε) οφείλουμε όσοι διατηρούμε άσβεστη μεσ',
τη ψυχή μας τη φλόγα του Ελληνισμού,να κρατάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε τα
σύμβολα της Φυλής,του Γένους και της παράδοσής μας.Στα πλαίσια
αυτά,ξέρουμε όλοι πως σήμερα έχουμε πολιτικο-οικονομική κατοχή και
κηδεμονία της χώρας μας από τη τρόικα των δανειστών στους οποίους μας
παρέδωσε το δίδυμο των κυβερνήσεων αρχικά της σοσιαλιστικής του
ΑμερικανοΠολωνοέλληνα πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου και που επικυρώνει μέχρι
σήμερα η τριμερής κυβέρνηση των εκλεκτών της ΕΕ,των ΗΠΑ και του ΔΝΤ των
Σαμαρά,Βενιζέλου και Κουβέλη (διαδεχόμενη τη μαριονέτα-υπάλληλο των
χρηματοοικονομικών αγορών, των τραπεζών
και της Τριμερούς Επιτροπής
Rockefeller, Λ.Παπαδήμο).Είναι άραγε η πρώτη φορά που ο Ελληνικός λαός
έχει στην ηγεσία του μικρόψυχους,κατώτερους των περιστάσεων πολιτικούς
νάνους που εκθέτουν την εθνοσυλλογική μας αξιοπρέπεια ως νέοι Εφιάλτες ?
Οχι βέβαια ! Το κατεστημένο όμως της δικής μας πατρίδος
μεθοδικά,υποκριτικά και ύπουλα,υπνωτίζει τον Ελληνικό λαό με ψευδή
διλήματα,κάλπικη πληροφόρηση,κατασκευασμένες αλήθειες,εξαγνίζοντας και
αγιοποιώντας τους πολιτικούς του ταγούς οι οποίοι ταυτόχρονα υπηρετούν
με δουλικότητα ξένα συμφέροντα ενώ την ίδια ώρα παπαγαλίζουν δήθεν
φιλολαικά και πατριωτικά συνθήματα για να αποκοιμίσουν τον λαικό
πολτό.Εχουμε πολλά παραδείγματα πολιτικής υποτέλειας και κομματικής
εξαχρείωσης? Πολλά, πάμπολλα! Μπορούμε να θυμηθούμε ένα από τα πολλά του
παρελθόντος ? Εύκολα κι ας μας πλημυρίσει με μελαγχολία για το
διαχρονικό ποιόν των κυβερνησάντων και κυβερνώντων τη χώρα μας και τις
ζωές μας!... Ας πάμε λοιπόν χρονικά πίσω,στα πρώτα μεταπελευθερωτικά
χρόνια για να δούμε άλλη μια απλή περίπτωση που η χώρα μας
αντιμετωπίστηκε σαν φέουδο (όπως σήμερα) και ο Πρωθυπουργός της (ακόμη
κι αυτός που λεγόταν Χαρίλαος Τρικούπης) έβαλε την ουρά στα σκέλια
υπακούωντας στα κελεύσματα των ξένων εντολοδόχων σαν πειθαρχημένο πεκινουά.Είναι η υπόθεση "Νίκολσον".Το
πρωινό λοιπόν της 4ης
Ιανουαρίου 1885 ο Arthur Nicolson, επιτετραμμένος στην αγγλική πρεσβεία
των Αθηνών (ήταν εκεί ππου και σήμερα βρίσκεται) αποφάσισε
να ανέβει με τη σύζυγό του στο λόφο του Λυκαβηττού. Πλησιάζοντας προς
την κορυφή συνάντησαν τρεις χωροφύλακες. Αυτοί τους υπέδειξαν με φωνές
και με νοήματα να ακολουθήσουν άλλο μονοπάτι, επειδή απαγορευόταν να
περάσουν από το σημείο εκείνο, καθώς είχε γίνει πρόσφατα η δενδροφύτευσή
του. Ο Βρετανός διπλωμάτης και η γυναίκα του τους αγνόησαν
περιφρονητικά τις υποδείξεις και συνέχισαν το δρόμο τους
παρακούοντας περιφρονητικά τη διαταγή των οργάνων της τάξεως. Τότε – σύμφωνα με την
επίσημη έκθεση που υπέβαλε ο παθών προς την ελληνική κυβέρνηση – ο ένας
από τους τρεις χωροφύλακες τον έσπρωξε και τον χτύπησε με το ραβδί
του προκειμένου να του ανακόψει το δρόμο στην απαγορευμένη περιοχή.Μετά
το επεισόδιο αυτό ο Βρεττανός διπλωμάτης Nicolson, παραβιάζοντας τη
σχετική διπλωματική
διαδικασία, δεν απευθύνθηκε στο ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών, αλλά
μιά και δυό, πήγε στο γραφείο του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη μπήκε
μέσα και ζήτησε να
τιμωρηθεί αυστηρά ο χωροφύλακας που... βιαιοπράγησε σε βάρος του. Ο
πρωθυπουργός διαβεβαίωσε το Βρετανό διπλωμάτη ότι θα γίνονταν οι δέουσες
ενέργειες. Πράγματι έγινε υπηρεσιακή έρευνα, από την οποία διαπιστώθηκε
ότι ο υπαξιωματικός της Χωροφυλακής που πρωταγωνίστησε στο επεισόδιο
ήταν ο Λουκάς (ή Γιώργος) Καλπούζος.
Αναγνωρίστηκε από τον Nicolson ως δράστης και συνελήφθη. Αποφάσισαν την
απόταξή του από το σώμα της Χωροφυλακής, για να ικανοποιήσουν το "Εγώ" του
Αγγλου.Ομως δεν του έφτανε αυτό. Δεν αρκούσε η απόλυση του Ελληνα χωροφύλακα που είχε κάνει το καθήκον του για τον Βρεττανό
μισέλληνα διπλωμάτη.Ο Άγγλος , που ήταν γνωστός για το μισελληνισμό του, δεν αρκέστηκε στην
ποινή αυτή. Θέλησε να ταπεινώσει το ελληνικό κράτος. Ζήτησε, λοιπόν, να
... διαβαστεί η διαταγή της απόταξης του Καλπούζου σε συγκέντρωση ΟΛΩΝ
των
ανδρών της Χωροφυλακής που υπηρετούσαν στην Αττική. Και το πλέον
εξωφρενικό
ήταν το ότι απαίτησε, για να αποκατασταθεί η θιγείσα τιμή του, το
σώμα της Χωροφυλακής να παραταχθεί στην πλατεία Συντάγματος, όπου θα
παρουσίαζε όπλα τη στιγμή που θα ανακρουόταν ο Βρεττανικός εθνικός ύμνος!!! Ο
Χαρίλαος Τρικούπης έσπευσε να ικανοποιήσει τις παράλογες απαιτήσεις του
Άγγλου επιτετραμμένου . Έτσι δυο ενωμοτίες πεζών και
έφιππων χωροφυλάκων υπό το διοικητή τους Στεφάνου έλαβαν μέρος στην
πρωτοφανή αυτή τελετή που καταρράκωσε το κύρος της ελληνικής
Χωροφυλακής, την αξιοπρέπεια του Ελληνικού κράτους και του Ελληνικού λαού. Είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα δημοσιεύματος της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ (φύλλο της 21ης Νοεμβρίου 1907) αναφερόμενου στα γεγονότα του Ιανουαρίου του 1885: «Είναι
ιστορική η δοθείσα τότε ικανοποίησις εις την Αγγλίαν αναπετασθείσης αγγλικής σημαίας εν στρατιωτική παρατάξει και παιχθέντος
εν τη πλατεία του Συντάγματος του αγγλικού ύμνου».Ομως οι
πολίτες εξέφρασαν την οργή τους για τη πρωτοφανή Εθολαική ταπείνωση που
δέχθηκε να πραγματοποιήσει ο Χαρίλαος Τρικούπης , προκειμένου να
εξευμενίσει τον θυμωμένο Αγγλο. Ο
αντιπολιτευόμενος τύπος καυτηρίασε τον ενδοτισμό της κυβέρνησης και
κυρίως του πρωθυπουργού που σε μια Ελλάδα πτωχή,σε μια κοινωνία
οικονομικά αιμοραγούσα,αποδέχθηκε και τη ταπείνωσή της με τον τρόπο που
περιεγράφη στο πρόσωπο ενός ταπεινού Ελληνα χωροφύλακα. Η κατάσταση
εξετράπη,ο κόσμος οργίσθηκε,με
πληγωμένο τον Εθνικό εγωισμό και με ταπεινωμένη την Εθνική υπερηφάνεια
διαδήλωνε την οργή του.Μπροστά στην έκρυθμη πολιτική και κοινωνική
κατάσταση που είχε δημιουργηθεί ο Χαρίλαος Τρικούπης που αν μη τι άλλο
έδινε σημασία στο κοινό αίσθημα, τη 5η
Φεβρουαρίου 1885 ζήτησε από τη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης, όπου όμως
καταψηφίστηκε ακόμα και από βουλευτές του κόμματός του για εκείνη τη πράξη εθνικής υποτέλειας!!!Έτσι η χώρα την 7η
Απριλίου 1885 οδηγήθηκε σε εκλογές, τις οποίες κέρδισε με μεγάλη
πλειοψηφία (185 βουλευτικές έδρες σε σύνολο 245) η πολιτική παράταξη του
Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Η εκλογική συντριβή του Χαρίλαου Τρικούπη
οφειλόταν βέβαια στη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω της ακρίβειας και της υψηλής
φορολογίας που (κι εκείνος όπως σήμερα η τρικομματική κυβέρνηση της
δεξιο-σοσιαλιστικο-κομμουνιστικής συμμαχίας έχει σημερα επιβάλλει στον
Ελληνικό λαό ) είχε επιβάλει και η υποτελής στάση που
έδειξε στην «υπόθεση Nicolson» ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε την οργή. Μόνο που η γονυπετής "υπόκλιση" του Πρωθυπουργού
στον κύριο και κυρία διπλωμάτη,έκανε τη λαική οργή του ταπεινωμένου
Ελληνα πολίτη να μετατραπεί σε οργισμένο ποτάμι και να πνίξει την
εκλεγμένη και ξενοκρατούμενη κυβέρνηση του Πρωθυπουργού ο οποίος έμεινε στην
ιστορία με τη μνημειώδη φράση : "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!...
ΜΑΤ
