ΟΜΙΛΙΑ ΜΠΟΒΙΑΤΣΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΝΤΑΚΑΣ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΗΡΩΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Μέσα σε ένα κλίμα έντονης συναισθηματικής φόρτισης έλαβε χώρα η πραγματικά συγκλονιστική ομιλία του εκ Λαμίας συναγωνιστή Κωνσταντίνου Μποβιάτσου, που είχε σαν θέμα την δολοφονία ενός ηρωικού ΕΛΛΗΝΑ που έπεσε στις 28 Φλεβάρη του 1975 χτυπημένος από τις σφαίρες θρασύδειλων δολοφόνων, όχι στην Ελλάδα αλλά στην γειτονική μας Ιταλία.

Η ομιλία αυτή θα μπορούσε να είχε και τον τίτλο…

«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΗΡΩΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

Ο συναγωνιστής άρχισε να μας διηγείται με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο τα συγκλονιστικά στοιχεία της αποτρόπαιης δολοφονίας ενός 20χρονου Έλληνα, που το μόνο του έγκλημα ήταν το ότι δεν συνέπραξε με τα εγκληματικά στοιχεία που εκείνη την εποχή ήθελαν να τυλίξουν την Ιταλία στο χάος.

Η όλη ιστορία παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς εμφανίζει μεγάλες ομοιότητες με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στον Ελλαδικό χώρο, και αφορούν την εγκληματική τρομοκρατική δράση της αριστεράς.........

Ο Μιχάλης Μάντακας (Αθήνα 13/6/1952 Ρώμη 28/2/1975) ήταν ένας Έλληνας Εθνικιστής αλλά και Ακτιβιστής ο οποίος δολοφονήθηκε από ακροαριστερούς εγκληματίες στην Ιταλία τα χρόνια του μολυβου(Anni di piombo).

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του αντιστράτηγου, Νίκου Μάντακα (ο οποίος απεχώρησε από τον Ελληνικό στρατό) αμέσως μετά την έναρξη της επταετίας, και της Καλλιόπης Μάντακα.

Την περίοδο της επταετίας βρέθηκε στην Ιταλία αρχικά στην Μπολόνια και κατόπιν στην Ρώμη, για να σπουδάσει ιατρική.

Εκείνα τα χρόνια η κατάσταση στην Ιταλία είναι εξαιρετικά ταραγμένη.

Το κράτος βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αποδιοργάνωσης, οι κυβερνήσεις συνεργασίας διαδέχονται η μία την άλλη και το κομμουνιστικό κόμμα φτάνει το 35%.

Η δύναμη στα πεζοδρόμια όμως είναι η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, και κάποιες μικρότερες ομάδες αναρχοκομουνιστών.

Όπως συμβαίνει συνήθως, στα πανεπιστήμια έπαιξαν πρώτο ρόλο οι «αριστεριστές» και τα επεισόδια με εθνικόφρονες και αριστερούς το 68 ήταν τρομερά.
Ο ιταλικός λαός τρομοκρατημένος μένει αμέτοχος.

Οι αναρχοαριστεριστές με τη σιωπηλή υποστήριξη του κομμουνιστικού κόμματος κάνουν ότι θέλουν.

Η μόνη αντίσταση σε όλη αυτή την φρίκη γίνεται μόνον από τη νεολαία του εθνικιστικού κόμματος MSI.

Στις 16 Απρίλη του 74 συμβαίνει ένα αποτρόπαιο έγκλημα, καθώς εξωκοινοβουλευτικοί εγκληματίες πυρπολούν την οικία του Γραμματέα του MSI την ώρα που αυτός έλειπε, και καίγονται ζωντανά τα δύο παιδιά του, ο Στέφανος (ετών 23) και o Βιργίλιος Ματέι (ετών 8).

Ύποπτοι για την δολοφονία είναι τρία άτομα του υποκόσμου της αναρχοαριστεράς με τα ονόματα Λόλο, Γκρίλο και Κλάβο, τα οποία συνελήφθησαν με αδιάσειστα εναντίον τους στοιχεία λίγες ημέρες αργότερα.

Στις 24 Φεβρουαρίου αρχίζει η δίκη των τριών αριστερών εγκληματιών.

Η αστυνομία έχει περικυκλώσει το κτίριο των δικαστηρίων, και οι αριστεροί οργανώνονται σε πυκνές ομάδες κρούσης προκειμένου να χτυπήσουν τα δικαστήρια, και να ελευθερώσουν τους τρεις εγκληματίες.

Ο αριστερός τύπος καλεί σε γενικές κινητοποιήσεις και οι εγκληματίες «διαδηλωτές» αποθρασύνονται.

Ο κατηγορούμενος θρασύδειλος εγκληματίας Λόλο (αυτός που έκαψε τα δύο αθώα παιδιά, και δοκίμασε να σκοτώσει και την μάνα με το τρίτο 4χρονο παιδί στα χέρια της) αποκτά ένθερμους συμπαραστάτες που φωνάζουν «Lollo libero».

Έξω γίνεται ρίψη τούβλων, πετρών και μολότοφ. Οι οδομαχίες συνεχίζονται για τις 2 επόμενες μέρες. Την τέταρτη μέρα της δίκης πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας του MSI όπου καταγγέλλεται η προκλητική αδράνεια της κυβέρνησης μπροστά στα επεισόδια.

Από την άλλη οι αριστεροί συμπαραστάτες των δολοφόνων εγκληματιών, θεωρούν την συγκέντρωση φασιστική πρόκληση!!!

Από νωρίς το πρωί αρχίζουν οι συγκρούσεις μεταξύ κομμουνιστών και εθνικιστών.

Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής κάποιοι από τους αριστεροαυτόνομους τραβάνε όπλα και αρχίζουν πυροβολισμοί.

Έξω από το δικαστήριο τραυματίζεται ένας περαστικός πολίτης στη γάμπα από σφαίρα και ένας δημοσιογράφος από τούβλο.

Στις 9:30 εμφανίζεται ο Λόλο με δύο καραμπινιέρους και οι συγκρούσεις ανάβουν.

Στην αίθουσα εκείνη τη μέρα βρίσκονται και ο Μιχάλης με τον Γκρόπι και άλλα μέλη του κοινωνικού κινήματος.

Όταν το μεσημέρι το δικαστήριο διακόπτει, οι εθνικιστές οργανώνονται για να βγουν.

Συμφωνούν να συγκεντρωθούν στα τοπικά γραφεία του MSI όπου και το καταφέρνουν διαφεύγοντας με αυτοκίνητο.

Στις 13:15 μια μεγάλη ομάδα αριστερών (περίπου 5.000) βρίσκεται έξω από τα γραφεία του MSI αλλά και στους γύρω δρόμους.

600 περίπου από αυτούς προσπαθούν να εισβάλουν στο κτίριο χωρίς όμως αποτέλεσμα, καθώς αποθούνται από 50 μόλις στον αριθμό εθνικιστές, οι οποίοι μετά κλείνονται μέσα στα γραφεία.

Ο διάδρομος πίσω από την κεντρική είσοδο τυλίγεται στις φλόγες από βόμβες μολότοφ, αλλά και βενζίνη που έχυναν (επειδή δεν τολμούσαν πλέον να πλησιάσουν) οι θρασύδειλοι κομουνιστές εγκληματίες στον κατηφορικό δρόμο, η οποία πέρναγε κάτω από την πόρτα, και έτσι όλο το κτίριο σε λίγη ώρα άρπαξε φωτιά.

Οι 50 μόλις εθνικιστές που βρίσκονται μέσα στο αυτό αποφασίζουν να κάνουν εντελώς άοπλοι μια ακόμα ηρωική έξοδο, και να το εγκαταλείψουν από την πλαϊνή πόρτα.

Όμως γίνονται αντιληπτοί από τους εκατοντάδες αριστερούς που έχουν κατακλύσει τα πάντα και όπως φεύγουν, δέχονται καταιγιστικούς πυροβολισμούς από τους θρασύδειλους εγκληματίες.

Μια σφαίρα διαπερνά το κρανίο αλλά και τον λαιμό του Μιχάλη και σφηνώνεται εσωτερικά του δεξιού κροτάφου του.

Χάνει τις αισθήσεις του, αλλά είναι ακόμη ζωντανός.

Τον μεταφέρουν πίσω μέσα στα γραφεία και αναμένουν ενισχύσεις, οι οποίες καταφθάνουν μετά από λίγη ώρα.

Μπροστά στην θέα 300 περίπου άοπλων εθνικιστών οι ένολποι θρασύδειλοι εγκληματίες υποχωρούν εξακολουθώντας να πυροβολούν, χωρίς όμως ευτυχώς να πετύχουν κανέναν.

Ο 23χρονος Μιχάλης Μάντακας μεταφέρετε στο χειρουργείο όπου όμως αφήνει την τελευταία του πνοή.

Ο δολοφόνος του είναι ο Alvaro Lojacono, μέλος των Ιταλών Κομμουνιστών και αργότερα της Ερυθρής Ταξιαρχίας!!!

Γι' αυτό το έγκλημα συλλαμβάνεται μόλις το 1981, (δηλαδή 6 ολόκληρα χρόνια μετά την δολοφονία) συμπτωματικά γιατί οδηγούσε χωρίς δίπλωμα (!!!) και καταδικάζεται σε ποινή κάθειρξης 16 ετών, την οποία ποτέ δεν εξέτισε, καθώς αφήνετε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους μετά από μόλις 4 χρόνια!!!

Εξάλλου ήταν γνωστό το σύνθημα της εποχής, ότι «το να σκοτώνεις έναν «φασίστα» δεν είναι έγκλημα».

Έγκλημα για τους ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ είναι μόνον αν γρατσουνιστεί κάποιος λαθρομετανάστης.

Από τότε και κάθε χρόνο, οι Ιταλοί εθνικιστές πραγματοποιούν μια απλή τελετή μνήμης για το συναγωνιστή τους.

Δυο νέοι μεταφέρουν και πάλι το πορτραίτο του Μίκη, από τα γραφεία, να αντικρίζει τους συναγωνιστές του και μετά την απόλυτη σιγή θα ακουστεί σε όλη την Ρώμη το τραγούδι του Amici del Vento, «Nel suo Nome», και το σύνθημα:

«ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΧΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ» θα ταράξει συθέμελα την Ιταλία, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.

Μετά την συγκλονιστική ιστορία του ΗΡΩΙΚΟΥ συναγωνιστή μας ΜΙΧΑΛΗ ΜΑΝΤΑΚΑ εκ στόματος του συναγωνιστή Κωνσταντίνου, τον λόγο πήρε ο Βουλευτής του κόμματος μας Ηλίας Παναγιώταρος, για να μας υπενθυμίσει αλλά και να μας τονίσει, ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα, καθώς οι τακτικές των θρασύδειλων αριστεριστών παραμένουν πάντα οι ίδιες, με «τυφλά» χτυπήματα με βόμβες, επιθέσεις 50 και 100 ατόμων εναντίον ενός, καθώς και με ένοπλες επιθέσεις εναντίον αόπλων στόχων, με σκοπό πάντα να σκοτώσουν.

Αυτές ήταν πάντα οι τακτικές τους, και αυτές θα εξακολουθήσουν να είναι, καθώς έμβλημα και σημαία τους είναι και θα είναι, πάντα η ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΙΑ και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ.  

Π. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ