ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
"Ηταν μια μικρή αποικία στην καρδιά της Μεσογείου". Έτσι ξεκινά η ταινία του 1971 του Γιώργου Σκαλενάκη με τον τίτλο το "Νησί της Αφροδίτης".
Πριν τρεις περίπου εβδομάδες, είχαμε αναρτήσει στο blog, ένα κείμενο με τον τίτλο "ο Αντωνάκης του Νότου" αναφερόμενοι στον νεοεκλεγέντα, έβδομο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κύριο Νίκο Αναστασιάδη.
Στο εν λόγω κείμενο βασική μας επισήμανση ήταν, ότι από την εσπέρα της εκλογής του και από τον πρώτο κιόλας πολιτικό του λόγο σαν πρόεδρος της δημοκρατίας, ο κύριος Αναστασιάδης πασιφανώς έδειξε ότι, όπως και ο αντίστοιχος του εν Ελλάδι πρωθυπουργός, Αντωνάκης Σαμαράς, θα αποτελέσει τον πειθήνιο και υπάκουο θεράποντα καθώς και το όχημα εφαρμογής των σκοτεινών σχεδίων, των τοκογλύφων της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας και του Διεθνούς νομισματικού ταμείου................
Δυστυχώς και το λέμε με απόλυτη ειλικρίνεια, χρειάστηκαν μόνο τρεις εβδομάδες για να επαληθευτούμε.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Κύπρος είναι μια χώρα μεγάλης στρατηγικής σημασίας αφού αποτελεί κομβικό σημείο στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα σε τρεις ηπείρους. Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Γι αυτό άλλωστε και αποτέλεσε μια από τις τελευταίες αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους, παρόλο φυσικά που μέχρι σήμερα αυτή, διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στο Κυπριακό έδαφος. Επίσης η Τουρκική εισβολή του 1974 και η κατάληψη της Βόρειας Κύπρου, είχαν ως σκοπό την διχοτόμηση της νήσου και την συνεχή τουρκική στρατιωτική παρουσία και απειλή, έτσι ώστε η μεγαλόνησος αφ ενός μεν να μην δυνηθεί να συνέλθει ποτέ από την αιμορραγία της εισβολής, αφετέρου δε σε κάθε προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης, ή στρατηγικής και στρατιωτικής συνεργασίας με κάποια μεγάλη δύναμη που θα αποτελούσε κίνδυνο για τα Αμερικανοβρετανικά συμφέροντα, το ψευδοκράτος και η προστάτιδα του Τουρκία να αποτελούν μέσω απειλών και προκλήσεων για ένοπλη σύρραξη, την τροχοπέδη όσον αφορά την επίτευξη των συνεργασιών.
Η Κύπρος σαν χώρα στερείται τομέων πρωτογενούς παραγωγής όπως η γεωργία,η κτηνοτροφία, η αλιεία, βασίζει όμως την οικονομία της στη παροχή υπηρεσιών, καθώς και στο τραπεζικό σύστημα και στην προσέλκυση ξένων καταθέσεων, λόγω της ειδικής και ευνοϊκής φορολογικής της νομοθεσίας.
Επίσης τα τελευταία χρόνια επιπλέον προέκυψε και το άκρως σημαντικό θέμα του ορυκτού πλούτου και συγκεκριμένα των πλούσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Αυτό το θέμα είχε ξεκινήσει πολλά έτη πριν και σε αντίθεση με την Ελλάδα που μέχρι στιγμής παραμένει σε επίπεδο επιστημονικών μελετών και ερευνών, στην Κύπρο έχουν πραγματοποιηθεί γεωτρήσεις σε μεγάλο βάθος και έχει πλέον αποδειχθεί η ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων. Ηδη η Κυπριακή δημοκρατία ξεκίνησε την διαδικασία για την εφαρμογή γεωτρήσεων και την μελλοντική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Επίσης πολλές μεγάλες ιδιωτικές και κρατικές εταιρείες στον χώρο της ενέργειας έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους.
Από το μεγάλο φαγοπότι που προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στην Κυπριακή ΑΟΖ δεν μπορούσαν φυσικά να μείνουν αμέτοχοι οι τοκογλύφοι του Eurogroup και του ΔΝΤ. Μυρίστηκαν το φυσικό αέριο και εμφανίστηκαν όπως οι γύπες πάνω από το πτώμα.
Αν και ο αντικειμενικός στόχος, ήταν ο ίδιος με την περίπτωση της Ελλάδος και εννοούμε την απόλυτη οικονομική κατοχή και υποθήκευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, στην περίπτωση της Κύπρου η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν διαφορετική και πιο επείγουσα.
Στην Ελλάδα μέσα σε διάστημα τεσσάρων δεκαετιών, αποδυνάμωσαν και παρόπλισαν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, μετατρέποντας την χώρα από εξαγωγική οικονομία σε καθαρά εισαγωγική, ακόμη και για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα που παρήγαγε κατά κόρον και με τις συνεχείς επιδοτήσεις οι οποίες κατέληγαν στις τσέπες των διεφθαρμένων πολιτικών και των κυβερνητικών παραγόντων, για λόγους προσωπικού πλουτισμού, ή συντήρησης του πελατειακού κράτους, δημιούργησαν το σημερινό δυσβάστακτο χρέος με όλα τα γνωστά επακόλουθα, εξαθλιώνοντας έτσι τον Ελληνικό Λαό και δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για την εξευτελιστική εκποίηση της Χώρας.
Στην Κύπρο η κατάσταση ήταν πλέον πολύπλοκη αφού οι πυλώνες της οικονομίας ήταν το τραπεζικό σύστημα και οι ξένες καταθέσεις, κυρίως Ρώσων επενδυτών, λόγω όπως προείπαμε, του ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος. Εκτός αυτού είχε ήδη προηγηθεί το δάνειο των 2,5 δισεκατομμυρίων από την Ρωσία, προς την Κυπριακή δημοκρατία, με ευνοϊκότατους όρους που έκανε την ΕΚΤ και τους τοκογλύφους του Eurogroup να συνειδητοποιήσουν και να αποφασίσουν, ότι η καταστροφή της οικονομίας, που θα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική υποδούλωση της Κύπρου και την υποθήκευση των υδρογονανθράκων, έπρεπε να πραγματοποιηθεί άμεσα και πριν την οριστικοποίηση συμφωνιών μεταξύ της Κυπριακής δημοκρατίας και ξένων εταιρειών, όσον αφορά την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων.
Έπρεπε λοιπόν αφ ενός μεν να κλονίσουν το τραπεζικό σύστημα, αφ ετέρου δε να διαταράξουν τις σχέσεις με τους Ρώσους και να επιτύχουν την απομάκρυνση των Ρωσικών καταθέσεων.
Τώρα όσον αφορά το τραπεζικό σύστημα αυτό το πέτυχαν ωθώντας τις δυο μεγάλες Κυπριακές τράπεζες στην αγορά τεράστιου χαρτοφυλακίου Ελληνικών ομολόγων τα οποία μετά την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, δημιούργησαν ανυπολόγιστες ζημιές στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Άλλη λύση λοιπόν δεν υπήρχε, αφού αυτές οι "τρύπες" δεν ήταν δυνατόν να καλυφθούν με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, από το να καταφύγουν οι τράπεζες στον μηχανισμό στήριξης της ΕΚΤ του ΔΝΤ και φυσικά στον άμεσο έλεγχο τους πλέον, από τους διεθνείς τοκογλύφους.
Οσον αφορά την απομάκρυνση των ξένων καταθέσεων και τον τορπιλισμό των σχέσεων Λευκωσίας-Μόσχας, αυτό πραγματοποιήθηκε με την ακόλουθη μέθοδο.
Το Eurogroup, εδω και καιρό αφόρητα και πιεστικά επέμεινε για την αύξηση του φόρου, επί των τόκων των καταθέσεων και για......το κούρεμα των καταθέσεων.
Ναι δεν ακούσατε λάθος. Με ποιο δικαίωμα και βάσει ποιων δημοκρατικών διαδικασιών, μια κυβέρνηση δύναται να επιβάλλει στους καταθέτες κούρεμα επί του ποσού των καταθέσεων. Μια πράξη καθαρά αντισυνταγματική.
Αρχικά τόσο ο έβδομος πρόεδρος κύριος Αναστασιάδης, όσο και ο υπουργός οικονομικών κύριος Σαρρής δήλωναν με πομπώδες ύφος ότι το μέτρο του Eurogroup για κούρεμα καταθέσεων, ήταν κατά βάση απαράδεκτο και δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει αποδεκτό. Μάλιστα ο κύριος Αναστασιάδης δήλωνε προεκλογικά, ότι σε περίπτωση που οι Ευρωπαίοι δεν συμφωνούσαν, αυτός είχε έτοιμη εναλλακτική λύση διάσωσης της Κυπριακής οικονομίας, κάτι ανάλογο της περιβόητης προεκλογικής εξαγγελίας του Γεωργίου Τζέφρυ Παπανδρέου, "Λεφτά υπάρχουν".
Ακόμη, εν μέσω λεονταρισμών δήλωναν ότι αν η ΕΚΤ και το ΔΝΤ επέμεναν στις παράλογες απαιτήσεις τους ήταν έτοιμοι να αποχωρήσουν από την Ευρωζώνη.
Το τέλος της κωμωδίας, δόθηκε στις 16 Μαρτίου 2013 στις 4 τα ξημερώματα και εκεί πλέον ξεκίνησε η τραγωδία. Μόλις η κυρία Λαγκάρντ και ο κύριος Σόιμπλε απείλησαν με το κλείσιμο των δυο προβληματικών Κυπριακών τραπεζών η Κυπριακή προεδρία παραχώρησε άμεσα γή και ύδωρ και απ εδέχθη το κούρεμα των καταθέσεων. Το επιχείρημα του κυρίου Αναστασιάδη είναι ότι η κυβέρνηση του υποχώρησε στον στυγνό εκβιασμό της Τρόικα για να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία που ισοδυναμούσε μ' ένα κούρεμα από την Κεντρική τράπεζα Κύπρου των καταθέσεων στις Κυπριακές τράπεζες σε ποσοστό μέχρι 40%, προς εξοικονόμηση ρευστότητας, αφού η ΕΚΤ θα έκλεινε τους κρουνούς χρηματοδότησης. Ενώ με την αποδοχή κουρέματος, θα επιτυγχάνετο μια ελεγχόμενη χρεοκοπία με κούρεμα καταθέσεων σε ποσοστό 6,75% μέχρι τις 100.000 ευρώ και 9,99% απο τις 100.000 και επάνω, που σίγουρα είναι μία κρίσιμη κατάσταση, αλλά θα αποτελέσει μια αφετηρία για την επανάκαμψη της Κυπριακής οικονομίας.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι απεδείχθη κατόπιν δηλώσεων του κυρίου Σόιμπλε σε Γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό, ότι, ενώ η Τρόικα θεωρούσε ότι μέχρι το ποσό των 100.000 ευρώ οι καταθέσεις βάσει Συνταγματικού νόμου είναι διασφαλισμένες, ο κύριος Αναστασιάδης και ο κύριος Σαρρής πρότειναν και αποφάσισαν οικειοθελώς, να υπαχθούν και αυτές στο καθεστώς κουρέματος. Όπως ήταν αναμενόμενο και απόλυτα λογικό η Τρόικα δεν προέβαλε ένσταση.
Εμείς τι θεωρούμε; Ο κύριος Αναστασιάδης επιτέλεσε απόλυτα το καθήκον του απέναντι στους Ευρωπαίους τοκογλύφους σαν "Αντωνάκης του Νότου".
Οι στόχοι και οι επιδιώξεις του Eurogroup, άρχισαν να υλοποιούνται. Τα Ρωσικά κεφάλαια ήδη άρχισαν να φεύγουν από το νησί, χιλιάδες ηλεκτρονικά μηνύματα από Ρώσους πελάτες που απαιτούν την απομάκρυνση των καταθέσεων τους κατακλύζουν τις Κυπριακές τράπεζες, Ρωσικά ιδιωτικά τζέτ με Ρώσους μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, ενώ διαβήματα διαμαρτυρίας και αγανάκτησης από την Μόσχα έχουν αρχίσει να αποστέλλονται στην κυβέρνηση.
Τι θα συμβεί στις επόμενες ημέρες; Με μια πρόταση. Η κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας και ο κατακερματισμός και η εξαθλίωση μιας μέχρι πρότινος ευημερούσας κοινωνίας. Tι προσδοκούν να επιτύχουν οι διεθνείς τοκογλύφοι με αυτό; Τρία οφέλη.
Πρώτον.Οι υδρογονάνθρακες είναι ζήτημα χρόνου να υποθηκευτούν και η Κύπρος μόλις πενήντα τρία χρόνια μετά την ανεξαρτησία της να μετατραπεί ξανά σε αποικία με οικονομική κατοχή. Γιατί όπως είναι γνωστό και από την Ελλάδα, η Τρόικα δεν θα παραμείνει μόνο στην αρχική της απαίτηση. Θα απαιτήσει περαιτέρω μείωση μισθών και επιδομάτων, κόψιμο δέκατου τρίτου μισθού, ιδιωτικοποίηση κρατικών οργανισμών και λιμένων, απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και γενικά θα επιβάλλει ένα καθεστώς γενικευμένης οικονομικής υποταγής.
Δεύτερον. Οι Ευρωπαίοι θα αποκτήσουν βάσεις και προσβάσεις σ' ένα σπουδαίο γεωστρατηγικό σημείο, χωρίς να χρειαστεί στρατιωτική εισβολή και ς πολεμικές επιχειρήσεις.
Τρίτον. Θα κάμψει τις αντιδράσεις της Κυπριακής δημοκρατίας για το βέτο που προβάλει όσον αφορά την οικονομική ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωζώνη, προ της λύσεως του Κυπριακού. Γιατί για τους Ευρωπαίους η ένταξη της Τουρκίας, αποτελεί μια διεύρυνση των αγορών και επενδύσεων τους προς ανατολάς.
Τι θα μπορούσε να κάνει ο κύριος Αναστασιάδης; Να αγνοήσει και να περιφρονήσει τους εκβιασμούς και τις απειλές της Λαγκαρντ και του Σόιμπλε, να δηλώσει ευθαρσώς την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και να αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά, παίρνοντας το πρώτο αεροπλάνο για την Μόσχα, αφ ής στιγμής είχε δυο ισχυρούς και αναμφισβήτητους άσσους στο μανίκι του. Τους υδρογονάνθρακες και την συμφωνία και άδεια εκ μέρους της κυβερνήσεως του, όσον αφορά τον λιμενισμό και την τροφοδοσία του Ρωσικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αλλά πως μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο αφού ο εξαίρετος κύριος Αναστασιάδης την στιγμή που αποδέχετο το κούρεμα των καταθέσεων, εκτελούσε συνειδητά διατεταγμένη υπηρεσία.
Για να εφαρμοστεί όμως ο νόμος του κουρέματος πρέπει πρώτα να ψηφιστεί από την Κυπριακή βουλή. Ηδη έχουν εκδηλωθεί έντονες αντιδράσεις και διαφωνίες από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ο ξενόδουλος έβδομος πρόεδρος, προσπαθεί μεταθέτοντας την σύγκλιση της Κυπριακής βουλής, απο μέρα σε μέρα, να αμβλύνει παντοιοτρόπως τις αντιδράσεις και να κάμψει την κατακραυγή, επιτυγχάνοντας την αποδοχή. Σε κάθε περίπτωση όμως το κακό ήδη έχει γίνει. Σαν μέθοδο προπαγάνδας για την καταστολή της λαϊκής αντίδρασης, χρησιμοποιείται η γνωστή μέθοδος αχαλίνωτης καταστροφολογίας και πανικού, που εφαρμόζεται εδώ και τρία χρόνια στην Ελλάδα όσον αφορά την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων και που συνοψίζεται στο "εαν δεν αποδεχθούμε τις απαιτήσεις της Τρόικα καταστρεφόμαστε". Την ίδια μέθοδο καταστροφολογίας προσπάθησε να χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν ο εξαίρετος αυτός κύριος, όσον αφορά την ψήφιση του σχεδίου Ανάν.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το ταξίδι του κυρίου Αναστασιάδη στην Ελλάδα δεν πήγε χαμένο, καθώς και οι διδαχές υποτέλειας που έλαβε από τον παλαιότερο αυτού και πλέον έμπειρο θεράποντα των Ευρωπαίων, κύριο Σαμαρά.
Το τραγικό είναι ότι, ενώ η Ελλάδα δεν έχει καμιά άλλη εναλλακτική λύση απελευθέρωσης, εκτός από το πολιτικό γκρέμισμα της μνημονιακής τριανδρίας και την ριζική αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και της συνεργασίας με νέες δυνάμεις, η Κύπρος μπορεί να σηκώσει το ανάστημα της και να φτύσει καταπρόσωπο τους διεθνείς τοκογλύφους. Ηδη η Ρωσική Ομοσπονδία σε επίπεδο Δούμα επικοινώνησε με τον υπουργό οικονομικών κύριο Σαρρή και προσφέρει την οικονομική βοήθεια της με αντάλλαγμα παραχώρησης οικοπέδου στην ΑΟΖ, εφοδιασμού του Ρωσικού στόλου και αγοράς μεγάλου μέρους των προβληματικών τραπεζών. Φυσικά η κυβέρνηση Αναστασιάδη αναμένεται, ούτε καν να το θέσει σαν θέμα προς συζήτηση, ξεφεύγοντας έστω και τύποις, από την αυστηρή γραμμή που της προκαθόρισαν οι Ευρωπαίοι πάτρωνες. Θεωρούμε ότι το ταξίδι του Κύπριου υπουργού Οικονομικών την ερχόμενη Τετάρτη στην Ρωσική πρωτεύουσα, εάν τελικά πραγματοποιηθεί, θα είναι καθαρά για λόγους αποσιώπησης των διαμαρτυριών της πολιτικής μερίδας που υπολογίζει στην Ρωσική στήριξη για έξοδο απ την κρίση.
Τελειώνοντας θα καταγγείλουμε για μια ακόμη φορά τους στυγνούς και απάνθρωπους τοκογλύφους της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, γιατί είναι πλέον πασιφανές ότι τόσο στην περίπτωση της Ελλάδος όσο και στην περίπτωση της Κύπρου, όλα όσα συνέβησαν δεν είναι τυχαία γεγονότα κακής διαχείρισης ή λανθασμένων οικονομικών επιλογών, ούτε φυσικά λάθη εξωτερικής πολιτικής και συμπτωματικές εσφαλμένες εκτιμήσεις καταστάσεων. Τα πάντα αποτελούν μέρος εφαρμογής σκοτεινών σχεδίων με απώτερο σκοπό τον εθνικό, οικονομικό και πολιτισμικό αφανισμό του Ελληνισμού.
Γιατί θα το επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά, για όσους το αγνοούν, ή το αρνούνται. Η Κύπρος είναι Ελλάδα.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
