ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Με
σύνθημα «Δεν φοβόμαστε, αγωνιζόμαστε» πραγματοποιήθηκε διήμερο φεστιβάλ
γνωριμίας με την πάλη, τα μαχητικά αθλήματα και τις πολεμικές τέχνες
για τη νέα γενιά του Περισσού, (ΚΝΕ) και όχι μόνο.
Γιατί
δεν μας εκπλήσσουν και δεν μας προβληματίζουν διόλου, οι ανωτέρω
εκδηλώσεις βελτίωσης και ανάτασης των «επιπέδων διαλεκτικής» καθώς και
της «εκφραστικής δεινότητας» της έμπρακτης κριτικής των νέων
Κομμουνιστών;
Διότι
είναι απόλυτα φυσιολογικό και απαραίτητο, όλα τα δενδρύλλια του
κομματικού φυτώριου που λέγεται ΚΝΕ να ενταχθούν και να εναρμονισθούν με
τις αρχές, την νοοτροπία και τις μεθόδους του μητρικού κόμματος.
Μια
νοοτροπία παμπάλαια και μη εξελισσόμενη με κύρια χαρακτηριστικά την
συκοφαντία, την λασπολογία, το μίσος, τον φανατισμό και τον διχασμό.
Γιατί
πως άλλως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τις ενέργειες των ιστορικά
ανθελλήνων και δοσίλογων, ως προς το να οργανώσουν να εκπαιδεύσουν και
να γυμνάσουν στρατό. Για ποιο λόγο όλα αυτά;
Μήπως
φοβούμενοι εξωτερικό κίνδυνο; Αποκλείεται. Γιατί βάσει του Μαρξιστικού
ιδεώδους και του προλεταριακού διεθνισμού, όλοι οι εργάτες είναι
αδέλφια. Άλλωστε πολλές φορές κατά το παρελθόν σε συγκεντρώσεις
συνδικαλιστικών οργανώσεων του
ΚΚΕ το κυρίαρχο σύνθημα που ακούγονταν ήταν «Τούρκοι εργάτες αδέλφια
μας».
Κρίμα
που δεν είχε και την αυτή νοοτροπία ο αριστερός Τούρκος πρωθυπουργός
του Αττίλα Ετσεβίτ και προτίμησε αντί να αναφωνήσει «Κύπριοι εργάτες
αδέλφια μας» να αποβιβάσει τους δολοφόνους τους στην Κύπρο το 1974 με
όλα τα γνωστά για τον
Κυπριακό Ελληνισμό επακόλουθα.
Μήπως
φοβούμενοι επίθεση, ή τρομοκρατική ενέργεια από αντίπαλες πολιτικές
δυνάμεις; Και πάλι αποκλείεται, γιατί όπως έχει αποδείξει μέχρι σήμερα η
ιστορία και τα γεγονότα, η δια των όπλων τρομοκρατία, η αναίτια επίθεση
και η δικτατορική
«πολιτική» της επιβολής απόψεων μέσω της κάθε μορφής καταστολής, είναι
ίδιον των θιασωτών της Μαρξιστικής Λενινιστικής ιδεολογίας.
Ξεκινώντας
από τις ακροαριστερές οργανώσεις της 17 Νοέμβρη και το οδοιπορικό του
αίματος και των δολοφονιών που εξαπέλυσαν για τρεις δεκαετίες στην
Πατρίδα μας, συνεχίζοντας με τους σημερινούς αστούς μιμητές τους
«Πυρήνες της φωτιάς και
των βορείων προαστίων», ανατρέχοντας σε όλες τις «δημοκρατικές» και
«πλουραλιστικές» εκδηλώσεις «διαλεκτικής» της κοινοβουλευτικής
αριστεράς, όπως το Χημείο το 1979, οι φοιτητικές συγκεντρώσεις που
βάναυσα διαλύονταν, στα αμφιθέατρα των σχολών, από την Πανσπουδαστική
(φοιτητική οργάνωση της ΚΝΕ), καθώς και άλλα πολλά πασίγνωστα γεγονότα,
τα οποία δεν συντρέχει λόγος να αναφέρουμε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα
ότι στην φοιτητική και πολιτική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών, οι
μόνοι που δεν απειλήθηκαν διόλου, είναι οι Κομμουνιστές.
Αντιθέτως ήταν οι μόνοι που από την μια συνεχώς κινδυνολογούσαν και
κατήγγελλαν την φίμωση και την καταστολή του «προοδευτικού» εργατικού
και φοιτητικού κινήματος και από την άλλη κατέστελλαν με τον πλέον
βάναυσο τρόπο στις Σχολές και στα εργατικά συνδικάτα,
οποιοδήποτε είχε το σθένος να εκφράσει αντίθετη προς αυτούς άποψη.
Να
λοιπόν γιατί οι σημερινοί νεολαίοι του κόμματος της «ελευθερίας» και
της «κοινωνικής ισότητας» πρέπει να γίνουν γνώστες των συνήθων μεθόδων
«πολιτικού διαλόγου» που χρησιμοποιεί το κομμουνιστικό κόμμα εδώ και
δεκαετίες. Γιατί όπως είπαμε
ανωτέρω, διαλεκτική τους είναι η γροθιά, η κλωτσιά, το ρόπαλο, η
μολότωφ και φυσικά το πιστόλι και τώρα τελευταία το καλάσνικωφ.
Εδώ θα επιθυμούσαμε να θέσουμε ένα ερώτημα. Αν η Χρυσή Αυγή έκανε κάτι ανάλογο δηλαδή
αν συγκέντρωνε τους νεολαίους της και τους εκπαίδευε στις πολεμικές
τέχνες, πως θα χαρακτηρίζονταν αυτή η ενέργεια,
από τον «δημοκρατικό» «πλουραλιστικό» τύπο, από τα κόμματα της αστικής
δημοκρατίας και τους γνωστούς πολιτικούς χαμαιλέοντες συνταγματολόγους
που κόπτονται για την δημοκρατία και σαφώς από την αριστερά;
Ας
αφήσουμε την φαντασία μας λίγο ελεύθερη και ας οραματιστούμε πηγαίους
τίτλους εφημερίδων. «Τάγματα εφόδου ετοιμάζει η Χρυσή Αυγή», «Καταλύεται
η δημοκρατία», «οι νεοναζί ετοιμάζονται για πόλεμο» και άλλα πολλά του
αυτού ύφους.
Για
τα κόκκινα όμως «τάγματα εφόδου» που ετοιμάζονται ούτε λέξη, ούτε η
παραμικρή αναφορά. Μήπως εν τέλει θα τους επιχορηγήσει και το υπουργείο
Αθλητισμού, ή…… ο κύριος Δένδιας; Σ’ αυτό τον Τόπο, με όλα όσα έχουν
συμβεί δεν θα μας εκπλήξει
πλέον τίποτα.
Όπως
και να έχει εμείς ευχόμαστε σε όλους αυτούς του φερέλπιδες νέους και
νεανίδες καλό κουράγιο και επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά την
ακλόνητη θέση μας κατά της βίας, από όπου και εάν προέρχεται. Ως γνωστόν
το Κίνημα μας, πολλές φορές
μέχρι σήμερα έχει πέσει θύμα της ακροαριστερής βίας και τρομοκρατίας,
με ανατινάξεις και εμπρησμούς γραφείων μας, όπου κινδύνευσαν και αθώοι
πολίτες, με προπηλακισμούς και εξύβριση εν μέση οδώ, στελεχών και
βουλευτών μας, με πραγματοποίηση αντισυγκεντώσεων,
σε διάφορες πολιτικές μας εκδηλώσεις. Σε όλα αυτά, θα προσθέσουμε και
τις απειλές που δέχονται για την ζωή τους σε καθημερινή βάση, ηγετικά
στελέχη μας.
Ας
γνωρίζουν όμως όλοι ότι το Εθνικιστικό φρόνημα δεν κάμπτεται και δεν
καταστέλλεται. Πιστεύουμε και υπηρετούμε το Δίκαιο, την Πατρίδα μας και
τον Ελληνικό Λαό. Το καθήκον που επιτελούμε, μας προσφέρει τέτοια
πνευματική και ηθική πληρότητα,
που δεν μπορεί να αναχαιτίσει η οποιαδήποτε μορφή τρομοκρατίας και
τραμπουκισμού.
Και τελειώνουμε με μια διευκρίνιση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Σημειωτέον. Είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή βίας, αλλά υπέρ της αυτοάμυνας, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα που προστατεύεται από τους Νόμους και το Σύνταγμα.
