ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Δάκρυσαν και οι πέτρες από την ιλουστρασιόν συγκίνηση και από τις σπαραξικάρδιες
πολύχρωμα φωτισμένες διηγήσεις των "ηρώων ανάμεσα μας" το βράδυ της Πέμπτης 4 Ιουλίου, κατά την απονομή βραβείων για την ομώνυμη εκπομπή του γνωστού για την "κοινωνική" και "πολιτιστική" προσφορά του ΑΝΤ1.
Ο πάντα γοητευτικός και απαστράπτων Σάκης, από την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσίασε
την μοναδική αυτή εκδήλωση αφιερωμένη στον αλτρουισμό, την μεγαθυμία και την συμπόνοια. Πολλές από τις μεγαλοαστές
επώνυμες προσκεκλημένες δάκρυσαν, ή έστω πιέστηκαν για να δακρύσουν, ακούγοντας τις διηγήσεις του παπά Στρατή Δήμου από την Μυτιλήνη, ή της κυρίας Ματίνας Βαβούλη. Ευτυχώς η νέα αδιάβροχη μάσκαρα της Μάξ Φάκτορ επιτέλεσε με απόλυτη επιτυχία το έργο της, όπως και το Θέαμα που πρόβαλε μέσω
προβολέων και ασμάτων για μια ακόμη φορά, μια αντιστροφή της πραγματικότητας, μια
ψευδή και χαλκευμένη επίδειξη ανθρωπισμού και φιλανθρωπίας.
Πρώτος
"ήρωας" που βραβεύτηκε για το ανθρωπιστικό και κοινωνικό του έργο, ήταν
ο ιερέας Στρατής Δήμου, από την Σκάλα Καλλονή της Λέσβου, ο οποίος
δημιούργησε και
οργάνωσε την ΜΚΟ "Αγκαλιά" που σκοπό της έχει την υποδοχή, στέγαση, σίτιση και φυσικά κοινωνική ένταξη λαθρομεταναστών. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ιερέας, δεκάδες φορές βρέθηκε μπροστά στο θλιβερό θέαμα ταλαιπωρημένων, μουσκεμένων
ή ακόμη και ετοιμοθάνατων λαθρομεταναστών που η ελπίδα τους ναυάγησε
στη φουρτουνιασμένη
θάλασσα του Αιγαίου. Δεν έμεινε αμέτοχος μπροστά σε αυτό το μεγάλο και
σκληρό, κοινωνικό θέμα. Οργάνωσε την τοπική κοινωνία της Καλλονής και
συγκέντρωσε εθελοντές έτοιμους να προσφέρουν βοήθεια, με το απόθεμα της
καρδιάς τους, στους απελπισμένους αυτούς ανθρώπους.
Εάν
ο ιερέας ως άνθρωπος και ως πνευματικός έκρινε ότι έτσι έπρεπε να
λειτουργήσει και η συνείδηση του αυτό του υπέδειξε, είχε κάθε δικαίωμα
να το πράξει. Εμείς όμως θα δηλώσουμε την απόλυτη αντίθεση μας όσον
αφορά το κοινωνικό του έργο, καθώς και την παντελή έλλειψη συμπόνοιας
μας ως προς όλους αυτούς που "η ελπίδα τους ναυάγησε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα του Αιγαίου".
Γιατί; Κατ αρχάς αν ο φιλεύσπλαχνος ιερέας είχε τόσο μεγάλα αποθέματα αγάπης, συμπόνοιας και ανθρωπισμού, ας φρόντιζε αρχικά να τα προσφέρει σε αναξιοπαθούντες Έλληνες
κάτοικους της Λέσβου. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η Λέσβος είναι το
μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που δεν υποφέρει. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε
ότι η Λέσβος είναι ό μοναδικός εν Ελλάδι νομός, όπου δεν διαβιώνουν Έλληνες
Πολίτες κάτω από άθλιες οικονομικές συνθήκες, άνεργοι, ξεσπιτωμένοι,
χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, χωρίς θέρμανση τους σκληρούς
Αιγαιοπελαγίτικους χειμώνες, με τα παιδιά τους να υποσιτίζονται και με
κάθε λογής οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα.
Θεωρούμε λοιπόν
ότι ο παπα Στρατής Δήμου ως Έλληνας και ως Χριστιανός, έπρεπε πρωτίστως να συνδράμει και να προσφέρει την αρωγή του στους ομοεθνείς και ομόθρησκους του και εάν τα αποθέματα του ήταν ανεξάντλητα, ας πρόσφερε στήριξη και στους λαθρομετανάστες.
Κατόπιν
ο αγαπητός ιερέας ο οποίος σίγουρα εφαρμόζει και θα έχει ως σημαία του
την Ευαγγελική ρήση "αγαπάτε αλλήλους"
σίγουρα λησμονεί τις εντολές "Ου κλέψεις", "Ου φονεύσεις". Αλήθεια
πόσοι από όλους αυτούς τους λαθρομετανάστες που βοήθησε και στήριξε εις
βάρος των ομοεθνών του, μόλις σταθήκαν στα πόδια τους και ξεθάρρεψαν
δεν προέβησαν άμεσα στις πράξεις που τους υπαγορεύει το πολιτισμικό,
ηθικό και πνευματικό υπόβαθρο των χωρών από τις οποίες απρόσκλητοι μας κουβαλήθηκαν. ΄Και σαφώς εννοούμε την ληστεία, τον βιασμό και το έγκλημα. Αλήθεια γνωρίζει ο ιερέας
αν κάποιος από όλους αυτούς
που περιμάζεψε, στέγασε και σίτισε δεν είναι ένας από τους μετέπειτα δολοφόνους του Μανώλη Καντάρη, του Θανάση Λαζανά, του ζεύγους των Ελλήνων πολιτών στο Αλιβέρι, ή δεν είναι ο βιαστής της Πάρου, ή ο δράστης πόσων άλλων εγκλημάτων και φρικαλεοτήτων που διαπράχτηκαν από αλλοδαπούς "καημένους" λαθρομετανάστες;
Ίσως, λέμε ίσως, αν τους είχε αφήσει στην φουρτουνιασμένη θάλασσα του Αιγαίου, αν άφηνε τον Θεό ν' αποφασίσει για την τύχη τους, αρκετές Ελληνικές οικογένειες να μην είχαν σήμερα μαυροντυθεί.
Τέλος ας λάβει υπ όψιν του ο διεθνιστής ιερέας ότι οι φανατικοί μουσουλμάνοι τους οποίους περιθάλπει
και συμπονεί είναι σαν το φίδι μες στον κόρφο και αυτό δεν το λέμε
εμείς, αλλά έχει αποδειχτεί διεθνώς δεκάδες φορές, με τελευταίο
παράδειγμα τον ομαδικό βιασμό επί 7 συνεχείς ώρες από 12 Αφγανούς, μιας εργαζόμενης σε καταυλισμό υποδοχής
λαθρομεταναστών στην Σουηδία. Είναι ανθρωπόμορφα κτήνη χωρίς συνείδηση, χωρίς οίκτο, χωρίς κανένα απολύτως σεβασμό για την
ανθρώπινη ζωή. Συνεπώς μόλις βρουν το σθένος να κρατήσουν μαχαίρι ο πρώτος που θα το στρέψουν εναντίον του είναι ο "άπιστος ιερέας".
Το
καλλίτερο όμως της φιέστας βράβευσης του σωτήρα των μελλοντικών
σφαγέων, ληστών και βιαστών των Ελλήνων Πολιτών, ήταν ότι το βραβείο
δόθηκε στον ιερέα από τον λαθροδήμαρχο κύριο Καμίνη. Πράγματι ποιος ήταν ο καταλληλότερος για κάτι τέτοιο, πέραν από τον άνθρωπο που επικροτεί την μετατροπή του Αθηναϊκού κέντρου σε γκέτο
εγκληματικότητας, πορνείας και διακίνησης ναρκωτικών, που με εναγώνια
σχολαστικότητα σχεδιάζει και προωθεί την δημιουργία του πρώτου
μουσουλμανικού τεμένους, που συντηρεί και ενθαρρύνει με την αδιαφορία
και την ανευθυνότητα του την εγκληματικότητα των μελαψών μι ασμάτων, που προσφέρει το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων για φεστιβάλ Κάνναβης. Εν κατακλείδι μόνο ένας παρακμιακός και ανθέλληνας δημοτικός άρχων θα μπορούσε να προσφέρει την επιβράβευση στην ακούσια (θέλουμε να πιστεύουμε) ανθελληνική φιλανθρωπία
και αλτρουισμό.
Ο επόμενος "ήρωας," μάλλον "ηρωίδα"που βραβεύτηκε, ήταν η εκπαιδευτικός Ματίνα Βαβούλη η οποία ανέλαβε Προϊσταμένη στο 7ο δημοτικό σχολείο Νέας Ζωής Ασπροπύργου στο οποίο φοιτούν Ρομά, οι οποίοι ζουν σε παράγκες με άθλιες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Λες και σε άλλους καταυλισμούς και πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν Ρομά που ζουν σε επαύλεις. Η αγαπητή κυρία προϊσταμένη προσέφερε όλη την δημιουργικότητά, την φαντασία και την δημιουργική διάθεση που απαραίτητα πρέπει να έχει μια εκπαιδευτικός στην οργάνωση του
σχολείου και στην προσέλκυση περισσότερων Ρομά μαθητών. Μάλιστα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα σίτισης βοηθούνται διακριτικά μέσα από προγράμματα που έχει εξασφαλίσει το σχολείο. Και εδώ αν η κυρία Βαβούλη λειτούργησε κατά συνείδηση, είχα κάθε δικαίωμα να το πράξει.
Εμείς
πως σχολιάζουμε το όλο έργο της; Μια τρύπα στο νερό. Από την στιγμή που
εδώ και δεκαετίες η παιδεία, στην Ελλάδα, ότι πιο σπουδαίο και
σημαντικό για ένα Έθνος, διέρχεται μια ανίατη και συνεχώς υποτροπιάζουσα κρίση, από την στιγμή που
κατόπιν του Μνημονίου τα σχολεία τόσο σαν εκπαιδευτήρια όσο και σαν κτιριακές εγκαταστάσεις έχουν εγκαταλειφθεί,
από την στιγμή που χιλιάδες απογοητευμένες Ελληνικές οικογένειες που
στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία, πεινασμένα και ρακένδυτα έχουν την ανάγκη και την ψυχολογική στήριξη των εκπαιδευτικών, η εξαίρετη αυτή κυρία εξαντλεί τα περιθώρια του σθένους και της ιδεολογικού της
υπόβαθρου σ' ένα
σχολείο που φοιτούν Ρομά. Μια φυλή που για αιώνες και σε όλα τα μέρη της Γης,
με δική της επιλογή παραμένει περιθωριακή, μια φυλή που η παρανομία και
η παραβατικότητα είναι καθημερινή της πρακτική, μια φυλή που η οκνηρία
και η επαιτεία αποτελούν "φιλοσοφικές" τακτικές της. Αν η κυρία Βαβούλη, είχε τον διακαή πόθο και την ανάγκη προσωπικής επιβεβαίωσης μέσω μιας υπερβατικής επιλογής, ας έκανε
τουλάχιστον την "δασκάλα με τα Ξανθά μαλλιά" σ' ενα ορεινό και δύσβατο Ελληνικό χωριό. Με υπερηφάνεια μάλιστα διακηρύττει ότι έχει επιτύχει οι κάτοικοι Ρομά της περιοχής να την εμπιστεύονται, να την σέβονται και να ακούν τις προτροπές της. Για το εμπόριο ναρκωτικών που συμβαίνει κατά κόρον στους καταυλισμούς των Ρομά, για το πασιφανές λαθρεμπόριο, για τις κλοπές μετάλλων
και καλωδίων που
διαπράττουν οι προστατευόμενοι της στις γύρω περιοχές, για τα παράνομα
χυτήρια των καταυλισμών που δηλητηριάζουν το περιβάλλον, για τον
παράνομο οπλισμό και για πολλά άλλα τι άραγε τους προτρέπει;
Εδώ το βραβείο το έδωσε προσωπικά ο υπουργός παιδείας κύριος Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και αναίσχυντα και
ανερυθρίαστα
δήλωσε ότι η Πολιτεία θα λάβει την απαραίτητη μέριμνα ώστε να ενισχύσει το έργο της Ελληνίδας "μητέρας Τερέζα" και να στηρίξει την σίτιση των Ρομά μαθητών.
Για
τα ερείπια σχολεία και τις απαράδεκτες συνθήκες λειτουργίας τους, όπου
δεκάδες Ελληνόπουλα, τέκνα φορολογούμενων
στριμώχνονται μέσα σε αίθουσες μισογκρεμισμένες με παράθυρα χωρίς
υαλοπίνακες, με κρύο και με καύσωνα, ο αξιότιμος κύριος υπουργός δεν
έκανε κανένα σχόλιο
Αυτοί είναι οι ήρωες ανάμεσα μας, ένα εκθαμβωτικό ψέμα συνειδησιακής ευαισθητοποίησης και δράσης, μια
αντεστραμμένη
πραγματικότητα που το Θέαμα προβάλει ως πρότυπο εξιλέωσης, υποτιθέμενων ενοχών και διλημμάτων μίας
κοινωνίας που έχει αρχίσει πλέον να αναζητά την Αλήθεια, να επιστρέφει
στις προαιώνιες αξίες και να απαιτεί την διαφορετικότητα.
Γιατί για εμάς, ήρωες ανάμεσα
μας είναι ο Συμπολίτης μας που ή αστική δημοκρατία καταδίκασε να επιβιώνει σε ένα καθεστώς οικονομικής αθλιότητας και που καθημερινά αγωνίζεται να συντηρήσει
την οικογένεια του και να στείλει τα παιδιά του στο σχολείο, ο δάσκαλος
που ακόμη και σε μουσουλμανικό περιβάλλον και παρά τις απειλές που
δέχεται δεν παύει να ομιλεί στους μαθητές του για τον Χριστό και την
Ελλάδα, ο αστυνομικός που οργώνει τα βουνά της Ηπείρου προκειμένου να
θέσει
τέλος στην εγκληματική
τρομοκρατία των Αλβανικών παραστρατιωτικών συμμοριών, ο συνταξιούχος
που τις Εθνικές επετείους στο κέντρο της Αθήνας προβαίνει σε έπαρση
σημαίας στο μπαλκόνι του σπιτιού του.
Ήρωας είναι αυτός που θέτει το συμφέρον του συνόλου πάνω από το ατομικό που βροντοφωνάζει την Αλήθεια, που αντιστέκεται σ΄αυτό το
άθλιο και
ξενόδουλο καθεστώς.
Ήρωας είναι αυτός που πασχίζει για την απελευθέρωση της Πατρίδας και για την αναγέννηση του Έθνους.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
