ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Το
να επιβεβαιωνόμαστε για όσα γράφουμε στα κείμενά μας, μας προσδίδει μια
ικανοποίηση, το να επιβεβαιωνόμαστε σχεδόν αμέσως μας προσδίδει και
επιπλέον χαρά.
Προχθές
σχολιάζοντας τον κυβερνητικό ανασχηματισμό καταλήγαμε ότι με την
επιλογή της κυρίας Βούλτεψη στην θέση του κυβερνητικού εκπρόσωπου, οι
ταλανισμένες από το αστικό καθεστώς ζωές μας, αν μη τι άλλο θα λάβουν
μια νότα
ευθυμίας.
Δεν χρειάστηκαν παραπάνω από τρεις ημέρες για να επαληθευτούμε.
Η
κυρία Βούλτεψη λοιπόν, επιτέλους κατόρθωσε ν’ ανακαλύψει την αιτία των
δεινών που βασανίζουν και εξαθλιώνουν αυτή την Χώρα. Κάτι που τόσοι και
τόσοι προ αυτής, δεν κατόρθωσαν να επισημάνουν. Ίσως τελικά το
IQ που
διαθέτει η συμπαθεστάτη κυβερνητική εκπρόσωπος, είναι πολύ υψηλότερο από
τον μέσο όρο και σε αυτό ακριβώς οφείλεται το επίτευγμά της.
Κατά
την κυρία Βούλτεψη λοιπόν, την Ελλάδα δεν την κατέστρεψαν οι πολιτικοί,
που έκλεψαν, καταχράστηκαν, χρηματίστηκαν και διασπάθισαν το δημόσιο
χρήμα, αυτοί που για δεκαετίες με ξένες επιδοτήσεις και δανεικά
συντηρούσαν
ένα υδροκέφαλο πελατειακό κράτος ψηφοφόρων τους, αυτοί που κατάλυσαν
κάθε έννοια ηθικής και ευσυνειδησίας, που περιθωριοποίησαν και χλεύασαν
αξίες και ιδανικά, αυτοί που προέβαλαν ως πρότυπο μια αντεστραμμένη
μορφή κοινωνίας και διανόησης, ούτε φυσικά οι
διεθνείς οικονομικοί κύκλοι των τοκογλύφων και τραπεζιτών που
κατέστησαν, μέσω των δουλικών κυβερνήσεων την Πατρίδα μας μια αποικία
απόλυτα υποτελή, επιβάλλοντας μια οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική
υποταγή.
Αυτοί
που ευθύνονται εν τέλει είναι οι τεχνοκράτες. Με αφετηρία την
απομάκρυνση του κυρίου Χάρη Θεοχάρη προχώρησε με ταχείς ρυθμούς σε μια
γενίκευση καταλήγοντας ότι η πολιτική ίσταται υπεράνω όλων, όπως επίσης
ότι έχει
αποδειχθεί από την διεθνή και εγχώρια εμπειρία, ότι οι τεχνοκράτες
κάνουν τα μεγάλα λάθη και κυβερνήσεις που στηρίζονται σε αυτούς
κρημνίζονται με μεγάλο πάταγο. Το καλύτερο δε όλων είναι ότι επισήμανε
ότι καλή είναι η επιλογή μέσω βιογραφικών, φθάνει τα κριτήρια
και οι προϋποθέσεις να οριοθετούνται από τους πολιτικούς. Με άλλα λόγια
ναι μεν τεχνοκράτες με γνώσεις και προσόντα για τις ανάλογες θέσεις της
δημόσιας διοίκησης, αλλά άμεσα εξαρτώμενους από τους πολιτικούς.
Ποια είναι η αλήθεια;
Στις
αρχές της δεκαετίας του 80 η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να
εφαρμόσει αυτό ακριβώς το μοντέλο διοίκησης. Τεχνοκράτες στα υπουργεία,
στις δημόσιες υπηρεσίες, στην τέχνη και στον πολιτισμό, στην τοπική
αυτοδιοίκηση.
Τεχνοκράτες ανακλητοί, ή μη άμεσα ελεγχόμενοι και εξαρτώμενοι από το
πολιτικό γραφείο της Χαριλάου Τρικούπη. Η τότε κυβέρνηση του Ανδρέα
Παπανδρέου προσπάθησε να ξεφύγει από το πολιτικό μοντέλο του
Καραμανλισμού προσδίδοντας στο όλο εγχείρημα έναν αέρα εξέλιξης
και ανανέωσης. Πλέον το προφίλ του επαγγελματία πολιτικού, ή του
ανώτατου κρατικού λειτουργού, του ευπρεπώς κουρεμένου και ξυρισμένου με
το αυστηρό κουστούμι και την συντηρητική γραβάτα έπρεπε να καταχωρηθεί
στην λαϊκή συνείδηση ως αναχρονιστικό. Που κατέληξε
η όλη προσπάθεια;
Λίαν
συντόμως αποδείχθηκε ότι η εξουσία ως έννοια αλλά και ως δύναμη δρα
καταλυτικά και διαφθείρει τον τεχνοκράτη. Πόσο μάλλον όταν και ένα
μεγάλο μέρος των πολιτικών και ανώτατων κυβερνητικών υπαλλήλων ήταν ήδη
διεφθαρμένοι.
Τελικά το όλο σύστημα κατέστη διαπλεκόμενο σε ένα κυκεώνα προσωπικών
συμφερόντων και ωφελημάτων με εξωκυβερνητικούς παράγοντες και την τοπική
οικονομική ολιγαρχία. Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά και είναι
περιττό να τα αναφέρουμε.
Τι επιζητεί λοιπόν η κυρία Βούλτεψη;
Την
απογύμνωση του τεχνοκρατικού στοιχείου που απασχολείται στον
κυβερνητικό και διοικητικό σκελετό από κάθε εξουσία, η οποία θα αποδοθεί
στους πολιτικούς. Δηλαδή πολιτικά πρόσωπα με εξουσίες ανώτερες του
Βατικανό. Έτσι
θεωρεί ότι η λύση των κολοσσιαίων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η
Χώρα, θα επέλθει μόνο μέσω πολιτικής διαχείρισης.
Τι πιστεύουμε.
Εδώ
και τέσσερεις δεκαετίες μεταπολίτευσης, η Πατρίδα μας άγεται και
φέρεται ακολουθώντας μια φθίνουσα και κατηφορική πορεία, κυβερνώμενη από
ανίκανες και ανέντιμες κυβερνήσεις πολιτικών και τεχνοκρατών. Σήμερα ο
Ελληνικός
Λαός βιώνει μια εφιαλτική καθημερινότητα φόβου και ανασφάλειας
καταδικασμένος στην ανεργία, στην φτώχεια, στις στερήσεις, χωρίς δημόσια
παιδεία και υγεία εγκλωβισμένος ανάμεσα σε δυο αντίπαλες πολιτικές
παρατάξεις που αμφότερες άμεσα ή έμμεσα εξυπηρετούν
τα συμφέροντα και τις τελικές επιδιώξεις των ξένων δανειστών.
Η λύση τελικά δεν
είναι ούτε οι τεχνοκράτες, ούτε οι πολιτικοί. Σαφώς και οι δυο είναι
απαραίτητοι σε ένα κυβερνητικό και διοικητικό σχήμα.
Όπως έχουμε αναφέρει
σε προηγούμενο κείμενο, στην Παγκόσμια Ιστορία, διαμέσου των αιώνων δεν
υπήρξε κοινωνία ή πολιτισμός που ήκμασε, μεγαλούργησε και έγραψε ένδοξες
σελίδες ιστορίες χωρίς να διατηρεί βαθειά πίστη σε Ιδέες
και Ιδανικά. Δεν υπήρξε Λαός που προόδευσε και ευημέρησε χωρίς την
Λατρεία για την Πατρίδα, τον σεβασμό για την Φυλή και την βαθειά
Ιστορική συνείδηση.
Μόνη
λύση για την σωτηρία της Πατρίδας και την Αναγέννηση του Ελληνισμού,
είναι η Πίστη στο Εθνικιστικό Ιδεώδες, είναι το σθένος και ο
ενθουσιασμός που θα αντλήσουμε από τις αρχέγονες Ιδέες και τα Ιδανικά.
Μια
κυβέρνηση που ναι μεν θα στηρίζεται στην πολιτική και την τεχνογνωσία,
αλλά θα κατευθύνεται κυρίως από την Υγιή διανόηση, αυτή που πηγάζει από
την λατρεία του ατόμου προς το φυσικό του περιβάλλον και την βιολογική
του
προέλευση. Μια κυβέρνηση που θα δώσει ελπίδα και όραμα στον Ελληνικό
Λαό βοηθώντας τον να ανακτήσει την χαμένη Υπερηφάνεια και Αξιοπρέπεια.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ