ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Πλέον ο πολιτικός και δημόσιος βίος έχουν ευτελιστεί και εξαθλιωθεί σε τέτοιο βαθμό, που παραπέμπουν σε απολυταρχικές και πρωτόγονες κοινωνίες.
Ένα
απολυταρχικό και αιματηρό καθεστώς δεν διστάζει να εξοντώσει τους
πολιτικούς του αντίπαλους, ενώ ένα αστικό ενδεδυμένο μ' ενα δημοκρατικό
και φιλελεύθερο μανδύα τους διαβάλλει, τους διασύρει, τους ταπεινώνει και εν τέλει τους προσάγει σε
προσχεδιασμένες δικαστικές διαδικασίες - παρωδίες.
Ενα
απολυταρχικό και αιματηρό καθεστώς δολοφονεί τους πολιτικούς του
αντίπαλους. Ναι μεν είναι αποτρόπαιο, αλλά όχι υποκριτικό αφού δείχνει
στο κοινωνικό σύνολο το πραγματικό του πρόσωπο και τις προθέσεις του.
Ενα αστικό δημοκρατικό καθεστώς όμως, κινούμενο ανάμεσα στα όρια της
ατιμίας και της αθλιότητας επιδεικνύει προς το κοινωνικό σύνολο ένα
προσωπείο δικαιοσύνης και ισονομίας, ενώ στην πραγματικότητα αδίστακτα
παραχαράσει τον νόμο χρησιμοποιώντας τον ως
δολοφονικό εγχειρίδιο, για να εξοντώσει τους εχθρούς και αντιπάλους του.
Ένα
απολυταρχικό και αιματηρό καθεστώς χρησιμοποιεί το ξίφος, την αγχόνη,
τον τυφεκισμό για να τερματίσει την επικριτική προς αυτό φωνή της
αλήθειας και την επαναστατική ηθική. Ένα αστικό δημοκρατικό καθεστώς την
φιμώνει και την καταπνίγει ως τελική απόρροια μίας σκευωρίας και ενός συκοφαντικού παροξυσμού.
Ένα απολυταρχικό και αιματηρό καθεστώς δεν έχει την ανάγκη να κρυφτεί
ή να προβληθεί με διαφορετική υπόσταση απ την πραγματική, διότι
οποιαδήποτε στιγμή επιβάλλεται δια της ισχύος και του τρόμου. Ένα αστικό
δημοκρατικό καθεστώς χρησιμοποιεί την ίδια ισχύ και τρόμο, όχι άμεσα,
αλλά φιλτραρισμένα μέσω εξωραϊστικών διαύλων και αιτιολογικών ερμηνειών
προβάλλοντας τα εν τέλει ως απαραίτητα και αναγκαία μέσα για την δήθεν κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη.
Είναι αυτό που έχουμε αναφέρει πολλάκις για την αντεστραμμένη πραγματικότητα στον
πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό βίο.
Ένα απολυταρχικό και αιματηρό καθεστώς, δολοφονεί δημόσια τον επαναστάτη προς εκφοβισμό των υπολοίπων, ηρωποιώντας τον.
Ένα
αστικό δημοκρατικό καθεστώς με ποικίλες παρασκηνιακές συνωμοσίες τον
διαβάλλει, τον συκοφαντεί, τους αποδίδει χαμερπή κίνητρα, τον
χαρακτηρίζει επικίνδυνο, όχι γι αυτό το ίδιο, αλλά δήθεν για το
κοινωνικό σύνολο και τέλος τον απομονώνει, φιμώνοντάς τον.
Αυτό όμως που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε σε αυτό το βδελυρό και άηθες καθεστώς είναι η
προσαρμοστικότητα και η εφευρετικότητά του, ιδιότητες που πηγάζουν και εκπορεύονται από την αθλιότητα και την αναισχυντία που αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά του.
Έτσι
λοιπόν το αστικό καθεστώς που εδώ και σαράντα έτη κυβερνά και βασανίζει
αυτόν τον Τόπο και αυτόν τον Λαό και που είναι αποκλειστικά υπεύθυνο
για την σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική κατοχή,
συνειδητοποιώντας ότι με τις φυλακίσεις του Σεπτεμβρίου, τις δολοφονίες
του Νοεμβρίου, με τις προσαγωγές, ανακρίσεις και την
κρατική τρομοκρατία, καθώς και με την διακοπή της κομματικής επιδότησης
και την σταυροφορία του ψεύδους και της συκοφαντίας που κατεύθυνε μέσω
των αχρείων ΜΜΕ, δεν πέτυχε να κάμψει και να πτοήσει το φρόνημα και το
ηθικό των Ελλήνων
Εθνικιστών, μην μπορώντας να συνεχίσει πλέον την ίδια τακτική, η οποία
καταφανώς πλέον, ιδίως μετά τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου, στρέφεται κατά
της δημοκρατίας ως έννοιας και θεσμού, κατά του πολιτεύματος και κατά
του συντάγματος, εφήρμοσε νέες τακτικές πρωτόγνωρες για τα
Ελληνικά δεδομένα.
Κατ οίκον περιορισμός με 24ωρη αστυνομική
φρούρηση, μια ανέντιμη απόφαση, ενός εξίσου ανέντιμου και βδελυρού
καθεστώτος που οικειοθελώς ελευθερώνει εγκληματίες και τρομοκράτες και
φυλακίζει και περιορίζει ασφυκτικά μέλη του κοινοβουλίου για τις καθ όλα
νόμιμες Ιδέες, την διαλεκτική και τις πρακτικές τους.
Αλλά γιατί να μην πράξει τοιουτοτρόπως, αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι το κοινοβούλιο απαρτίζεται ως επί το πλείστον από ανδρείκελα, από άψυχες και αναίσθητες κούκλες που προτάσσουν
τα κομματικά και μικροεξουσιαστικά τους συμφέροντα, υπεράνω της
κατάλυσης των θεσμών, των νόμων και της κοινωνικής ηθικής και
ισορροπίας.
Μας κατηγορούν λοιπόν για εγκληματίες.
Και ερωτούμε.
Αν
μια συμμορία από εγκληματίες μας εξαθλιώσει οικονομικά, μας ισοπεδώσει
πολιτισμικά, μας κατακερματίσει κοινωνικά. μας στερήσει την υπερηφάνεια
και την αξιοπρέπειά μας και εμείς αγωνιστούμε για να
τα ανακτήσουμε, χαρακτηριζόμαστε ως εγκληματίες;
Επί σαράντα έτη ενα άθλιο μεταπολιτευτικό καθεστώς με δυο εναλλασσόμενες φατρίες πρόδωσε επανειλημμένα την Πατρίδα και τον Λαό με κλοπές, καταχρήσεις, χρηματισμούς, δωροδοκίες και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Σταμάτησε
τις παραγωγικές μας δυνατότητες, παρόπλισε τις πλουτοπαραγωγικές μας
πηγές και μας έσυρε αλυσοδεμένους πίσω από το άρμα της Ευρωπαϊκής
οικονομικής ολιγαρχίας. Στήριξε το σαθρό
οικονομικό του δημιούργημα σε συνεχή εξωτερικό δανεισμό, όχι για
επενδύσεις και ανάπτυξη, αλλά αποκλειστικά για να γεμίσει τις τσέπες του
και να συντηρήσει το πελατειακό κράτος των ψηφοφόρων του. Δίχασε τον
Λαό και έδωσε το δικαίωμα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς να απειλούν νομίμως την εδαφική ακεραιότητα της Χώρας.
Αυτοί που ισχυρίζονται ότι ήταν οι ηγέτες μας έσυραν την Χώρα σε χειρότερη κατοχή από αυτή του 1940 υπογράφοντας τις δανειακές συμβάσεις
"συνθηκολόγησης". Αν αυτό δεν είναι έσχατη προδοσία, τότε τι είναι;
Το
μόνο έγκλημα των Ελλήνων Εθνικιστών ενάντια στο αστικό καθεστώς, είναι
ότι αγωνίζονται για να ανακτήσουν όλα αυτά που μας υφάρπασαν και μας
στέρησαν. Αποτελεί δε έναν ανυποχώρητο και ηρωικό Αγώνα, ενάντια στις
επιθυμίες μιας ανίκανης και ξενόδουλης κυβέρνησης.
Σε καμία
περίπτωση δεν χρησιμοποιήσαμε βια, πάντα κινούμαστε διαμέσου της
νομίμου και ευπρεπούς οδούς προσπαθώντας να ξαναδώσουμε το Έθνος στον
Λαό.
Και για
όλα αυτά διωκόμαστε, συκοφαντούμαστε, φυλακιζόμαστε και δολοφονούμαστε.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
