ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Μέχρι και τα εγκάθετα ΜΜΕ δηλώνουν
έκπληκτα από την απόφαση που έλαβαν οι ανακρίτριες κυρίες Κλάπα και
Δημητροπούλου, όσον αφορά τον Συναγωνιστή και βουλευτή του Κινήματός μας
Δημήτρη
Κουκούτση.
Μάλιστα χαρακτηρίζουν πρωτοφανείς για τα Ελληνικά δικαστικά χρονικά τους περιοριστικούς όρους που του επιβλήθηκαν.
Για μια ακόμη φορά το αστικό καθεστώς, η δημοκρατία των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου
πέταξε το προσωπείο και έδειξε το
πραγματικό της πρόσωπο, μέσω της απόλυτα
ελεγχόμενης και υποτελούς στην εκτελεστική εξουσία, δικαιοσύνης.
Λόγω
του ότι το όνομα του Δημητρίου Κουκούτση δεν αναφέρονταν καν στην
δικογραφία, διότι γι αυτόν δεν βρέθηκε ούτε ένας ψευδομάρτυρας να
καταθέσει για σφαγές προβάτων, εκπαιδεύσεις του πως να σκοτώνεις, κατοχή
όπλων και όλες αυτές τις φαιδρές φαντασιοπληξίες που καταλογίζονται ως
κατηγορίες στους προφυλακισμένους
Συναγωνιστές μας, καθώς
και μετά τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου με τις οποίες ξεσκεπάστηκε απόλυτα η
σκευωρία που στήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τους δυο ακατονόμαστους
υπουργούς του εις βάρος της Χρυσής Αυγής, οι κυρίες ανακρίτριες επειδή
θα ήταν κραυγαλέο πλέον να τον προφυλακίσουν άνευ συγκεκριμένων
κατηγοριών και στοιχείων (λες και τους υπόλοιπους τους προφυλάκισαν
βάσει αδιάσειστων στοιχείων και διασταυρούμενων μαρτυριών), αλλά επίσης
δεν ήταν δυνατόν να τον απαλλάξουν, σκαρφίστηκαν τον περιορισμό κατ
οίκον, κάτι όντως πρωτοφανές
για τα Ελληνικά δικαστικά δεδομένα.
Τώρα
θα ρωτήσει κάποιος πρωτοφανές δεν είναι επίσης το γεγονός η δικαστική
εξουσία να ελέγχεται και να κατευθύνεται από την εκτελεστική;
Αναμφισβήτητα!
Τώρα για λόγους ιστορίας θα
αναφερθούμε στον θεσμό του κατ οίκον περιορισμού.
Το θεωρητικό του υπόβαθρο διαμορφώθηκε το 1811 από τον Jeremy Bentham σε μια προσπάθεια επιτυχούς αντιεγκληματικής και σωφρονιστικής πολιτικής, Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο έγινε το αναμορφωτικό ευαγγέλιο ολοκληρωτικών
καθεστώτων στην αναζήτηση μέτρων φίμωσης των πολιτικά αντιφρονούντων,
κυρίως σε
συνδυασμό με την ηλεκτρονική επιτήρηση. Συγκεκριμένα, στο καθεστώς
απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής,
στην Μαοϊκή Κίνα, τη Σταλινική Σοβιετική Ένωση και στην παρακολούθηση
της Στάζι στην Ανατολική Γερμανία, χρησιμοποιήθηκε σε ευρεία κλίμακα η
κατ’ οίκον κράτηση και ηλεκτρονική παρακολούθηση. Πρόκειται για ένα
«σκοτεινό παρελθόν» του εναλλακτικού αυτού σωφρονιστικού θεσμού.
Αυτές
τις ημέρες μάλιστα, η Κινεζική ηγεσία λόγω της επετείου των 25 ετών από
την εξέγερση στην πλατεία Τιανανμεν προχώρησε σε περιορισμούς κατ οίκον
σε χιλιάδες άτομα ανα την επικράτεια τους οποίους θεωρεί ως
επικίνδυνους για το καθεστώς.
Επόμενο
λοιπόν είναι και το απολυταρχικό και Χουντικό καθεστώς που ταλανίζει
εδώ και δυο έτη την Ελλάδα να εφαρμόσει τις αυτές μεθόδους, αφου όπως
προείπαμε θα ήταν πλέον κραυγαλέο να φυλακίσει έναν ακόμη Εθνικιστή βουλευτή χωρίς, έστω
και χαλκευμένες κατηγορίες εις βάρος του.
Αλλά όντως είναι έτσι, ή εδώ αποτυπώνεται μια νέας μορφής εξέλιξη όσον αφορά τις διώξεις
εις βάρος της Χρυσής Αυγής;
Οχι φυλακές για τους Εθνικιστές, αφού αυτό παταγωδώς απέτυχε και γύρισε εις βάρος των εμπνευστών της
σκευωρίας, αλλά περιορισμός του λόγου και της δράσης τους. Επίσης με αυτό τον
τρόπο επιτυγχάνεται ένα ακόμη όφελος για το
άθλιο καθεστώς. Σιγά-σιγά θα αμβλυνθούν η κατακραυγή,οι καταγγελίες και
το μένος σχετικά με τους διωγμούς εναντίον της Χρυσής Αυγής και ο
εχθρός θα βρεθεί περιορισμένος ναι μεν σε χρυσό κλουβί, αλλά στην ουσία σε κλουβί. Όμως ο κόσμος θα
πάψει συν τω χρόνω να το συζητά διότι εδώ δεν πρόκειται για εγκλεισμό σε σωφρονιστικό ίδρυμα, αλλά σε κατ οίκον περιορισμό.
Τοιουτοτρόπως
οι έγκλειστοι δεν ηρωποιούνται και βρίσκονται στην ουσία δεμένοι
χειροπόδαρα, στερούμενοι παντελώς πολιτικής δράσης.
Οι
εγκάθετες ανακρίτριες λοιπόν συνεχίζουν να εκτελούν την διατεταγμένη
τους υπηρεσία προκειμένου να πλήξουν το Κίνημά μας, Αλλά είτε στις
φυλακές, είτε κλειδωμένοι στα σπίτια μας με 24ωρη αστυνομική φρούρηση,
τίποτα δεν δύναται πλέον να μας αποδυναμώσει και να μας αποθαρρύνει
Με υπερηφάνεια και σθένος συνεχίζουμε τον Δίκαιο Αγώνα μας και κανείς, πλην του Θεού δεν μπορεί να μας κάνει να φοβηθούμε και να υποχωρήσουμε.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
