ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ειλικρινά οι άνθρωποι για να
σημαδέψουν τα
ασυμάζευτα, εκτίθενται ανεπανόρθωτα με σπασμωδικές κινήσεις που σκοπό τους έχουν να ρίξουν
στάχτη στα μάτια του κόσμου, αλλά στην ουσία τα ανοίγουν περισσότερο.
Τη ΓΑΔΑ θα
επισκεφθεί λίγο μετά τις δύο το μεσημέρι ο πρωθυπουργός Αντώνης
Σαμαράς, συνοδευόμενος από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Βασίλη
Κικίλια και τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Δημήτρη Τσακνάκη.
Σκοπός της επίσκεψης του είναι και καλά ,να ευχαριστήσει στελέχη της
Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, όσον αφορά την σύλληψη του ακροαριστερού τρομοκράτη Νίκου Μαζιώτη.
Και εδώ γεννάται το εύλογο ερώτημα.
Απο πού έως πού; Αφού η όλη επιχείρηση εντοπισμού, καταδίωξης και σύλληψης του, επιτεύχθηκε από απλούς ηρωικούς αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ. Ούτε ένας άνδρας της αντιτρομοκρατικής, ούτε ένα στέλεχος
της, όταν έπεφταν οι πυροβολισμοί στους κεντρικότερους και πλέον
εμπορικούς δρόμους της Αθήνας δεν εμφανίστηκε εκείνη την στιγμή αλλά
κατόπιν, όταν ο καταδιωκόμενος ήταν με χειροπέδες αιμόφυρτος στο έδαφος.
Με
ποία
λογική λοιπόν ο πρωθυπουργός θα ευχαριστήσει και θα αποδώσει τα εύσημα
σε αυτούς που ενώ έπρεπε να ήταν παρόντες και να διευθύνουν την
προηγούμενη Τετάρτη την επιχείρηση σύλληψης λόγω του ότι, όπως εδώ και
μέρες μας κατακλύζουν με δηλώσεις για την δήθεν παρακολούθηση του Νίκου Μαζιώτη από την τρομοκρατική, δεν υπήρχαν πουθενά.
Είναι
ακριβώς το
ίδιο, σαν μια άκρως σημαντική καταδρομική επιχείρηση, να σχεδιαστεί
μέχρι λεπτομέρειας από έμπειρα στελέχη των Ειδικών δυνάμεων του στρατού
και να πραγματοποιηθεί από άνδρες του Μηχανικού.
Έχει λογική; Για εμάς καθόλου.
Θα
επαναλάβουμε λοιπόν επιγραμματικά, ότι αν όντως ο Μαζιώτης είχε
εντοπιστεί και παρακολουθείτο από την Αντιτρομοκρατική βγαίνοντας από
τον σταθμό του Μετρό δεν έπρεπε να αντικρίσει
στολή σε ακτίνα τριών τουλάχιστον χιλιομέτρων έτσι ώστε να είναι
εφησυχασμένος και οι άνδρες της αντιτρομοκρατικής με πολιτική περιβολή,
αιφνίδια και άνευ προειδοποιήσεως να τον ακινητοποιούσαν με επιπλέον
υποστήριξη άλλων ανδρών οι οποίοι να ήταν έτοιμοι να τον σταματήσουν, αν
σε σπάνια περίπτωση το εγχείρημα
αιφνιδιασμού και ακινητοποίησης αποτύγχανε.
Και αυτό διότι σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε ο τρομοκράτης να προλάβει να τραβήξει πιστόλι μέσα στον κόσμο.
Εδώ τι έγινε; Ένστολοι αστυνομικοί τον κάλεσαν να παραδοθεί και όπως ήταν φυσικό αυτός μην υπολογίζοντας τους αθώους περαστικούς τράβηξε πιστόλι και άρχισε να πυροβολεί εναντίον των ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ.
Τι συμπεραίνουμε; Ότι η αντιτρομοκρατική είχε πλήρη μεσάνυχτα,
όχι μόνο δεν τον παρακολουθούσε και δεν σχεδίασε την επιχείρηση
εναντίον του,
αλλά εκ των υστέρων και κατόπιν του συμβάντος έμαθε για την σύλληψή
του, γιατί σε αντίθετη περίπτωση έπρεπε ο πρωθυπουργός να ξηλώσει όλη
την ηγεσία της και όχι να προβαίνει σε συγχαρητήρια και ευχαριστίες,
λόγω του ότι μόνο από θαύμα και από την ψυχραιμία των ανδρών της ΔΙΑΣ,
δεν θρηνήσαμε αθώα θύματα.
Οπότε βάσει λογικής, ο λόγος των ευχαριστήριων
εκ μέρους του πρωθυπουργού έχει έναν και μόνο σκοπό. Να καλύψει και να
αποσιωπήσει το τυχαίο και συμπτωματικό, όσον αφορά την σύλληψη του
διαβόητου τρομοκράτη.
Ο Νίκος Μαζιώτης δεν συνελήφθη λόγω της ικανότητας της αντιτρομοκρατικής, αλλά λόγω μίας ατυχούς συγκυρίας.
Διότι για το μόνο που είναι ικανή τελικά η αντιτρομοκρατική υπηρεσία είναι να συμμετέχει φορώντας κουκούλες και αλεξίσφαιρα γιλέκα, στις θεαματικές φιέστες των συνωμοσιών
του αστικού καθεστώτος εις βάρος των πραγματικών ιδεολογικών του
αντιπάλων, εις βάρος της αλήθειας και της καταγγελίας του Εθνικιστικού
λόγου.
Για το μόνο που είναι ικανή, είναι να συνοδεύει σιδηροδέσμιους Έλληνες βουλευτές, της τρίτης πολιτικής δύναμης της Χώρας.
Είναι
αυτονόητο, ότι η κριτική μας δεν αφορά τους απλούς αστυνομικούς της
αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, οι οποίοι πολλάκις έχουν αποδείξει ότι με
αυταπάρνηση εκτελούν το
καθήκον τους, αλλά την εγκάθετη και ελεγχόμενη από το αστικό καθεστώς ηγεσία της.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
