ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Άραγε έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν; Μήπως εν τέλει αυτός είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός, γιατί αν κυβερνάς έναν Λαό ψυχοπαθών τον διαχειρίζεσαι ευκολότερα και βολικότερα.
Άραγε έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν; Μήπως εν τέλει αυτός είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός, γιατί αν κυβερνάς έναν Λαό ψυχοπαθών τον διαχειρίζεσαι ευκολότερα και βολικότερα.
Ως γνωστό οι διαφωνίες ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές αναζωπυρώνονται διαρκώς τα τελευταία 24ωρα και το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύει ότι δεν προτίθεται να υποχωρήσει.
Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός κύριος Τσίπρας σε χθεσινή του δήλωση στο Reuters επισήμανε ότι η διαπραγμάτευση δεν είναι θέμα τεχνικό ή οικονομικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό, επομένως αναμένει από τους δανειστές να σεβαστούν την απόφαση της κυβέρνησης να μην υποχωρήσει σε πιέσεις, όσον αφορά το ασφαλιστικό, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη φορολογία, έτσι ώστε να υπάρξει συμφωνία στις 24 Απριλίου. Και αν τελικά Αθήνα και ευρωπαϊκή ένωση φθάσουν σε ρήξη η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική τους.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Απ ότι φαίνεται ο πρωθυπουργός διατηρεί μια σθεναρή θέση αντίστασης έναντι των δανειστών, με κύριο νόημα το όχι σε όλα.
Έλα όμως που την ίδια ακριβώς στιγμή, από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Οικονομικών κύριος Γιάνης Βαρουφάκης, διαβεβαιώνει τους εταίρους, για τις καλές προθέσεις της Αθήνας, δηλώνοντας σε χθεσινή συνέντευξη στο Brookings, ότι «καθήκον της κυβέρνησής μας είναι να δεχθεί το πολιτικό κόστος μερικών δύσκολων αποφάσεων που είναι αναγκαίες για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των παγκοσμίων εταίρων». Επίσης εκφράζει την ανάγκη να επιτύχει η διαπραγμάτευση αλλά και την εκτίμηση ότι οι διαφορές ανάμεσα «σε εμάς και τους εταίρους δεν είναι τόσο μεγάλες».
Ας θυμηθούμε επίσης τις προ μηνός δηλώσεις του σχετικά με το ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παγώσει το πρόγραμμά της για όσο διαρκεί η διαπραγμάτευση προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων.
Εν τέλει τι ισχύει; Διότι εδώ δεν ομιλούμε για δυο απόψεις που συγκλίνουν με απειροελάχιστες διαφορές, αλλά για δυο εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις.
Εν τέλει τι ισχύει; Διότι εδώ δεν ομιλούμε για δυο απόψεις που συγκλίνουν με απειροελάχιστες διαφορές, αλλά για δυο εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις.
Και από την άλλη, ποια εικόνα παρουσιάζει προς τα έξω η κυβέρνηση εάν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού προϊδεάζουν για ρήξη, ενώ αυτές του υπουργού Οικονομικών προϊδεάζουν για συμβιβασμό;
Κατόπιν τούτων λοιπόν, θεωρούμε ότι τόσο στο Μαξίμου, όσο και γενικότερα στο κυβερνητικό επιτελείο, ο καθένας έχει την παντιέρα και την ρότα του. Πελαγοδρομεί ο πρωθυπουργός πλέοντας τη μια παρά τω πλευρώ της αριστερής πλατφόρμας με δηλώσεις για ρήξη σε περίπτωση μη συμφωνίας και την άλλη παρά τω πλευρώ της φιλοευρωπαϊκής μερίδας της κυβέρνησης που επιδιώκουν διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
Τα κρατικά ταμεία αδειάζουν, η οικονομική ανάπτυξη φαντάζει όνειρο απατηλό, οι άνεργοι πληθαίνουν, η αγορά έχει φθάσει στο αίσχιστο σημείο της, τα νησιά του Αιγαίου κατακλύζονται καθημερινά από στρατιές τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών οι οποίοι λίαν συντόμως θα προστεθούν σε αυτούς που έχουν καταλάβει το Αθηναϊκό κέντρο, οι τουριστικές κρατήσεις ακυρώνονται, οι ακροαριστερές συμμορίες μέσω καταλήψεων και τρομοκρατίας επιβάλουν πολιτική και τα κυβερνητικά στελέχη αναλώνονται στις μεταξύ τους αντιπαλότητες που προκύπτουν από την απόκλιση θέσεων, ιδεών και προπαντός ζητημάτων τακτικής και πρακτικής.
Άραγε έχουμε δει ακόμη το χειρότερο;
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
