ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ερντογάν πες αλεύρι. Ο Βλαδίμηρος σε γυρεύει.
Τώρα να δούμε πώς θα εξελιχθεί η
συνήθης τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα, καθώς και η φιλοσοφία
του «τσαμπουκά», κατόπιν των δηλώσεων Πούτιν.
Διότι εδώ η Τουρκία, πασιφανώς
διέπραξε το μεγαλύτερο πολιτικό και στρατιωτικό λάθος των τελευταίων
δεκαετιών. Θεωρώντας ότι άπασες οι ηγεσίες, είναι σαν τις νερόβραστες
και δουλικές ελληνικές μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις,
θεωρώντας ότι όπως ότι ώρα επιθυμεί και στέλνει τα πολεμικά της
αεροσκάφη πάνω από τη Μύκονο και τα πολεμικά πλοία μέχρι το Σούνιο και
το μόνο που εισπράττει είναι αδύναμες και χλιαρές καταγγελίες σε
Παγκόσμιους Οργανισμούς που κωφεύουν, θα μπορούσε να καταρρίψει
ένα Ρωσικό αεροσκάφος και να παραδώσει τους πιλότους του, ως βορά στα
νύχια των φυλετικά συγγενών της συμμοριτών.
Το μόνο που κατόρθωσε με αυτή της
την πράξη, είναι όχι μόνο ν’ αποτύχει να σαμποτάρει τη συμφωνία μεταξύ
Ρωσίας και ΝΑΤΟ για την ανάληψη κοινής δράσης εναντίον των εμπορικών της
συνεταίρων του Ισλαμικού κράτους, αλλά και
να πληγώσει ελαφρά και να εξαγριώσει την Αρκούδα. Και ως γνωστόν η
Αρκούδα είναι ένα υπερήφανο μοναχικό πλάσμα, το οποίο γίνεται θανάσιμος
και ακατανίκητος αντίπαλος, αν απειληθεί και αν κινδυνεύσουν τα μωρά
της.
Από το βήμα της Δούμα λοιπόν ο
Πρόεδρος Πούτιν εξαπέλυσε νέα επίθεση εναντίον της Τουρκίας και
προσωπικά εναντίον του συμμορίτη πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν
επισημαίνοντας ότι «Αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν γι' αυτό
το ειδεχθές έγκλημα - τη δολοφονία των ανθρώπων μας - με ντομάτες και
μερικούς περιορισμούς τότε είναι βαθύτατα γελασμένοι».
Επίσης για μια ακόμη φορά επανέλαβε
και κατήγγειλε τις στενές παρασκηνιακές σχέσεις, καθώς και τη
συνεργασία και τη στήριξη που παρέχει η Τουρκία στους αιμοσταγείς
δολοφόνους του Ισλαμικού κράτους.
Εδώ λοιπόν η Τουρκία έχει απέναντι
της έναν αντίπαλο, έναν εχθρό που αυτή δημιούργησε, ο οποίος δεν
διστάζει και δεν υποχωρεί όσον αφορά τη στρατηγική και τις διεκδικήσεις
του. Οι Ρώσοι είναι ένας υπερήφανος λαός που τα
70 έτη κομμουνιστικού καθεστώτος δεν κατόρθωσαν να ξεριζώνουν από την
καρδιά και το πνεύμα του την αγάπη και τη νοσταλγία της Αυτοκρατορίας.
Η Δύση εμπρός τους στέκεται
επιφυλακτικά και με δέος και θεωρούμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα
εμπλακεί σε ανοικτή σύγκρουση, προκειμένου να διαφυλάξει το τομάρι του
Ερντογάν και του Νταβούτογλου.
Από την άλλη μετά το χθεσινό
μακελειό στο Σαν Μπερναντίνο της Καλιφόρνια με 14 νεκρούς και 17
τραυματίες, ο πρόεδρος Ομπάμα θα υποχρεωθεί από το Αμερικάνικο σύνταγμα
και το Κογκρέσο να απαντήσει δυναμικά και ανελέητα στους
ισλαμιστές δολοφόνους και μέσα στα πλαίσια αυτών των ενεργειών να
διερευνήσει τις σχέσεις της τουρκικής κυβέρνησης με το Χαλιφάτο.
Βλέπουμε λοιπόν ότι μέρα με την
ημέρα η κατάσταση και οι γεωπολιτικές επιρροές στην λεκάνη της
Νοτιοανατολικής Μεσογείου αλλάζουν.
Εκ πρώτης όψεως και όπως δείχνουν
τα πράγματα διαμορφώνεται μια ευνοϊκή ατμόσφαιρα για την Ελλάδα και την
Κύπρο, αλλά δυστυχώς με την παρούσα ελληνική κυβέρνηση, με την
ανικανότητα, την ανευθυνότητα, την ανεπάρκεια και τα
νοσηρά ιδεοληπτικά στεγανά που ταλανίζουν το νου τους , ακόμη και το
χρυσάφι θα μετατραπεί στα χέρια τους σε κάρβουνα.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή για την
ενίσχυση και την ισχυροποίηση του Εθνικιστικού Κινήματος, της μόνης
ειλικρινούς Πατριωτικής δύναμης, της μόνης πολιτικής παράταξης που
αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Ελλάδας και για την
πνευματική ανόρθωση και την ευημερία του Λαού.
Τα τελευταία έτη ομιλούμε και
υποδεικνύουμε ως επιβεβλημένη την οικονομική και στρατηγική μας συμμαχία
και συνεργασία με τη Ρωσία.
Οι Δυτικοί σύμμαχοί μας, μέσα στον 20ο
αιώνα μας πρόδωσαν αρκετές φορές. Ενώ σταθήκαμε στο πλευρό τους και
χύσαμε το αίμα μας στα μέτωπα του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου
Πολέμου, αυτοί μας μαχαίρωσαν πισώπλατα
και προδοτικά στην Μικρά Ασία, στην Κύπρο, στην Κωνσταντινούπολη
δείχνοντας πάντα την προτίμηση και την εύνοιά τους προς τους Τούρκους.
Από αυτή τη συμπεριφορά οι Τούρκοι αντλούσαν πάντα την επιθετικότητα και
την προκλητικότητά τους. Στις πλάτες των ΗΠΑ και
της Μεγάλης Βρετανίας στήριξαν την επεκτατική και ανυποχώρητη
στρατηγική τους.
Ίσως λοιπόν μετά από τόσα χρόνια
υποκριτικής και ανεπιτυχούς σχέσης μαζί τους, κρίνεται ως απαραίτητη η
συμμαχία με μια άλλη δύναμη, με την οποία μας συνδέουν κοινά
θρησκευτικά, γλωσσικά και πολιτισμικά στοιχεία.
Τελούμε εν αναμονή των εξελίξεων.
ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
