Στην πρόσφατη συνάντηση (23 Απριλίου) που είχαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ με την Καγκελάριο της Γερμανίας συμφώνησαν την ενεργό συμμετοχή των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων (Bundeswehr) στην ανάπτυξη του ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας. Αυτή η στρατιωτική ανάπτυξη κατά την άποψη του Ομπάμα και της Μέρκελ είναι αναγκαία για να αντιμετωπισθεί η μεγάλη απειλή από την Ρωσία. Έτσι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις με ισχυρή δύναμη πυρός θα στρατοπεδεύσουν στις Βαλτικές χώρες, στην Πολωνία και Ρουμανία.
Μετά την συνάντηση που έγινε στο Ανόβερο στις 25 Απριλίου μεταξύ Ομπάμα, Μέρκελ, Κάμερον, Ολάντ και Ρέντσι αποφασίστηκε η ανάπτυξη και ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας στην Ανατολική Ευρώπη, πλησίον των συνόρων της Ρωσίας. Ήδη οι ΗΠΑ εδώ και μερικούς μήνες έχουν αρχίσει να μετασταθμεύουν σε χώρες της Βαλτικής, πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, άρματα μάχης και βαρέως τύπου οπλικά συστήματα, ενώ ενισχύουν και τις ένοπλες δυνάμεις αυτών των χωρών με στρατιωτικό υλικό.
Η υποτιθέμενη αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ περικυκλώνει την Ρωσία με επιθετικές σε διάταξη μονάδες, δυνάμεις οι οποίες αναπτύσσονται στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, παρ’ όλο που ο Γκορμπατσόφ μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας είχε πάρει διαβεβαιώσεις από τις ΗΠΑ ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν θα επεκτείνονταν προς Ανατολάς στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και τα σύνορα της Ρωσίας. Οι επιθετικές προετοιμασίες του ΝΑΤΟ είχαν ήδη ξεκινήσει με το πραξικόπημα στην Ουκρανία, το οποίο ακόμη και αμερικανικά think tanks χαρακτήρισαν ως «το πλέον κραυγαλέο πραξικόπημα στην ιστορία» και με την ανάπτυξη αμερικανικών αντιβαλλιστικών πυραύλων ABM (Antiballistic Missiles) στην Ανατολική Ευρώπη με το πρόσχημα της πυρηνικής απειλής από το Ιράν.
Ο μόνος λόγος που αναπτύχθηκαν αυτοί οι πύραυλοι είναι για να γίνει δυνατή μια αιφνιδιαστική πυρηνική επίθεση (first nuclear strike) εναντίον της Ρωσίας, μια επίθεση που θα περιλαμβάνει την απενεργοποίηση των πυρηνικών αντιποίνων του εχθρού. Το ΝΑΤΟ δικαιολογεί τις επιθετικές του κινήσεις με το πρόσχημα ότι η Ρωσία αποτελεί μέγιστη απειλή για την Δυτική Ευρώπη. Ο ρωσικός στρατός μετά τις αλλεπάλληλες αυτές επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη αποφάσισε την άμεση ανάπτυξη 3 μεραρχιών στα δυτικά σύνορα της χώρας. Όπως δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σοϊγκού 2 μεραρχίες θα αναπτυχθούν στα βορειοδυτικά σύνορα και 1 μεραρχία στο νοτιοδυτικό τμήμα των συνόρων. Ήδη κατασκευάζονται καταλύματα για το προσωπικό των 3 μεραρχιών τα οποία θα είναι έτοιμα εντός 4 εβδομάδων.
Η ρωσική μεραρχία έχει δύναμη 10.000 στρατιωτών και η αντίδραση της Μόσχας στην νεοιμπεριαλιστική πολιτική του ΝΑΤΟ είναι βέβαιο ότι δεν θα εξαντληθεί με την μεταστάθμευση των 3 μεραρχιών στα δυτικά σύνορα. Αυτό που προφανώς σκοπεύουν να πράξουν ως αντίμετρα οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις είναι να ενισχύσουν περαιτέρω την δυτική περίμετρο των συνόρων τους με νέα άρματα μάχης μεταξύ των οποίων και Armata T-14, πυροβολικό και μαχητικά αεροσκάφη. Η ταξιαρχία πυραυλικών συστημάτων που εδρεύει στην περιοχή Καλίνινγκραντ θα ενισχυθεί τάχιστα με περισσότερους στρατηγικούς πυραύλους Iskander-M και οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις που στρατοπεδεύουν στην Λευκορωσία θα εκσυγχρονιστούν με νέα οπλικά συστήματα ενώ θα αυξηθεί ο αριθμός τους.
Παρενθετικά αναφέρουμε ότι το πυραυλικό σύστημα Iskander-M (κατά ΝΑΤΟ SS-26 Stone) με το οποίο οι Ρώσοι θα ενισχύσουν περαιτέρω τις δυνάμεις τους στο Καλίνινγκραντ και στα δυτικά σύνορα είναι ένας κινητός βαλλιστικός πύραυλος που κατασκευάζεται από την αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας. Ανήκει στην κατηγορία των πυραύλων TBM (Theater Ballistic Missile), ήτοι είναι ένας στρατηγικός βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς ο οποίος χρησιμοποιείται εναντίον στόχων «in-theater», δηλαδή στόχων που βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία-περιοχές όπου πραγματοποιούνται πολεμικές επιχειρήσεις. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί π.χ. εναντίον κέντρων διοίκησης και ελέγχου, αεροδρομίων, συστοιχιών αντιαεροπορικής άμυνας, συστοιχιών πυραύλων εδάφους-εδάφους, ραντάρ, μηχανοκίνητων και άλλων σχηματισμών. Ο επιχειρησιακός και στρατηγικός αυτός πύραυλος που αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα 2100 μέτρων ανά δευτερόλεπτο ανήκει στα πλέον μυστηριώδη οπλικά συστήματα του ρωσικού στρατού. Τα λεπτομερή τεχνικά στοιχεία που υπάρχουν για αυτό το σύστημα είναι σχετικά λίγα, ενώ στο ΝΑΤΟ τέτοιου τύπου πυραυλικά συστήματα δεν είναι διαδεδομένα. Το ΝΑΤΟ στις περιπτώσεις τοπικών-περιφερειακών συγκρούσεων βασίζεται κυρίως στην πολεμική αεροπορία και στα όπλα ακριβείας των μαχητικών αεροσκαφών. Η Ρωσία δίνει πολύ μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το οπλικό σύστημα. Σύμφωνα με πληροφορίες τα αρχικά κίνητρα ανάπτυξης αυτού του οπλικού συστήματος ήταν η σκέψη ότι ένας πύραυλος εδάφους-εδάφους μπορεί να εκτοξευτεί υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, σε αντίθεση με ένα βομβαρδιστικό μαχητικό που δεν μπορεί να πετάξει υπό πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες.
Επιπροσθέτως, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις αντιδρώντας στην αυξανόμενη νατοϊκή παραφροσύνη ήδη έχουν μετασταθμεύσει υπερηχητικά στρατηγικά βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας δράσης του τύπου Tu-22 M3 (κωδική ονομασία «Backfire» κατά ΝΑΤΟ) στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Belbek της Κριμαίας. Τα Tu-22 M3 θα είναι εξοπλισμένα με πυρηνικές βόμβες. Η χερσόνησος της Κριμαίας μετά την ενσωμάτωση της στη Ρωσία έχει γίνει ένας βασικός πυλώνας της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής στην Ευρώπη και η στρατιωτική ενίσχυση αυτής της Χερσονήσου της Μαύρης Θάλασσας είναι η πλέον κατάλληλη απάντηση στην επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και στην επιδείνωση της γεωπολιτικής κατάστασης στον Καύκασο και την Ανατολική Μεσόγειο. Στο στρατιωτικό αεροδρόμιο που μετασταθμεύουν τα υπερηχητικά βομβαρδιστικά Tu-22 M3 έχουν επίσης αναπτυχθεί μαχητικά βομβαρδιστικά Su-27 SM και Su-30, ενώ τα λιμάνια και αεροδρόμια της Κριμαίας προστατεύονται από τα αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά συστήματα S-300 PMU και Pantsir S-1, κάτι που κάνει την Χερσόνησο αδιαπέραστη από οποιαδήποτε εναέρια απειλή.
Η αντίδραση της Μόσχας στα επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ θεωρείται δικαιολογημένη, εξ άλλου ο νέος διοικητής του ΝΑΤΟ στρατηγός Curtis Scaparrotti, ο οποίος αντικατέστησε τον στρατηγό Philip Breedlove, κατά την τελετή ανάληψης των καθηκόντων του δήλωσε ότι «η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των ΗΠΑ και θα πρέπει να δείξουμε στον Πούτιν ποια είναι τα όρια του». Σύμφωνα με τον Scaparrotti ο Πούτιν θέλει να διαλύσει το ΝΑΤΟ και για αυτό η Ατλαντική Συμμαχία θα πρέπει να του στείλει ένα σοβαρό μήνυμα. Αυτό το σοβαρό μήνυμα που υπονοεί ο νέος διοικητής του ΝΑΤΟ είχε ήδη αποφασιστεί στην σύνοδο της Συμμαχίας στο Νιούπορτ της Ουαλίας το 2014. Τότε οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ είχαν αξιολογήσει την Ρωσία ως επικίνδυνο εχθρό ο οποίος θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με επιθετική γεωστρατηγική προσέγγιση.
Η γεωστρατηγική αυτή επιθετικότητα βασίζεται κατά ένα μικρό ποσοστό στην συνήθεια ή ίσως και στην αδράνεια και κατά ένα μεγάλο ποσοστό στην πραγμάτωση της στρατηγικής των Αμερικανοσιωνιστών και των σχεδίων που έχει εκπονήσει εις εκ της ηγετικής της πυραμίδας, ο πολύ γνωστός Brzezinski, εδώ και πολλά χρόνια. Τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν την διαίρεση-διάσπαση της Ευρασίας με σκοπό την διατήρηση και επέκταση της ηγεμονίας των ΗΠΑ και των εντολέων αυτής της υπερδύναμης στην παγκόσμια σκακιέρα.
Στις σχέσεις μεταξύ των δυο πυρηνικών υπερδυνάμεων ΗΠΑ και Ρωσίας, μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είναι σαφές ότι υφίσταται ένας επιτιθέμενος και ένας αμυνόμενος. Η πρωτοβουλία των κινήσεων για να επιτευχθούν καλές διεθνείς και διμερείς σχέσεις ανήκει στον επιτιθέμενο και όχι στον αμυνόμενο. Αυτό ας το αναλύσουμε υπό μια πρακτική σκοπιά και λαμβάνοντας ως παράδειγμα την ουκρανική κρίση. Ενεργεί η Ρωσία ώστε να αποσπάσει το Κεμπέκ από τον Καναδά και να το εντάξει στην αμυντική συμμαχία της Ρωσικής Συνομοσπονδίας; Προφανώς και όχι. Αυτή ακριβώς όμως ήταν η σύγκριση σε σχέση με την προσπάθεια των ΗΠΑ να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και να απομακρύνουν τις ρωσικές βάσεις από την Κριμαία.
Η ρεαλιστική πραγματικότητα των διεθνών εξελίξεων τα τελευταία χρόνια περιστρέφεται γύρω από το ΝΑΤΟ και την συστηματική προσπάθειά του, εφαρμόζοντας το σχέδιο Brzezinski, να περικυκλώσει την Ευρασία. Η Ρωσία μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δεν έχει πραγματοποιήσει καμία επιθετική ενέργεια εναντίον των ΗΠΑ και δεν διακατέχεται από επιθετική και εχθρική ιδεολογία. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η διατήρηση ομαλών διεθνών σχέσεων με την λεγόμενη Δύση που να βασίζονται στην αμοιβαία κατανόηση και στον πολυπολικό καταμερισμό της παγκόσμιας εξουσίας.
Πέρασαν 27 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Αίσχους στο Βερολίνο, ακολούθησε η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης και ένας ευρωπαϊκός πόλεμος, ίσως και παγκόσμιος, βρίσκεται προ των θυρών, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας περικύκλωσης και χειραγώγησης της Ρωσίας από τους Αμερικανοσιωνιστές και τους εντολοδόχους τους στην Ευρώπη. Η Ουάσιγκτον έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι μπορεί να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων σε μια σύγκρουση με την Ρωσία, ενώ η Μόσχα έχει δώσει σαφείς οδηγίες προς τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις για πυρηνικά χτυπήματα εναντίον χωρών του ΝΑΤΟ σε περίπτωση σύρραξης. Ταυτόχρονα οι ρωσικές και νατοϊκές πυρηνικές δυνάμεις διεξάγουν ασκήσεις, ενώ ρώσοι στρατηγοί δηλώνουν ότι πρέπει να εξετασθούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Ρωσία θα μπορούσε να διενεργήσει προληπτικό χτύπημα με τα στρατηγικά πυρηνικά της όπλα. Η Ευρώπη βρίσκεται στο χείλος μιας στρατιωτικής σύγκρουσης με αυξανόμενους ρυθμούς προκλήσεων καθημερινά, προκλήσεις που σε συνάρτηση με τις εστίες σύγκρουσης στην Μέση Ανατολή και Νοτιοανατολική Ασία διεγείρουν γεωμετρικά τον κίνδυνο της κλιμάκωσης και τον κίνδυνο να χαθεί ο έλεγχος, και από τις δυο πλευρές, επί των συμβάντων.
Το επιτιθέμενο ΝΑΤΟ θα πρέπει επειγόντως να επαναξιολογήσει το κόστος και τους κινδύνους της συνεχιζόμενης επεκτατικής του πολιτικής και την διεκδικητική στρατιωτική του στάση. Εκτός και αν επιδιώκει ευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο πόλεμο.
Γ. Λιναρδής
