Μέσα στην πληθώρα των ειδήσεων των τελευταίων εικοσιτετραώρων για την Μέση Ανατολή σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητη η δέσμευση της αμερικανικής κυβέρνησης για στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ ύψους 38 δισ. δολαρίων για περίοδο δέκα ετών. Πρόκειται για την μεγαλύτερη στρατιωτική βοήθεια που έχει δοθεί ποτέ σε οποιαδήποτε χώρα από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με βάση την συμφωνία το Ισραήλ θα λαμβάνει στρατιωτική βοήθεια ύψους 3,8 δισ, ετησίως για περίοδο 10 ετών, ποσό που είναι σημαντικά υψηλότερο από τα 3,1 δισ. της ισχύουσας συμφωνίας που εκπνέει το 2018. Το Ισραήλ με αυτή την συμφωνία καλύπτει την μερίδα του λέοντος της δαπάνης για την προμήθεια των 33 μαχητικών F-35 stealth που ήδη έχει παραγγείλει στην κατασκευάστρια αμερικανική εταιρία Lockheed Martin, τουτέστιν το σιωνιστικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα καταφέρνει για μια ακόμη φορά να απομυζήσει τον μέσο αμερικανό φορολογούμενο πολίτη πριμοδοτώντας το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ.
Το σύνολο των 38 δισ. της στρατιωτικής βοήθειας προς το Ισραήλ αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο του αμερικανικού προϋπολογισμού που εκταμιεύεται την ίδια χρονική περίοδο για ξένη βοήθεια, παρ’ όλο που οι Ισραηλινοί αποτελούν το 0,001 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και παρ’ όλο που το κατά κεφαλήν εισόδημα αυτού του πληθυσμού είναι υψηλότερο από πολλές χώρες της Ευρώπης.
Πίσω από την στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ κρύβονται βέβαια τα στρατηγικά συμφέροντα των Αμερικανοσιωνιστών για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι ΗΠΑ μέσω της στρατιωτικής βοήθειας ενισχύουν το Ισραήλ στην προσπάθεια του να αντιπαρατεθεί στις ηγεμονικές τάσεις του σιιτικού Ιράν στην Αραβική Χερσόνησο, όπως επίσης το ενισχύουν και στην αποσταθεροποιητική πολιτική έναντι των γειτόνων του.
Παρ’ ότι οι ΗΠΑ διατηρούν στενούς συμμαχικούς δεσμούς με τα εμιράτα του Αραβικού Κόλπου και την Τουρκία, για την Ουάσιγκτον το Ισραήλ είναι η χώρα που προσφέρει πολιτική σταθερότητα, τεχνολογική υπεροχή και σύγχρονες καλά εκπαιδευμένες ένοπλες δυνάμεις, στοιχεία που είναι απαραίτητα στην γεωστρατηγική ισορροπία της περιοχής όπως την αντιλαμβάνεται η Ουάσιγκτον, μετά και την διαφαινόμενη συντριβή των μισθοφόρων των Αμερικανοσιωνιστών και την κουρδική εξέγερση στην Ανατολική Τουρκία. Πέραν αυτού η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί και βοήθεια προς τις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες των ΗΠΑ, καθώς μεγάλο ποσοστό αυτής της βοήθειας θα διατεθεί για την προμήθεια αμερικανικών οπλικών συστημάτων.
Η πολιτική των ΗΠΑ για την Μέση Ανατολή είναι κοντόφθαλμη και μετά τις τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύεται και ως μη ρεαλιστική. Σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί ότι η σταθερότητα στην περιοχή και η προώθηση των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων δεν εξαρτάται από την συμμαχία με το Ισραήλ, την Τουρκία και τα Αραβικά Εμιράτα, αλλά από την αλλαγή ατζέντας στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και την συνύπαρξη σε πολυπολικό επίπεδο με την Ρωσία και την Κίνα.
Γ. Λιναρδής
