Οι δυο υποψήφιοι για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών τον επόμενο Οκτώβριο, ο Ντόναλντ Τράμπ και η Χίλαρυ Κλίντον δέχθηκαν ερωτήσεις σχετικά με στρατιωτικά ζητήματα και θέματα εθνικής ασφάλειας στην εκδήλωση αντιπαράθεσης απόψεων "Commander-in-Chief" που οργάνωσε το τηλεοπτικό δίκτυο NBC στη Νέα Υόρκη την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου. Επίσης αυτή η εκδήλωση είναι το προοίμιο για την κύρια αντιπαράθεση του Τράμπ και της Κλίντον στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. Η εκδήλωση είχε ιδιαίτερα επίσημη σημασία μιας και διοργανωνόταν για πρώτη φορά και σηματοδοτούσε τον σχηματισμό γνώμης από τον αμερικανικό λαό για το ποιός υποψήφιος θα ήταν ο καλύτερος μελλοντικός αρχιστράτηγος (Commander-in-Chief) για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δηλαδή ποιές είναι οι πεποιθήσεις του κάθε υποψήφιου σχετικά με την μελλοντική διαχείριση του στρατιωτικού δυναμικού, καθώς και τον τρόπο διεξαγωγής της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Άρα βλέπουμε άμεσα την βαρύτητα και την διασύνδεση που δίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην μελλοντική επιθετική και αμυντική στρατιωτική ισχύ τους καθώς και τον σεβασμό που έχουν στην δύναμη της αποτελεσματικής διπλωματίας. Την στρατιωτική αυτή χροιά της εκδήλωσης πλαισίωσαν η επίσημη παρουσία βετεράνων από τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν καθώς και η τοποθεσία διεξαγωγής στο παροπλισμένο αεροπλανοφόρο USS Intrepid που σήμερα είναι πλωτό μουσείο. Υπεύθυνος για τον συντονισμό της όλης της διαδικασίας ήταν ο Ματ Λώερ (Matt Lauer), κεντρικός παρουσιαστής (anchorman) της δημοφιλούς εκπομπής "Today" του NBC, παράγοντας που πρόσθεσε ακόμη περισσότερο κύρος στην όλη εκδήλωση.
Ας δούμε λοιπόν τι δήλωσαν οι υποψήφιοι για την προεδρία των ΗΠΑ για να μπορέσουμε να εξάγουμε μερικά συμπεράσματα. Αναλυτικά η Κλίντον σε αυτή την σημαντική εκδήλωση παραδέχτηκε σωρεία λαθών, όταν της είχε εμπιστευτεί ο αμερικανικός λαός μια πολύ υπεύθυνη δημόσια θέση, την θέση της υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ. Επίσης η κύρια ρητορική της Κλίντον επικεντρώθηκε στην δήλωση ότι σε περίπτωση εκλογής της θα προετοιμάσει τον στρατό των ΗΠΑ για πολεμική ετοιμότητα. Επιπροσθέτως, η Κλίντον κατηγορεί εξακολουθητικά τον Τράμπ για προσπάθεια δημιουργίας πιο στενών σχέσεων με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Εν αντιθέσει στην πολεμοχαρή προοπτική της Κλίντον που δεν περιέχει ίχνος οξυδερκούς διπλωματίας η κύρια ρητορική του Τράμπ επικεντρώνεται ακριβώς στην δύναμη που δίνει η ορθή εξωτερική πολιτική όταν συνοδεύεται με στιβαρή αμυντική υπεροχή. Και σε αυτή τη ρότα ο Τράμπ για ακόμη μια φορά ορθώς έπλεξε το εγκώμιο του Πούτιν.
Για την ακρίβεια ο Τράμπ δήλωσε ότι αν και δεν νομίζει ότι το σύστημα διακυβέρνησης που εφαρμόζεται στην Ρωσία είναι πλήρως σωστό, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι ο Πούτιν έχει αποδειχτεί ένας πραγματικός ηγέτης του Ρωσικού Λαού εν αντιθέσει με τον απερχόμενο πρόεδρο της Αμερικής Μπαράκ Ομπάμα. Αυτή είναι μια έξυπνη δήλωση επειδή εντέχνως προεκτείνει την ανικανότητα σε θέματα στρατιωτικής ηγεσίας και εξωτερικής πολιτικής του αμερικανικού δημοκρατικού κόμματος, που ανήκει και η Κλίντον, και στο μέλλον.
Αλλά και ο Πούτιν έχει εκφραστεί θετικά στην περίπτωση συνεργασίας του με τον Τράμπ ως μελλοντικού προέδρου των ΗΠΑ. Άρα εδώ υπάρχει η απόδειξη μιας πολύπλευρης και οξυδερκούς πολιτικής στρατηγικής του Τράμπ αλλά και του Πούτιν. Εμφανώς οι δύο ηγέτες, ο πρώτος του Ρωσικού Λαού και ο δεύτερος της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Αμερική έχουν ξεκινήσει μια παρτίδα στην παγκόσμια σκακιέρα που αυτή τη στιγμή δείχνει να διέπεται από τάσεις διορατικότητας και διπλωματικής συνεργασίας.
Δηλαδή μιας στρατιωτικής ισορροπίας που θα δίνει έμφαση στην αμοιβαία ανάπτυξη και κατ επέκταση βαρύτητα στις επιχειρηματικές, πολιτιστικές και κοινωνικές πλευρές των αμερικανορωσικών διεθνών σχέσεων. Συμπερασματικά η εκτίμηση της δικής μας πολιτικής ανάλυσης είναι ότι σε περίπτωση που εκλέγει ο Τράμπ η Αμερική θα αποκτήσει έναν πρόεδρο που είναι ήδη ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και άρα κάλος διπλωμάτης και στρατιωτικός ηγέτης. Άλλωστε δεν είναι λίγα τα επιχειρήματα που συνδέουν στενά την διεξαγωγή του εμπορίου με την στρατιωτική τέχνη. Έναν πρόεδρο που θα επιθυμεί την ενδυνάμωση των επιχειρηματικών, πολιτιστικών και διπλωματικών σχέσεων με την Ρωσία.
Αντιδιαμετρικά αν εκλεγεί η Κλίντον, η οποία είναι μια επαγγελματίας πολιτικός πλήρως ελεγχόμενη από το αμερικανοσιωνιστικό λόμπυ, η Αμερική είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα διεξάγει καινούργιες επιθετικές πολεμικές επιχειρήσεις, είτε φανερές είτε συγκαλυμμένες. Όπως είναι αποδεδειγμένο αυτές οι επιχειρήσεις επιβουλεύονται την ειρήνη και φέρνουν περισσότερη δυστυχία και καταστροφή σε περισσότερες μεριές στον πλανήτη.
Σε κάθε όμως περίπτωση σίγουρα νέες διεθνείς ισορροπίες είναι προ των πυλών.
