Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

Ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων: Όχι μόνο πανηγύρεις, αλλά πράξεις εθνικής ευθύνης και πολιτικής - ΒΙΝΤΕΟ


Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς τοποθετήθηκε σήμερα στην ειδική πανηγυρική συνεδρίαση της Βουλής για τα 70 χρόνια της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.

Ακολουθεί η ομιλία:
"Κύριε πρόεδρε της Δημοκρατίας, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, κυρίες και κύριοι, θα αρχίσω την αναφορά μου με την παράθεση ενός συνοπτικού χρονικού της ιστορίας της Δωδεκανήσου τον 20ο αιώνα, χρησίμου πιστεύω, σε όσους μας παρακολουθούν.
5 Μαϊου 1912:  Παράδοση των Τούρκων. Οι Ιταλοί, καταλαμβάνουν την πόλη της Ρόδου, και λίγες ημέρες μετά και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Αρχίζει έτσι η πρώτη περίοδος της Ιταλοκρατίας.
16 Ιουλίου 1919: Υπογράφεται στο Παρίσι η συμφωνία Τιττόνι-Βενιζέλου που ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τα δωδεκανησιακά αιτήματα. Η Ιταλία, με βάση την παραπάνω συμφωνία, παραχωρεί στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός της Ρόδου, που θα παραμείνει για 5 χρόνια ακόμα υπό ιταλική κυριαρχία, μέχρι να αποφασίσουν, με δημοψήφισμα, οι κάτοικοί της.
28 Ιουλίου ή 10 Αυγούστου 1920: Στων Σεβρών, σύμφωνα μετά την οποία η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας κάθε δικαιώματος και τίτλου επί των νήσων του Αιγαίου, (Δωδεκάνησα) ενώ, με άλλη συνθήκη, την ίδια ημέρα, η Ιταλία παραιτείται, υπέρ της Ελλάδας, όλων των δικαιωμάτων και των τίτλων της επί των κατεχομένων υπ’ αυτής νήσων του Αιγαίου.
8 Σεπτεμβρίου 1922: Η Ιταλία, επωφελούμενη από την αρνητική εξέλιξη των γεγονότων για την Ελλάδα με την μεγάλη καταστροφή της Ιωνίας κηρύσσει έκπτωτες τις ειδικές συμφωνίες με την Ελλάδα για τα Δωδεκάνησα.
6 Αυγούστου 1923: Η Ιταλία, προσαρτά, επίσημα πλέον, τα Δωδεκάνησα. Αρχίζει η δεύτερη περίοδος της ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα.
8 Σεπτεμβρίου 1943: Η πτώση του Mussolini στις 25 Ιουλίου 1943 κι η συνθηκολόγηση του νέου πρωθυπουργού Pietro Badoglio στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, σηματοδοτεί δραματικές εξελίξεις στα Δωδεκάνησα. Τη διοίκηση της Δωδεκανήσου αναλαμβάνει Γερμανός στρατηγός. Αρχίζει η περίοδος της γερμανοκρατίας στα Δωδεκάνησα.
8 Μαϊου 1945: Ο αρχηγός των γερμανικών Δυνάμεων κατοχής στρατηγός Wagener υπογράφει στη Σύμη το πρωτόκολλο της χωρίς όρους παράδοσης της Δωδεκανήσου στους Βρετανούς.
9 Μαϊου 1945: Αγγλικές δυνάμεις με τμήματα ινδικών ταγμάτων και άνδρες του Ιερού Λόχου αποβιβάζονται στη Ρόδο. Ο λαός της πόλης και των χωριών, κρατώντας ελληνικές σημαίες, τους επιφυλάσσει αποθεωτική υποδοχή. Γίνεται αμέσως η εγκατάσταση των νέων αρχών. Αρχίζει η περίοδος της αγγλοκρατίας στα Δωδεκάνησα.
Σύμφωνα με δημοσιευμένες μαρτυρίες πολλών Δωδεκανησίων, μεγάλης πλέον ηλικίας, η σχεδόν δίχρονη αυτή περίοδος της αγγλοκρατίας ήτο πολύ σκληρή και χειρότερη ακόμη και αυτής της ιταλικής. Η μετέπειτα πράξεις των Βρετανών αποικιοκρατών, οι απαγχονισμοί ακόμα και ανηλίκων δεικνύουν του λόγου το αληθές.
27 Ιουνίου 1946: Στο Παρίσι και στο Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των τεσσάρων Δυνάμεων, αποφασίζεται να περιέλθουν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Πρόκειται για απόφαση-σταθμό στην πορεία του δωδεκανησιακού λαού προς την ένωσή του με την Ελλάδα
10 Φεβρουαρίου 1947: Υπογράφεται στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης μεταξύ των συμμάχων και των συνασπισμένων Δυνάμεων (και Ελλάδας) και της Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες.
31 Μαρτίου 1947: Στις 31 Μαρτίου 1947 ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου ταξίαρχος Πάρκερ, παραδίδει τη Στρατιωτική Βρετανική Διοίκηση στον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Αρχίζει η μεταβατική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου.
9 Ιανουαρίου 1948: Με τον υπ’ αριθμόν 518 νόμο της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται: «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Σύμη, Κως, Λέρος, Τήλος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, προσαρτώνται εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947».
Με το νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948 ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.
Αυτήν την επέτειο εορτάζουμε και τιμούμε σήμερα σε πανηγυρική Ολομέλεια ενώπιων και του Π.τ Δ. Πέραν όμως από τις πανηγύρεις, χρειάζονται και πράξεις! Πράξεις εθνικής ευθύνης και εθνικής πολιτικής. Πράξεις που θα διασφαλίσουν την ακεραιότητα των Δωδεκανήσων και των νησίδων τους έναντι της τουρκικής απειλής. Πράξεις εθνικής προτεραιότητος και ασφάλειας που βρίσκονται στις προτάσεις του εθνικιστικού Κινήματος και του Αρχηγού του.
Συνοπτικά:
  • Επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
  • Οριοθέτηση και ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ.
  • Ψήφιση επιτέλους από την ελληνική Βουλή ενός ελληνικού casus beli απάντηση στην μακροχρόνια σχεδιαζόμενη τουρκική επεκτατικότητα και βουλιμία.
Σε κύριο άρθρο του ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής, γράφει στην ομότιτλη εφημερίδα που κυκλοφόρησε σήμερα - διαβάζω απόσπασμα:
Στις 7 Μαρτίου του 1948 έγινε η πανηγυρική τελετή ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα και αυτό ήταν το μοναδικό κέρδος για την Πατρίδα μας. Δεν μπορούσαν όμως με κανέναν τρόπο να αποφύγουν αυτήν την ενσωμάτωση, με το δεδομένο αφ’ ενός μεν ότι η Δωδεκάνησος ευρίσκετο κάτω από Ιταλική κατοχή και η Ιταλία ήταν ηττημένη και αφ’ ετέρου το γεγονός ότι εκατοικείτο για χιλιάδες χρόνια σε συντριπτικά πλειοψηφικό ποσοστό από Έλληνες.
Η συνδιάσκεψη της ειρήνης έγινε το 1946 στο Παρίσι και ενώ είχε ξεσπάσει η αιματηρή αλληλοσφαγή με πρωτοβουλία των μπολσεβίκων. Στην συνδιάσκεψη από τη μία πλευρά ήταν οι ηττημένες χώρες και από την άλλη οι 21 νικήτριες χώρες του πολέμου ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως θα τηρήσει παθητική στάση κατά την συνδιάσκεψη ακολουθώντας τις ΗΠΑ και την Αγγλία. Τις ΗΠΑ και την Αγγλία που της ζητούν να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις της. Η Πατρίδα μας διεκδικεί την Βόρειο Ήπειρο, την Κύπρο και τα Δωδεκάνησα και μία ρύθμιση των συνόρων με την Βουλγαρία. Ο Ελληνικός λαός περιμένει με αγωνία τα αποτελέσματα της συνδιασκέψεως.
Η αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών κυριαρχεί στη συνδιάσκεψη, αλλά δεν εφαρμόζεται για την Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο! Ο δόλος μάλιστα της αγγλικής πλευράς είναι δεδομένος, αφού είναι γνωστό ότι μετά την Μάχη της Κρήτης, όταν ζήτησε ο Βασιλεύς Γεώργιος ο Β΄ και η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση να εγκατασταθούν στην Κύπρο το 1941, το Λονδίνο αρνήθηκε!
Τα αποτελέσματα της συνδιασκέψεως έφεραν θλίψη και οργή στον Ελληνικό λαό και χαρακτηριστικό είναι το κείμενο του περίφημου χρονογράφου Παύλου Παλαιολόγου, ο οποίος έγραψε ότι πρέπει να κτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες σε ολόκληρη την χώρα. Μία ακόμη προδοσία από τους “συμμάχους” μας εναντίον της Ελλάδος είχε συντελεστεί! Λίγα χρόνια, μάλιστα, αργότερα, οι Άγγλοι θα κρεμούσαν Ελληνόπουλα στην Κύπρο που αγωνιζόντουσαν για την Ένωση. Όσο για την Βόρειο Ήπειρο βρέθηκε κάτω από την σκληρή κομμουνιστική τυραννία του Ενβέρ Χότζα.
Το κλίμα των ημερών εκφράστηκε με ένα υπέροχο τραγούδι από την Σοφία Βέμπο με τους παρακάτω στοίχους:
Ποιός το περίμενε στ' αλήθεια
να βγούν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πιά
τα λόγια εκείνα τους
Που μας τα λέγαν κάθε βράδυ
απ' τα Λονδίνα τους
Για την οικονομία του χρόνου δεν διαβάζω όλους τους στίχους του τραγουδιού
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παληά παπούτσια σου
γράφε όσα λεν οι εχθροί σου
Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι Σύμμαχοι στη μοιρασιά
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
να μη μου αρρωστήσης
γιατί το θέλει κι ο Θεός
να ζήσης και θα ζήσης
".

ΥΓ. Χαρακτηριστικό του κλίματος που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική Βουλή και του συνασπισμού του κόμματος των πολιτικών κομμάτων εναντίον της εθνικής φωνής και του Κινήματος της Χρυσής Αυγής είναι ότι ο προεδρεύων Πρόεδρος της Βουλής επεχείρησε να σταματήσει και να λογοκρίνει τον κ. Παππά, κάτι που δεν έκανε σε κανέναν από τους ομιλητές, οι οποίοι υπερέβησαν κατά πολύ περισσότερο τον προβλεπόμενο χρόνο από τον ομιλούντα εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής.