Συνέντευξη στην Ειρήνη Δημοπούλου για την εφημερίδα "Εμπρός"
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αποκτούν και πάλι αίσθηση της ταυτότητάς τους. Μετά από δεκαετίες τρομοκρατίας, κατά τις οποίες κατηγορήθηκαν ως ένοχοι για κάθε δεινό που συμβαίνει στον πλανήτη, εσχάτως και για την ίδια την ύπαρξή τους, με αυστηρές ποινές θεσπισμένες σε «αντιρατσιστικούς» ρατσιστικούς εναντίον τους νόμους, το κλίμα αντιστρέφεται. Από την Ελλάδα και την Χρυσή Αυγή του Νικολάου Μιχαλολιάκου ως την Ρωσία του Βλαδίμηρου Πούτιν και την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ, οι λαοί επιλέγουν ηγέτες οι οποίοι τους δίνουν την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει, πως ο κατήφορος προς στον χαμό όσων γνωρίσαμε ως ζωή και πολιτισμό, μπορεί να σταματήσει. Θα μπορέσουν οι ηγέτες να υλοποιήσουν το κάλεσμα των καιρών και τις απαιτήσεις των λαών; Ο Χρόνος θα δείξει και η Ιστορία θα τους κρίνει.
Είναι ενθαρρυντικό ότι η αφύπνιση και η αντεπίθεση των ευρωπαίων δεν σταματά με αυτούς. Δίπλα τους, άλλοι, νεότεροι και από διαφορετικές προελεύσεις μαχητές της ευρωπαϊκής ιδέας, έρχονται στο προσκήνιο. Από τους ακτιβιστές της Κάζα Πάουντ ως το πλοίο της Γενιάς της Ταυτότητας, παίρνουν πρωτοβουλίες αμφισβητώντας την παντοδυναμία του Συστήματος. Ο Μάθιου Χάιμπαχ, επικεφαλής του Εργατικoύ Κόμματος των Συντηρητικών, είναι ένας νέος Αμερικανός με ηγετικές ικανότητες, πίστη και πάθος. Τον γνώρισα στην Αθήνα, τον καιρό της ομηρίας του Αρχηγού και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Έδειξε τότε και στην συνέχεια την υποστήριξή του στον ελληνικό λαό απέναντι στα δεινά τα οποία υφίσταται επί εποχής μνημονίων, και στο εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής και τις επιθέσεις και τους αποκλεισμούς εναντίον της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας. Σήμερα, έρχεται αντιμέτωπος με μια πρόκληση, μια πρόσκληση απέναντι στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της Πατρίδας του. Το γκρέμισμα της ιστορικής μνήμης, κυριολεκτικά αυτή τη φορά, στις Πολιτείες του αμερικανικού Νότου.
Τους τελευταίους μήνες μια σειρά από γεγονότα διαδραματίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλα προσέλκυσαν την προσοχή του κόσμου, όπως η εκλογή του Προέδρου Ντόναλτ Τραμπ και η ήττα της εκλεκτής των ΜΜΕ, Χίλαρυ Κλίντον. Άλλα πέρασαν γενικώς απαρατήρητα, όπως η εν εξελίξει καταστροφή της ιστορικής μνήμης αναφορικά με εκείνους τους Αμερικανούς οι οποίοι πολέμησαν με τις δυνάμεις των Νοτίων στον Αμερικανικό Εμφύλιο. Πείτε μας τι ακριβώς συμβαίνει με τα μνημεία του Εμφυλίου Πολέμου στον Νότο.
Ο Νότος πολέμησε σε έναν αιματηρό πόλεμο κατά τον Εμφύλιο, γνωστό και ως Πόλεμο μεταξύ των Πολιτειών, ώστε να είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος από τον έλεγχο της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αν και ηττηθήκαμε από υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις οι οποίες διέθεταν περισσότερους πόρους, εμείς ως πληθυσμός αρνηθήκαμε να λυγίσουμε, ακόμη και μετά την τρομερή περίοδο μετά τον πόλεμο, γνωστή ως Ανοικοδόμηση. Ως ένα τρόπο για να δείξουμε ότι παραμένουμε ενωμένοι, οι Νότιοι έχτισαν εκατοντάδες μνημεία προς τιμήν των ηγετών μας, στρατιωτών, γυναικών, και όλων όσων θυσίασαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν στον αγώνα μας να είμαστε ελεύθεροι. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μία ώθηση από την ριζοσπαστική Αριστερά και ομάδες όπως η «Black Lives Matter» (Οι ζωές των Μαύρων έχουν Αξία), να αφαιρεθούν οι σημαίες της Συνομοσπονδίας όπως και μνημεία από ολόκληρο τον Νότο. Η πολεμική σημαία της Συνομοσπονδίας αφαιρέθηκε από την Πολιτεία της Τζώρτζια, ενάντια στις επιθυμίες του λαού, από τα μνημεία των πεσόντων στα κτίρια των Πολιτειών της Αλαμπάμα και της Νότιας Καρολίνα, ενώ μνημεία άρχισαν να αφαιρούνται από πόλεις όπως η Νέα Ορλεάνη, η Βαλτιμόρη, και άλλες.
Η Ακροαριστερή οργάνωση Νομικό Κέντρο για την Φτώχεια στον Νότο ταυτοποίησε όλα τα μνημεία της Συνομοσπονδίας στον Νότο και υποστηρίζει μια πρωτοβουλία για να αφαιρεθούν όλα. Οι συντηρητικοί και οι αντιδραστικοί στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, επειδή φοβούνται να αποκληθούν «ρατσιστές», έκαναν πολύ λίγα έως και τίποτε για να υπερασπιστούν τα μνημεία και τις σημαίες μας. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη περίπτωση πολιτιστικής γενοκτονίας, από τις δυνάμεις του πολυπολιτισμού, ώστε να τους απεκδύσουν της κληρονομιάς, της ταυτότητος και του συνδέσμου με τους προγόνους τους. Εμείς στην εθνικιστική κοινότητα, μαζί με αμέτρητες χιλιάδες Νοτίων, αντιμαχόμαστε αυτήν την γενοκτονία. Όμως ο εχθρός μας έχει πάρει θάρρος από τις επιτυχίες που είχε σε πολυπολιτισμικές και πολυφυλετικές πόλεις του Νότου. Η Αριστερά προωθεί την ιδέα ενός «Νέου Νότου», ενός Νότου αποκεκαθαρμένου από την κουλτούρα του Νότου, την ταυτότητα και εν τέλει τον λαό του Νότου. Εμείς ως εθνικιστές δεν θα επιτρέψουμε να γίνει αυτό.
Αυτές τις μέρες οργανώνετε μια διαμαρτυρία εναντίον αυτών των πράξεων. Πείτε μας για τα κίνητρά σας και το τι ελπίζετε να επιτύχετε.
Η συγκέντρωση στην Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια αποτελεί διαμαρτυρία για την μετονομασία του πάρκου Ρόμπερτ Ε. Λη (σ.σ. Στρατηγός Λη ήταν ο Αρχηγός των δυνάμεων του Νότου) και την αφαίρεση αρκετών μνημείων της Συνομοσπονδίας από την πόλη. Κάτω από την σημαία «Ενώστε την Δεξιά» πολλές οργανώσεις στέκονται ενωμένες στον εθνικιστικό σκοπό. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη εθνικιστική συγκέντρωση στην Αμερική τα τελευταία 15 χρόνια. Επί μακρόν, οι εθνικιστές στην Αμερική ήσαν χωρισμένοι σε διάφορες ομάδες. Ένας από τους στόχους και τα κίνητρά μας είναι για αυτήν την συγκέντρωση είναι ένα σάλπισμα προς όλες τις εθνικιστικές ομάδες να έρθουν στο όνομα των προγόνων μας και της κοινής μας ταυτότητας. Ελπίζουμε επίσης να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον και να γίνει γνωστή η αφαίρεση αυτών των αγαλμάτων. Πολλές τοπικές κυβερνήσεις έλαβαν τις αποφάσεις αυτές νύχτα, πίσω από κλειστές πόρτες. Θέλουμε να εργαστούμε για να ενσταλάξουμε στους Νοτίους μια δυνατή αίσθηση της ταυτότητάς τους ώστε να εξακολουθήσουν τον αγώνα για να προστατεύσουμε τα μνημεία μας, τις σημαίες μας, αλλά επίσης να πολεμήσουμε για το μέλλον των παιδιών μας.
Γνωρίζω ότι σταθήκατε στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ την περίοδο προ των εκλογών, στηρίζοντας σε αυτόν ελπίδες για μια αλλαγή προς το καλύτερο. Τι θετικό προέκυψε από την εκλογή του;
Το θετικό από την εκλογή Τραμπ είναι ότι έδειξε στον κόσμο ότι η πλειοψηφία των Λευκών Αμερικανών απορρίπτουν τους ατέλειωτους πολέμους επί προεδρίας Ομπάμα και Μπους, στηρίζουν τον έλεγχο της μετανάστευσης, πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσει η παγκοσμιοποίηση, και αντιτίθενται στο νεοφιλελεύθερο Ελεύθερο Εμπόριο (Free Trade) το οποίο κατέστρεψε την βιομηχανία μας προς χάριν των πολυεθνικών. Αυτό που αποδείχθηκε από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ είναι ότι η Ουάσιγκτον και από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων και από την πλευρά των Δημοκρατικών, είναι γεμάτη με τόση διαφθορά, που η θέληση του λαού δεν έχει καμία σημασία για την τάξη των πολιτικών. Οι πρόσφατες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, του Ιράν και της Βορείου Κορέας, μαζί με την υποστήριξη και των δύο κομμάτων για ένα νομοσχέδιο το οποίο θα καταστήσει παράνομη την υποστήριξη στο αντισιωνιστικό κίνημα «Μποϋκοτάζ, αποεπένδυση, κυρώσεις» (σ.σ. πρόκειται για ένα κίνημα που προτείνει αυτές τις ενέργειες ως μέσον πίεσης στους Ισραηλινούς, για να δοθεί λύση στο χρονίζον πρόβλημα του Μεσανατολικού και την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους) δείχνουν ότι η πολιτική στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται από τις Σιωνιστικές και Παγκοσμιοποιητικές ελίτ.
Οι πολιτικοί και από το Ρεπουμπλικανικό και από το Δημοκρατικό κόμμα, εργάζονται για να σταματήσουν κάθε μια από τις πολιτικές για τις οποίες εξελέγη ο κ. Τραμπ, γιατί και τα δύο αντιτίθενται ριζικά σε οποιαδήποτε μορφή εθνικισμού. Όμως οι εκλογές ήσαν θετικές για ολόκληρο τον κόσμο, γιατί ο κ. Τραμπ φαίνεται ότι αντιστέκεται στα αιτήματα για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και του Ιράν τα οποία εκφράζουν πολλοί πολιτικοί, κάτι που πιστεύω ότι η κα Κλίντον θα είχε ήδη κάνει. Ακόμα, οι εκλογές έδειξαν πόσοι άνθρωποι πιστεύουν στον εθνικισμό και, ακόμη πιο σημαντικό, πόσο πολλοί Λευκοί Αμερικανοί θυμώνουν ολοένα περισσότερο για τον οικονομικό, κοινωνικό και δημογραφικό τους εκτοπισμό. Από τους αληθινούς εθνικιστές εξαρτάται να χαράξουν πορεία για τον λαό μας, αλλά η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Πιστεύω ότι τόσο πολλοί άνθρωποι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Τραμπ πρωτίστως επειδή δεν ήταν πολιτικός.
Εκατομμύρια Αμερικανών είναι άνεργοι, περιοχές όπως τα Απαλάχια υποφέρουν από την τεράστια αύξηση του εθισμού στα ναρκωτικά και των αυτοκτονιών, και τους Λευκούς Αμερικανούς της εργατικής τάξης τους φτύνουν ανοιχτά η πολιτική τάξη, το πανεπιστημιακό σύστημα και τα Μέσα. Αυτό δείχνει την αυξανόμενο αίσθημα ότι χρειαζόμαστε ριζική αλλαγή στην κοινωνία μας, και πιστεύω ότι αυτό το κίνημα και αυτός ο τρόπος σκέψεως πηγαίνει πέρα από τον κ. Τραμπ. Είναι μια αναπόφευκτη αντίδραση σε δεκαετίες Πολιτική Ορθότητας, μαζικής μετανάστευσης και οικονομικού εκτοπισμού.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει κύματα μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική, κυρίως μουσουλμανικών πληθυσμών. Έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι την εμπειρία της μεικτής κοινωνίας, εθνοτικά και θρησκευτικά, καθώς η Αμερική είναι ένα πολυφυλετικό έθνος, ποια είναι η θέση σας για τον πολυπολιτισμό;
Είμαι με όλη μου την καρδιά αντίθετος στον πολυπολιτισμό. Δεν οδηγεί σε τίποτε άλλο παρά σε πολιτισμική και εθνοτική γενοκτονία των ιδρυτών του έθνους. Το αχαλίνωτο αστυνομικό Κράτος της Αμερικής χρειάζεται όπως στην Βραζιλία ή κάθε άλλο πολυπολιτισμικό έθνος, για να κρατά υπό έλεγχο τις διάφορες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες. Εάν ένα έθνος και ο λαός του θέλουν να είναι ελεύθεροι, πρέπει να απορρίψουν το τραγούδι των σειρήνων της παγκοσμιοποίησης, το οποίο οδηγεί μόνον σε ερείπια. Πιστεύω ότι η Αμερική δείχνει τον φρικτό δρόμο που περιμένει την Ευρώπη εάν η Ευρώπη δεν σταματήσει την μαζική μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο. Σε αυτό το σημείο, η μόνη μας ελπίδα ως Αμερικανών είναι να οικοδομήσουμε ένα κίνημα ανεξαρτησίας για τους Λευκούς Αμερικανούς. Δημογραφικά, θα γίνουμε μειονότητα, ακόμα και αν σταματήσει κάθε μετανάστευση, έως το έτος 2040, και σύντομα θα χάσουμε την ικανότητα να κερδίσουμε ή να κρατήσουμε την πολιτική εξουσία σε εθνικό επίπεδο, εξαιτίας του μοναδικού Εκλεκτορικού εκλογικού μας συστήματος.
Η Αμερική, αυτή την χρονική στιγμή είναι μια Αυτοκρατορία η οποία όπως κάθε Αυτοκρατορία, είναι καταδικασμένη να πέσει. Ακολουθούμε τα βήματα της Ρώμης με τις εκτεταμένες ιμπεριαλιστικές μας επιδιώξεις, τον γιγαντούμενο πολυπολιτισμό, την ετοιμοθάνατη πνευματικότητα, και το τεράστιο εθνικό χρέος που συγκεντρώσαμε εδώ και αρκετές γενιές. Πρέπει να εκβαλκανίσουμε την Αμερική. Είναι η μοναδική ελπίδα για τους Λευκούς Αμερικανούς, και περιοχές όπως ο Νότος οι οποίες έχουν μια καθαρή εθνοτική και πολιτισμική ταυτότητα, είναι οι πιο πιθανές να γίνουν αυτές όπου αυτό θα πραγματοποιηθεί.
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ είχε επισκεφθεί τον Αρχηγό της Χρυσής Αυγής το 2016, και είχε γράψει τότε στην ιστοσελίδα του κόμματός του: "Όλα τα γραφεία της Χρυσής Αυγής είχαν Ορθόδοξες εικόνες του Χριστού, της Θεοτόκου Παναγίας και Ελλήνων Αγίων, κάτι που ως Ορθόδοξο χριστιανό με άγγιξε. Οι Σημαίες του Κόμματος και της Ελλάδας είχαν στα κοντάρια τον Σταυρό, ένα αληθινό σύμβολο του Αγώνα της Χρυσής Αυγής για Πίστη, Οικογένεια και τις παραδόσεις της Ελλάδας. Την ίδια ώρα η αριστερή κυβέρνηση δεν ορκίζεται και σχεδιάζει την αφαίρεση του Σταυρού από την Σημαία. Η Χρυσή Αυγή παραμένει η πρώτη γραμμή Άμυνας των Ελληνικών Παραδόσεων και των Αξιών του Ορθόδοξου Έθνους".
Ποιος ωφελείται από το νέο μοντέλο της κοινωνίας την κατάργηση των φυλών και των φύλων, και την ποινικοποίηση της ύπαρξής τους με νόμους εναντίον του «ρατσισμού»;
Πιστεύω ότι οι παγκοσμιοποιητές, οι καπιταλιστές και τα διεθνή Σιωνιστικά συμφέροντα είναι εκείνοι που πρωτίστως ωφελούνται από την «νέα κοινωνία» την οποία ορθώνουν. Ένας λαός ο οποίος είναι ελεύθερος, πιστός, και συνδεδεμένος μεταξύ του σαν ένα σώμα, με κοινό αίμα και πολιτισμό, είναι αυτός ο οποίος μπορεί να αντισταθεί στην Παγκοσμιοποίηση. Για να επιτύχουν ότι κανένα έθνος δεν θα μπορεί να αντισταθεί την απάνθρωπη ατζέντα της παγκοσμιοποίησης, τα συμφέροντα των παγκοσμιοποιητών προσπαθούν να κάνουν τα έθνη πολυπολιτισμικά και πολυφυλετικά. Ενώ ταυτόχρονα προωθούν την ομοφυλοφιλία, την άμβλωση, τον φεμινισμό, και άλλες πολιτικές οι οποίες υποσκάπτουν την οικογένεια και το έθνος.
Οι Εθνικιστές στην Ευρώπη συχνά καταδικάζουν τον «Αμερικανικό τρόπο ζωής» και τον κατηγορούν για τα δεινά των Ευρωπαϊκών εθνών. Ποιος είναι για εσάς ο «Αμερικανικός τρόπος ζωής»;
Ο «Αμερικανικός τρόπος ζωής» είναι πιστεύω δυο διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει η οργανική κουλτούρα της Λευκής, Χριστιανικής Αμερικής, και η καταναλωτική κουλτούρα την οποία προωθούν τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, και οι πολυεθνικές. Έχοντας μεγαλώσει σε μια μικρή αγροτική κοινότητα, ο Αμερικανικός Τρόπος Ζωής για μένα ήταν ένας δυνατός δεσμός με την κληρονομιά μου, την οικογένειά μου, τα μέλη της κοινότητάς μου, και ο πατριωτισμός. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο μέσος τρόπος ζωής και η κοσμοθεωρία των περισσότερων Λευκών Αμερικανών, ιδιαίτερα αυτών οι οποίοι ζουν στις αγροτικές περιοχές του έθνους μας. Ο πιο αστικός τρόπος ζωής ο οποίος υποστηρίζει τον καπιταλισμό και τον πολυπολιτισμό, είναι το προϊόν της κοσμοπολίτικης κουλτούρας, χωρίς ρίζες, την οποίαν συναντάμε επίσης στο Βερολίνο, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και άλλες μεγάλες Δυτικές πόλεις. Ο συγκεντρωτισμός του κεφαλαίου, τα ακροαριστερά πανεπιστήμια, οι πολιτικοί, τα Μέσα, το κίνημα των ομοφυλοφίλων, και ο πολυπολιτισμός, αναπαράγουν αυτήν την καταναλωτική και εντελώς άψυχη κουλτούρα την οποίαν τόσο πολλοί γνωρίζουν σε όλο τον κόσμο.
Υπάρχει ένας πολιτιστικός πόλεμος ο οποίος μαίνεται στην ίδια την ψυχή της Αμερικής. Και όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί αντιτίθενται στις ιμπεριαλιστικές εισβολές και κατοχές ξένων εθνών, έτσι η πλειοψηφία των Αμερικανών αντιτίθεται και στον καταναλωτικό Αμερικανικό Τρόπο Ζωής» τον οποίον προάγει σε όλο τον κόσμο το Χόλυγουντ και οι ΜΚΟ της παγκοσμιοποίησης.
Πρόσφατα ταξιδέψατε εκτενώς στην Ευρώπη. Ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκομίσατε και μοιραστήκατε με τους άλλους Αμερικανούς πατριώτες;
Τα ταξίδια μου στην Ευρώπη επηρέασαν πάρα πολύ εμένα, το Εργατικό Κόμμα των Συντηρητικών και πιστεύω τον εθνικισμό στην Αμερική στο σύνολό του. Από τότε που πέθαναν πολλοί μεγάλοι εθνικιστές ηγέτες στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρξε στασιμότητα στο εθνικιστικό κίνημα. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη, έμαθα πιο αποτελεσματικές τεχνικές στην οργάνωση, την προπαγάνδα, και την στρατηγική, για το πώς να καλλιεργήσουμε τον εθνικισμό για τον λαό μας. Οι εμπειρίες που είχα, από το να συμμετέχω σε πορείες με άλλους εθνικιστές, ως το να συναντήσω ηγέτες με μεγάλη επιρροή όπως ο ηρωικός Νικόλαος Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής, με ενέπνευσαν στο να εργαστώ για να αναπτύξω ένα πιο αποτελεσματικό, επαγγελματικό και οργανωμένο εθνικιστικό κίνημα εδώ, στην Αμερική.
Η ταχεία ανάπτυξη του Εργατικού Κόμματος των Συντηρητικών από μερικά γραφεία εδώ κι εκεί στην Αμερική, σε ανεπτυγμένες οργανώσεις σε κάθε Αμερικανική Πολιτεία, δεν οφείλει και λίγα στις εμπειρίες μου και τις γνωριμίες μου και τα όσα έμαθα από τους Ευρωπαίους συναγωνιστές.
Τι πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει ώστε να βοηθήσουμε να ξυπνήσουν οι Ευρωπαϊκοί λαοί και να τους βοηθήσουμε να επιβιώσουν σε έναν ταχύτατα αποσταθεροποιημένο κόσμο;
Πιστεύω ότι ο πρώτος σκοπός μας ως Ευρωπαίων, πρέπει να είναι να ενωθούμε. Ο αγώνας εναντίον κάθε Ευρωπαϊκού έθνους, μας έδωσε μια ιστορική ευκαιρία να ενώσουμε τους Ευρωπαϊκούς λαούς σε μια κοινή άμυνα. Κάθε εθνικιστική επιτυχία είναι επιτυχία για όλους μας, και κάθε ήττα είναι ένα πισωγύρισμα για όλους μας. Πρέπει αν ενωθούμε, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο, και να αγωνιστούμε μαζί ώστε να κερδίσουμε την τελική νίκη επί αυτών που επιθυμούν να μας καταστρέψουν.
Για να ξυπνήσουμε τους λαούς μας, πρέπει να αναπτύξουμε την δική μας κουλτούρα. Να κάνουμε δημόσιο κτήμα εθνικιστική και παραδοσιακή δημοτική μουσική και τέχνη, μπορεί να ανάψει την φωτιά στην καρδιά του Ευρωπαίου για να υπερασπιστεί τον πολιτισμό του. Οι πορείες στους δρόμους δίνουν θάρρος στους συμπολίτες μας ώστε να έχουν το θάρρος να συμμετέχουν και αυτοί μαζί μας. Το να προσφέρουμε υλική και κοινωνική βοήθεια για αυτούς που πλήττονται περισσότερο από την παγκοσμιοποίηση και τον καπιταλισμό δείχνει στον λαό ότι εμείς ως εθνικιστές είμαστε οι μόνοι που πραγματικά νοιαζόμαστε για τον λαό μας.
Οι πολιτικοί, τα Μέσα και η Αριστερά δεν αγαπούν τον μέσο άνθρωπο, την οικογένεια, ή τον πολιτισμό μας. Μόνο οι εθνικιστές τον αγαπούν. Επενδύοντας ξεκάθαρα στις κοινότητές μας, παρέχοντας ενότητα μεταξύ των διαφόρων εθνικιστικών οργανώσεων, και ένα ξεκάθαρο όραμα για ένα λαμπρό μέλλον μπορούμε να εμπνεύσουμε τους λαούw μας και να εξασφαλίσουμε το μέλλον για όλα τα παιδιά μας.
