Η ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ ΑΘΛΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΜΕ

 

 ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Τελικά τα ΜΜΕ δεν παύουν στιγμή να προβάλουν μια συνεχή ροή πληροφοριών προσπαθώντας να την αναγάγουν σε καταδικαστικά στοιχεία και αποδείξεις, δημιουργώντας εντυπώσεις, οδηγώντας σε  προσχεδιασμένα συμπεράσματα.

Εκφράσεις του είδους «νέα ανατριχιαστικά στοιχεία» ή «στοιχεία φωτιά που καίνε» ακούγονται συνεχώς και κατά κόρον στο εγχείρημά τους να προβάλλουν μια αντεστραμμένη πραγματικότητα ταυτίζοντας ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα, ένα ιδεολογικό Κίνημα, με συμμορία του δρόμου.

Ακόμη και στην πλέον συνηθισμένη πολιτική δράση, σε πρακτικές που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες από όλους τους πολιτικούς χώρους, αναζητούν μια λεπτομέρεια για να την ανάγουν σε επίμαχο σημείο, χαλκεύοντας την αλήθεια και αποτρέποντας την κοινή γνώμη από την ουσία.

Έτσι λοιπόν όσον αφορά την διανομή δωρεάν τροφίμων που είχε εξαγγείλει το Εθνικιστικό Κίνημα και που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο Σύνταγμα, αντί να προβάλλουν τις σκοπιμότητες και την απαράδεκτη απόφαση του δημάρχου Καμίνη να απαγορεύσει την διενέργειά της και να καλέσει τα ΜΑΤ να εμποδίσουν την συγκέντρωση, που τι άλλο αποδείκνυε από την αδιαφορία και την έλλειψη συμπόνιας του απέναντι σε χιλιάδες δοκιμαζόμενους Συμπολίτες μας,  οι μεταπράτες της χαλκευμένης πληροφόρησης χαρακτήρισαν μια κοινωνική και ανθρωπιστική εκδήλωση ως «συσσίτια μίσους» καταγγέλλοντας το αναφαίρετο δικαίωμα μας να διανείμουμε δωρεάν τρόφιμα αποκλειστικά σε Συμπατριώτες μας, όπως επίσης επαναλάμβαναν ξανά και ξανά στις οθόνες των τηλεοράσεων την σκηνή με τον Συναγωνιστή και βουλευτή του Κινήματός μας Γιώργο Γερμενή, ο οποίος ενώ θέλησε να ζητήσει εξηγήσεις από τον κύριο Καμίνη για την απαράδεκτη και ανθελληνική στάση του, παρουσιάστηκε ότι δήθεν πήγε να επιτεθεί στον δήμαρχο, χτύπησε ένα κοριτσάκι, πήγε να τραβήξει πιστόλι, μόνο που δεν άρχισε να δαγκώνει τους παριστάμενους, βγάζοντας αφρούς.

Επίσης όσον αφορά διάφορα άτοκα καταναλωτικά δάνεια € 15.000 που έλαβαν βουλευτές μας και τα παραχώρησαν προς διευκόλυνση σε συγγενικά τους πρόσωπα, αποδόθηκε μια πρωτοφανής διάσταση σε κάτι απόλυτα φυσιολογικό και λογικό. Δηλαδή αν εγώ εργάζομαι σε μια τράπεζα και μπορώ να πάρω ένα καταναλωτικό δάνειο με προνομιακό επιτόκιο και να το δώσω στον πατέρα μου, στον αδελφό μου ή στην ερωμένη μου επειδή το έχουν ανάγκη, δεν θα το κάνω; Πού είναι το μεμπτό και το κατακριτέο, αφού είναι βέβαιον ότι θα το αποπληρώσω μέσω κρατήσεων από τον μισθό μου;

Αντιθέτως αντί σύσσωμα τα ΜΜΕ να κόπτονται και σε καθημερινή βάση να αναρτούν πύρινα άρθρα για τους υπουργούς και τους ανώτατους κυβερνητικούς υπαλλήλους των διαφόρων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που υφάρπαζαν και διασπάθιζαν το δημόσιο χρήμα, που χρηματίστηκαν, που φοροδιέφυγαν, που τα ονόματά τους εμπλέκονται σε κολοσσιαία οικονομικά σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ευρώ  και ακόμη κυκλοφορούν ευθυτενείς και ελεύθεροι, ασχολούνται με το καταναλωτικό των € 15.000 που πήρε ο Α ή ο Β βουλευτής της Χρυσής Αυγής και τα έδωσαν σε συγγενικά ή φιλικά τους πρόσωπα.  

Τέλος όσον αφορά κάποιες επιθέσεις υποτιθέμενων μελών του Κινήματος μας, σε κάποιους «κοινωνικούς χώρους» προβολής «εναλλακτικής κουλτούρας», κατ αρχάς θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι όλοι γνωρίζουν τι είδους κοινωνικότητα και κουλτούρα προβάλλουν αυτοί οι χώροι. Σύμφωνα με τις εκθέσεις της Αστυνομίας, όσες φορές εισέβαλλαν σε τέτοια «στέκια» κατόπιν καταγγελιών κατοίκων της περιοχής κατάσχεσαν ρόπαλα, σιδηρολοστούς και μικροποσότητες ινδικής κάνναβης. Επίσης σε κάποια από αυτά βρήκαν άδεια μπουκάλια και μπιτόνια με βενζίνη, απαραίτητα υλικά για την κατασκευή μολότωφ.

Παρόλα αυτά το να εισβάλλει κάποιος αυθαίρετα σε αυτούς τους χώρους και να προξενήσει φθορές και καταστροφές είναι μια παραβατική πράξη και ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του νόμου.

Όπως επίσης παραβατική και αξιόποινη πράξη, είναι η εισβολή και η κατάληψη από συνδικαλιστές δημοσίων κτηρίων, η κατάληψη από ακροαριστερές ομάδες εγκαταλειμμένων κτηρίων, η επίθεση ακροαριστερών τραμπούκων στα γραφεία του Κινήματός μας στην Κόρινθο κατά την διάρκεια εκδήλωσης, όπου κινδύνευσαν και ανθρώπινες ζωές, όπως επίσης και η καταστροφή σταθμευμένων αυτοκινήτων, η παρεμπόδιση διεξαγωγής εκδήλωσής μας στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο άγριος ξυλοδαρμός εκλογικού μας αντιπροσώπου στην Νέα Ιωνία από εγκληματικά εξτρεμιστικά στοιχεία στις πρόσφατες Ευρωεκλογές και άλλα πολλά, τα οποία τα ΜΜΕ όχι μόνο αποφεύγουν να σχολιάσουν, αλλά ούτε καν να θίξουν.

Και ας πούμε, λέμε ας πούμε, ότι στον και καλά κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη εισέβαλλαν Χρυσαυγίτες και προξένησαν καταστροφές.

Για ποίο λόγο τα άθλια και εγκάθετα ΜΜΕ συνεχίζουν μετά από τόσο καιρό να επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά την θραύση δυο υαλοπινάκων και μιας καρέκλας , ενώ σιωπούν αφ ενός μεν για την τοποθέτηση των δυο ισχυρών εκρηκτικών μηχανισμών στα γραφεία των Τοπικών οργανώσεων μας στον Ασπρόπυργο και στον Πειραιά, όπου κινδύνευσαν και αθώες ζωές περιοίκων, αφ ετέρου δε για την σιωπηρή αποδοχή και την αποφυγή πάσης δημόσιας καταγγελίας και καταδίκης της εγκληματικής πράξης από σύσσωμο το χυδαίο πολιτικό σύστημα;

Εχθές έκλεισε ένας χρόνος από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ένα τραγικό γεγονός που σημάδεψε την Ελληνική κοινωνία. Κάτι που τα ΜΜΕ πρόβαλαν και ανάλυσαν κατά κόρον.

Όλες οι αναφορές, όλες οι παρουσιάσεις εξελίχθηκαν, ως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, σε μια σταυροφορία κατά της Χρυσής Αυγής και του Εθνικιστικού Κινήματος, προβάλλοντας ξανά μια μεμονωμένη εγκληματική πράξη, ως συνολική ευθύνη ενός ιδεολογικού χώρου. Μάλιστα εκεί που επικεντρώνονταν το μένος και η αγανάκτηση των ΜΜΕ και των αριστερών αναλυτών, είναι  πώς η Χρυσή Αυγή στο Πέραμα στην συνοικία του δολοφονηθέντος Παύλου κατόρθωσε στις πρόσφατες εκλογές να αποσπάσει διψήφιο ποσοστό.

Βλέπουμε λοιπόν ότι για μια ακόμη φορά τα κατάπτυστα ΜΜΕ και το αναίσχυντο κατεστημένο προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά και κομματικά τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου.

Σε ενάμιση περίπου μήνα, κλείνει ένας χρόνος από την δόλια και εν ψυχρώ δολοφονία των Συναγωνιστών μας Μάνου και Γιώργου. Από τώρα εκφράζουμε την βεβαιότητα, ότι κανένα από τα ΜΜΕ δεν πρόκειται να σχολιάσει και να αναλύσει τις κοινωνικές διαστάσεις της διπλής δολοφονίας, ούτε καν θα την καταδικάσει. Εάν και εφόσον κάνει κάποια αναφορά, αυτή θα είναι στο ψιλά, όπως ακριβώς οι αγγελίες για ενοικίαση.

Από τα ανωτέρω λοιπόν και άλλα πολλά τα οποία δεν χρειάζεται ν’ αναφέρομε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα ΜΜΕ δεν υπηρετούν την πληροφόρηση και την ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου, μέσω της αντικειμενικότητας, αλλά τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του εκάστοτε πολιτικού κατεστημένου, δίδοντας στις πράξεις και στα γεγονότα την ερμηνεία και τις διαστάσεις που αυτά επιθυμεί, διαβάλλοντας, συκοφαντώντας και λασπολογώντας.

Είναι δε πέραν πάσης αμφιβολίας ο δίαυλος προβολής μέσω διηθητικών φίλτρων του κυβερνητικού ψέματος και της ανομίας.

 

ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ