Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα ήθελε να εκφράσει την απογοήτευσή της, αλλά και την λύπη της, προς τις 15.000 οικογένειες ομολογιούχων, για την πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επί της προσφυγής που είχαν κάνει, αφού το 2012 με το περίφημο PSI+, είδαν να χάνονται οικονομίες μιας ζωής.
Κάποιοι δάνεισαν στο ελληνικό κράτος τα χρήματά τους, τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, και το δημόσιο στην δύσκολη ώρα και ετσιθελικά έκλεψε τα χρήματα τους μέσω του επιβαλλόμενου PSI ενώ κάποιοι άλλοι, κυρίως ξένοι, κράτησαν ακέραιη την αξία τους μη αποδεχόμενοι κούρεμα.
Το κούρεμα του δημοσίου χρέους με τη διαδικασία του PSI το 2012 διέλυσε όσοι εμπιστεύτηκαν το κράτος. Η κυβέρνηση των Τσίπρα και Καμμένου τους έταξε δικαίωση, μέσω του περιβόητου «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Μάταια περίμεναν. Και ήρθε η απόφαση την περασμένη (23/07/2016) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) να τους δώσει τη χαριστική βολή.
Ο λόγος για τους Έλληνες ομολογιούχους, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ, μετά την απόρριψη των προσφυγών τους από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Τελικώς, το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα τις προσφυγές τους και δέχθηκε ότι η διαδικασία του PSI, όπως την οργάνωσε ο ν. 4050/2012, είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και δεν προσβάλλει ούτε το δικαίωμα στην περιουσία ούτε την απαγόρευση διακρίσεων και δικαιολογείται από επιτακτικούς και σπουδαίους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή από την ανάγκη προστασίας της ελληνικής οικονομίας μέσω της ονομαστικής μείωσης του δημοσίου χρέους.
«Αν δεν επιδιωκόταν και δεν επιτύγχανε η επέμβαση του 2012 στο δημόσιο χρέος και η Ελληνική Δημοκρατία έφτανε σε κατάσταση χρεοκοπίας, οι απώλειες των προσφευγόντων θα ήσαν συντριπτικά μεγαλύτερες. Όταν εφαρμόστηκε το PSI η αγοραία αξία των ομολόγων τους ήταν πολύ μικρότερη από την ονομαστική αξία των νέων ομολόγων που τους προσφέρθηκαν μαζί με ένα τμήμα σε ρευστό (με τη μορφή άμεσα εξοφλητέων τίτλων έκδοσης του EFSF)», αναφέρεται στην απόφαση του ΕΔΑΔ.
Με απλά λόγια, το ΕΔΑΔ «άδειασε» τους ομολογιούχους οριστικά, όπως το ίδιο, άλλωστε, είχαν πράξει νωρίτερα, με τα παχιά λόγια τους οι δύο επικεφαλής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε εκείνους που ήταν κάτοχοι ομολόγων ονομαστικής αξίας έως 1.500.000 ευρώ. Τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του εγκλήματος υπήρξαν οι μικροομολογιούχοι που κατείχαν ομόλογα με ονομαστική αξία έως 100.000 ευρώ.
Γιατί το κράτος γύρισε την πλάτη σε αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί ο κ. Τσίπρας, αρκέστηκε απλώς να... καταδικάσει το καθεστώς ατιμωρησίας που έτυχαν διοικητές τραπεζών για το «αμαρτωλό» PSI, στην ομιλία του στη Βουλή για τη διαπλοκή στις 29 Μαρτίου 2016; Ή μήπως μπορεί κανείς να ξεχάσει τα όσα ισχυριζόταν μερικά χρόνια νωρίτερα ο νυν υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, όταν μιλούσε για τα «βρώμικα παιχνίδια» στελεχών της προηγούμενης κυβέρνησης σχετικά με το PSI, άλλοτε «φωτογραφίζοντας» και άλλοτε κατηγορώντας ευθέως τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο;
Πού είναι, επιτέλους, αυτή η περιβόητη Πολιτεία, η οποία θα έπρεπε να σταθεί αρωγός απέναντι σε αυτή τη βρώμικη ιστορία, αντί να συγκαλύπτει μια κατάφωρη αδικία σε βάρος ανθρώπων που θέλησαν να τη στηρίξουν οικονομικά; Προφανώς, τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη δεν είναι τα ίδια για όλους. Ενώ το ίδιο δικαστήριο δικαίωσε Ρώσο πολίτη, που έχασε και αυτός τα χρήματά του από το κράτος της Ρωσίας, αναγνωρίζοντας του ότι καταπατήθηκε το δικαίωμά της περιουσίας, από την άλλη πλευρά θεώρησε με την πρόσφατη απόφασή του, ότι το Ελληνικό κράτος σεβάστηκε το συγκεκριμένο δικαίωμα έναντι 15000 ομολογιούχων.
Είναι αλήθεια αυτή η Ευρώπη της Δημοκρατίας και της ισονομίας; Και φυσικά όχι είναι η απάντηση, αφού τα Ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας, χρησιμοποιούν τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, κατά το δοκούν με βάση τα συμφέροντα που θέλουν να εξυπηρετήσουν, ευτελίζοντας τα.
Δεν δίστασαν ακόμα, με την συγκεκριμένη απόφαση, να εξομοιώσουν, συνταξιούχους, τυφλούς, ναυτικούς, ανθρώπους του μόχθου, με τραπεζικά ιδρύματα, απαιτώντας από αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι Τράπεζες και κατ’ επέκταση το Ελληνικό κράτος τους έδινε ομόλογα χωρίς αντίκρισμα. Και το πιο αντιφατικό είναι πως στην συνέχεια, κατά τον καταμερισμό των ζημιών, οι ομολογιούχοι ανέλαβαν μεγαλύτερα βάρη από τις Τράπεζες, ενώ ουδέποτε ανακεφαλαιοποιήθηκαν αλλά και ουδέποτε τους δόθηκαν φορολογικές απαλλαγές, όπως στις Τράπεζες.
Ενώ αυτοί οι Έλληνες πολίτες που εμπιστεύτηκαν την ίδια την πατρίδα τους, έχουν να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάφωρη αδικία, παράλληλα έχουν την δυστυχία να υφίστανται το χαιρέκακο ύφος της επιστολής του Βενιζέλου ο οποίος, ως Υπουργός Οικονομικών το Μάρτιο του 2012 κατασκεύασε την λαιμητόμο (PSI+) και συνεχίζοντας την εξαπάτηση απέναντί τους την ώρα που οι άνθρωποι έχαναν τα χρήματά τους εκείνος τους έλεγε πως "κανείς ομολογιούχος δεν θα μετανιώσει που αγόρασε ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου", ή πως "η πολιτεία έχει την ηθική υποχρέωση να τους αποκαταστήσει".
Δυστυχώς, μέχρι το τέλος του 2014 και ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά δεν έκανε τίποτα από αυτά που έλεγε για να τους αποκαταστήσει. Και έρχεται σήμερα, με την ντροπιαστική του δήλωση, αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης, να εκφράσει την ικανοποίησή του, αλλά γιατί άραγε; Επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν δικαιώθηκαν από το συγκεκριμένο δικαστήριο; Ή επειδή η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων χρησιμοποίησε τα ίδια επιχειρήματα με τους Σαμαροβενιζέλους;
Εμείς ως Χρυσή Αυγή δεσμευόμαστε να παλεύουμε μαζί με τους Έλληνες πολίτες που εμπιστεύονται την Πατρίδα τους, μέχρι την τελική δικαίωση. Η πρόσκληση που σας απευθύναμε για να μιλήσετε στην Βουλή πριν ένα μήνα ήταν μόνο η αρχή. Η δικτατορία τους δεν θα περάσει.
Ηλίας Παναγιώταρος
