Το ζήτημα της υποστήριξης της Ε.Ε. στην “μετανάστευση” κάθε είδους, υπό την προβιά του προσφυγικού ασύλου, είναι κεντρικό ζήτημα για εμάς.
Οι επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία και στον Εθνικό κορμό είναι σημαντικότατες. Αλλά και στην Ευρώπη μέσα στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε, είναι το ίδιο σημαντικές.
Κοινό σημείο του «μεταναστευτικού» θέματος είναι η αντίδραση όλων, αλλά πραγματικά όλων των Εθνών της Ευρώπης. Μια αντίδραση που η Ε.Ε. διαλέγει να μην αφουγκράζεται, αλλά να την καταπνίγει με λογοκρισία, φίμωση απόψεων, δαιμονοποίηση, αστυνομικά μέτρα και πλήρη απαξίωση της γνώμης των λαών.
Ειδικότερα σε κρατικό επίπεδο, το τρέχον ζήτημα της μετανάστευσης αποδεικνύεται για την Ελλάδα μη βιώσιμο λαμβάνοντας υπόψη τις δαπάνες που επιφέρει αλλά και τις σχετικές επιχειρήσεις που τροφοδοτούνται από εθνικά κρατικά κεφάλαια, τα οποία συχνά τα διαχειρίζονται με ελάχιστη διαφάνεια, ενώ είναι διαπερατά από τη διείσδυση του οργανωμένου εγκλήματος.
Πρέπει να επιδιώξουμε τη μείωση της πίεσης των ροών στα εξωτερικά σύνορα και της επακόλουθης εμπορίας ανθρώπων. Πρέπει να αναθεωρηθεί η ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης, από φιλο-μεταναστευτική, σε αποτρεπτική. Προφανώς είναι αναγκαία η αναθεώρηση της Σύμβασης του Δουβλίνου.
